Ocean of Feathers

7 - Bismarck 1939

The short story is dedicated to Xyle Locop Honor. Thank you for helping me during the muting days!

7 – Bismarck 1939

Jairah gave me the medical kit.

"Thanks Jai," she smiled at me.

I am one of the medical team committee, naka-assign ako sa kasalukuyang nangyayaring basketball game ngayon.

I'm late. Nakalimutan kong ako nga pala ang kukuha ng medical kit.

"Xyle, I think you're late. Kanina pa nagsisimula ang laro."

"Yeah, I should go now." Tinapik ko ang balikat ni Jairah at halos tumakbo na ako para makarating sa gym.

Sa bilis nang pagtakbo ko muntik ko nang mabangga si Mary na nanlalaking mata rin sa akin sa pag-aakalang babangga ako sa kanya.

"Shit," mura ko nang makatigil ako sa pagtakbo.

Bahagya akong yumuko, binitawan muna ang medical kit at humawak ako sa aking magkabilang tuhod at humihingal.

Dito ko napansin na hindi nag-iisa si Mary, she's with someone. Unfamiliar, kung sabagay pwede ang outsider ngayon.

"Why in hurry?"

"I'm sorry, kailangan ko lang dalhin ang medical kit sa gym. Damn it, our head committee will damn scold me." Kinuha kong muli ang medical kit. "Who's with you?" hindi ko na napigilan ang sarili ko.

Hindi siya mukha estudyante rito.

"Someone from her past and present," tipid na sagot ng lalaki.

"Oh," I looked at Mary with accusing look. Well, she's my friend.

"Dating?"

"Akala ko ba ay nagmamadali ka?"

"Oh yeah,"

Pansin ko na kanina pa umiikot ang paningin ng lalaki na parang may hinahanap.

"Are you guys looking for someone? I might help you. Late na rin naman ako, so yeah." Umirap sa akin si Mary.

Alam niyang gusto ko lamang makakalap ng impormasyon tungkol sa gwapong lalaking kasama niya.

"We're actually looking for a grade school girl, with hat and sunflower in her ear." Sagot ng lalaki.

"She gave me this with strange—" hindi itinuloy ni Mary ang sasabihin niya dahil umiling na lamang siya. Ibinalik niya ang isang laruang water gun?

"Oh, wala akong napapansin."

"Come on Xyle, do your job. I'll just text you." Itinulak na ako ni Mary papunta sa gym kaya wala akong pinagpilian kundi sumunod sa kanya.

Bumalik ako sa pagtakbo, pero natigil rin ako nang makita ko ang batang sinasabi nila Mary!

The kid with hat!

"Hey kid!" I tried to call her but she just looked at me and ran.

"What the hell?"

I tried to follow her but I just saw her entering a certain classroom. Muli akong sumunod sa kanya at pumasok ako sa classroom na maraming design na ribbon na puti.

Natigil ako sa paglalakad nang kaharap ko na ang bata, she's handling me a white folded umbrella.

"Can you open this for me?" weird.