Special Chapter #2

256K 9.6K 10.7K
                                    


Before we get to the second special chap, I have an announcement muna hihihi

I'll be in Cebu this June 9 for Wattpad The Evolution in cebu feat. Psicom! For more details, check 'em out on Facebook :) https://www.facebook.com/PHOWCebu 



****

****

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.


         "Wake-up, Wifeybear. We're back in Filimon Heights." 

          Unti-unting idinilat ni Braylee ang mga mata nang marinig ang malambing na boses ni Denver. Napangiti siya nang maramdaman ang maliliit at malalambot nitong halik sa kanyang pisngi. 

         Umupo si Braylee nang maayos at inunat ang kanyang mga braso. Napakaaliwalas ng mukha ng dalaga, hindi alintana ang pagod dahil sa tagal ng byahe nila. Akmang tatanggalin niya ang kanyang seatbelt nang inunahan siya ni Denver. Ito na mismo ang nagtanggal ng seatbelt at pagkatapos ay mabilis itong bumaba mula sa driver's seat upang umikot at pagbuksan siya ng pinto.

        Imbes na bumaba agad, napatagilid si Braylee ng upo at sumandal sa kinauupuan habang nakahilig ang ulo sa direksyon ng binata. "What did I even do to deserve such a sweet bear like you?" She smiled sweetly, eyes full of admiration. 

        Denver heaved a sigh and chuckled, shaking his head. "I should be the one to ask that." 

        He bowed down to plant another soft kiss on her forehead. He took a step back to level their eyes, and with that he smiled. "I was the the Thorn of Rosepike; a worthless and reckless prick but yet somehow, here I am, happily married to the strongest, most independent, and cutest dumbaby of Filimon Heights. What did I even do to deserve you?"

        Braylee's eyes were sparkling with bliss. And for a moment there, all they did was look at each other with smiles on their faces. Contented. Happy.

       "Inuuto mo ba ako or inaakit?" Braylee was the first to break the silence. She chuckled, grabbing Denver's hand as she took a step out of the car, looking happily at his eyes.

        "Mamayang gabi pa." Denver teased as he winked while pressing Braylee's hand.

        "Perv!" inis na sigaw ni Braylee. Naramdaman niya ang pag-init ng kanyang pisngi. Nahihiya na naman siya kaya binaba niya ang tingin sa suot na floral blue dress at pinagpagan na lamang ito kahit wala namang dumi. 

        "Hindi ah!" Pagmamaang-maangan ni Denver. Napansin niyang mas naging maiksi ang dress ng dalaga, umakyat dahil sa matagal na pagkakaupo, kaya siya na mismo ang humila sa dulo ng dress nito nang sa gayon ay hindi ito magmukhang napakaikli. 

Good night, Enemy (Published under PSICOM)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon