One Night

11

{Ethan}

Mijn ogen voelen zwaar aan. Mijn longen branden en mijn hart klopt in mijn keel. Overal om me heen hoor ik geschreeuw. In de verte klinken sirenes. Met alle energie die ik nog heb kijk ik naast me. Mijn vader is bewusteloos. De hitte wordt steeds erger. Plotseling gaat de deur van de auto open en word ik eruit getrokken. Langzaam wordt alles zwart voor mijn ogen.

Banend in het zweet word ik wakker. Ik was een tijdje van die nachtmerries af, en nu komen ze weer. Mijn vader is omgekomen in een auto-ongeluk. Ik zat ernaast. Mij hebben ze er nog op tijd kunnen uithalen. Ik zucht diep en stap uit bed. Voor mijn spiegel blijf ik even staan. Op mijn rug zit een grote brandwond onderaan. Die zit er nu al een jaar. Ik heb hem altijd verborgen gehouden. Hayley heeft hem ook nog nooit gezien. Altijd draaide ik mijn rug van haar weg. Ik wil niet dat ze het ziet.

Ik loop door naar de badkamer waar ik snel wat water drink en vervolgens kruip ik weer terug in bed. De geur van Hayleys parfum dringt mijn neus in. Ik glimlach klein en sluit mijn ogen weer. Na gisteren ruik je haar parfum nog steeds.

Zo'n uur later slaap ik nog steeds niet. Ik heb afleiding nodig. Kort kijk ik naar mijn wekker. Het is drie uur 's nachts. Het is vandaag toch zaterdag. Zonder nog na te denken stap ik uit bed en trek wat kleding aan waarna ik zo stil mogelijk de trap afloop. Hopelijk wordt mijn moeder niet wakker. Ze is het wel gewend dat ik niet thuis ben.

Al een uur lang rij ik rondjes. Ik moet mijn hoofd even ergens anders naar zetten. Het enige waar ik op dit moment aan kan denken is Hayley. Ik pak mijn telefoon en stuur een bericht naar Eden.

*Ben je wakker?*

*Ja, hoezo?*  stuurt ze meteen terug.

*Kan ik naar je toekomen?*

*Mijn ouders zijn thuis...*

*In mijn auto kan het ook.*

{Hayley}

Zuchtend duw ik het dekbed van me af. Ik kan niet slapen. Het is bijna half vijf en ik heb geen uur slaap gehad. Ik open WhatsApp en zie dat Ethan net nog online is geweest. Ik heb de neiging om hem iets te sturen, maar ik doe het niet. Ik moet afstand van hem houden. Ik wil nog steeds weten wie achter hem aan zit, wat hij heeft gedaan. De vorige keer liep het niet uit tot dat gesprek. Ik voel mijn wangen warm worden als ik terugdenk aan gisteren. Ethans lippen, zijn handen op mijn hele lichaam. Hij weet wat hij doet. Als Ethan zich ooit normaal gaat gedragen en een vriendin vindt, heeft ze geluk. Ik heb zeven jongens gehad, maar ze zijn niks vergeleken met Ethan.

*We moeten praten.*  Voor ik het weet heb ik het al verzonden. Meteen reageert Ethan.

*Wat doe je überhaupt nog wakker?*

*Ik kan niet slapen. En jij bent trouwens ook wakker.*

*Ik kan ook niet slapen. Zal ik naar je toekomen?*

*Is goed.*  Ik stap uit bed en trek snel een trui over mijn hoofd. Wanneer ik weer een bericht binnenkrijg pak ik meteen mijn telefoon.

*Kom naar buiten.*  Zo zacht mogelijk loop ik de trap af en open de voordeur. Ethans auto staat voor de oprit. Voorzichtig sluit ik de deur en loop naar zijn auto waar ik instap.

'Hey' begroet Ethan me.

'Heey' glimlach ik.

'Waar wilde je over praten?' vraagt hij.

'Alles, denk ik' zucht ik. 'Ik weet niet waar ik moet beginnen.'

'Wat dacht je van het begin?'

'Kan je even een stukje verder rijden?' vraag ik. 'Ik wil niet dat mijn ouders ons zien.' Ethan knikt en rijdt richting het park. Daar parkeert hij de auto.

'Vertel' zegt hij.

'Wie zit er achter je aan?' besluit ik te vragen.

'Hayley, geloof me' begint Ethan. 'Het is echt beter als je dat niet weet. Het zijn geen jongens die onderhandelen om tien euro. Als je ze niet gehoorzaamt zijn ze niet bang om hun handen vies te maken.'

'Wat heb je gedaan dan?' Ethan kijkt weg. 'Ethan...'

'Ik heb drugs gekocht' mompelt hij dan. 'Maar ze beweren nu dat ik niet alles heb betaald.' Ik moet moeite doen om mijn mond niet open te laten vallen.

'Ethan, besef je wel hoe gevaarlijk dat is?' vraag ik. 'Heb je het ingenomen?'

'Ik heb het pas één keer gebruikt' zegt hij. 'Maar het was fijn.'

'Je verkloot je leven' zucht ik.

'Daarom moet je uit mijn buurt blijven.' Hij kijkt me weer aan. 'Ik heb mijn leven al verkloot. Jij hebt tenminste nog een toekomst.' Zijn blauwe ogen kijken me recht aan. Er is zoveel emotie te zien op dit moment.

'Ik kan het niet' fluister ik. 'Ik kan niet uit je buurt blijven.' Ethan bijt kort op zijn lip. Een verlangend gevoel overvalt me. Ik wil niets liever dan zijn lippen op die van mij voelen.

'Zoen me' prevel ik. Zacht laat Ethan zijn vingertoppen over mijn wang glijden.

'Het probleem is' mompelt hij. 'Dat ik me dan niet meer kan beheersen.'

'Doe dat dan niet.' Mijn hoofd is leeg. Ik ben alleen nog maar gefocust op Ethan. Hij leunt naar voren en laat zijn lippen die van mij raken. Zijn tong vraagt om toestemming die ik hem meteen geef. Mijn hele lichaam voelt zwak, maar ik heb me nog nooit zo levendig gevoeld. Als ik besef wat ik aan het doen ben duw ik hem van me af.

'Wat is er?' vraagt Ethan.

'Dit kan niet' fluister ik. 'We zouden stoppen en jij bent met Eden.'

'Eden betekent niks voor me' geeft hij toe. 'Ze is gewoon een afleiding.'

'Milou vertelde me dat je seks hebt gehad met Eden op dezelfde dag als mij' mompel ik.

'Dat klopt' zegt hij eerlijk. 'Ik was ook eigenlijk onderweg naar haar, maar toen ik jouw bericht zag ben ik meteen naar je toegekomen. Eden boeit me niks.'

'Wat doen we nu?' vraag ik zacht.

'We kunnen toch gewoon plezier hebben zonder dat relatiegedoe?' vraagt hij. 'Ik wil jou en jij wilt mij. Dan stop ik meteen met Eden.'

'En dan op school doe je zeker weer zo irritant?' vraag ik. Ethan grinnikt.

'Jij bent ook irritant' zegt hij. 'Maar geef toe, je vindt het wel leuk.' Ik zucht. Hij heeft gelijk, maar dat zal ik nooit toegeven.

'Wat zeg je ervan?' vraagt Ethan dan.

'Oke' zeg ik. 'We doen het.' Hij glimlacht en zoent me dan weer. Ik kruip op zijn schoot en sla mijn armen om zijn nek. Wanneer hij zijn hand onder mijn trui laat glijden hou ik hem tegen.

'We zitten in een auto' mompel ik. 'Iedereen kan ons zien.'

'Er is niemand buiten op dit tijdstip' zegt Ethan. 'En ten tweede heeft mijn auto geblindeerde ramen.'

'Gaat niet gebeuren' zeg ik vastbesloten en ik ga weer op mijn eigen stoel zitten.

'Ben je serieus?' mompelt hij. Ik kijk hem aan en zie dat er een bult in zijn broek is ontstaan.

'Niet mijn probleem' lach ik. Ethan werpt me een serieuze blik toe.

'Ik kan het wel jouw probleem maken' zegt hij dan. 'We weten allebei wat je niet aankan.' Hij heeft het over mijn dijen. Als iemand daaraan zit geef ik me volledig over.

'Ik moet zo naar huis' verander ik van onderwerp. Ethan knikt en start de auto.

(Een extra hoofdstuk? Wat is jullie favoriete liedje van Shawns nieuwe album? Die van mij zijn Fallin' all in you, Because I had you en Perfectly wrong. Wat vinden jullie trouwens van dit boek tot nu toe?)