Ocean of Feathers

Chapter 73

The short story is dedicated to Claire Joy Apoyon. Thank you for reading my works! 

Chapter 73

I almost pulled my hair because of too much frustration. Sino ba naman ang hindi maiinis kung seryoso kang nag-aaral sa mahirap na math computation at may walang-hiyang walang tigil sa pagbato ng papel sa ulo mo?

"Sherwin, tang ina mo! Gago ka!" malakas na sigaw ko sa buong klase kasabay ng pagtayo ko. Hawak ko iyong dalawang bolang papel na walang palyang tumama sa ulo ko.

It was our vacant time, alright, walang teacher kaya pwede akong makapag-trash talk sa mga gagong walang magawa sa buhay.

Nagsigawan ang lahat ng mga kaklase ko.

"Lutong."

"Power."

"Galit na naman ang misis ni Padua!"

Sunud-sunod na sabi ng mga kabarkada niya. Mas lalong pumutok iyong ugat ko sa noo, dahil mukhang tuwang-tuwa pa si gagong Padua sa hitsura ko.

Yes! He's good in math. Paborito pa nga siya ng teacher namin dahil laging mataas ang exams at recitation niya, pero sa math lang! Mas magaling pa rin ako sa kanya sa ibang subjects.

He offered me a lot of times to be my tutor in math, but I consistently rejecting him. Like, duh? Bakit ako magpapaturo sa kanyang mayabang siyang gago siya!

"Ano bang problema mo sa akin, gago ka?!" muling sigaw ko.

Nagsipulan iyong grupo ni Sherwin Padua sa likuran. He grinned at me.

"You look troubled. Sabi ko sa 'yo turuan na kita pagkatapos ng klase. It's free..."

Namaywang ako sa harapan niya. Iyong kaibigan ko na si Alissa kanina pang hinihila ang uniporme ko at binubulong na huwag na lang pansinin si Sherwin. Maraming nagsasabi sa akin na may gusto na raw matagal sa akin ang gago, pero hindi ko maniwala at hindi ko gustong paniwalaan. Like duh? He's so mayabang and he's not my damn type.

"Troubled? Troubled? Of course! Sinong hindi kapag binabato ng papel sa ulo?"

He exaggeratedly made himself surprise na parang hindi sa kanya nanggagaling ang papel na tumatama sa akin.

"Nakita mong sa akin galing? Anyone from here saw it?" tanong ni Sherwin Padua sa lahat. Unluckily, walang sumagot sa buong klase. Halos lahat sila parang natutuwa pa sa kagaguhan nitong si Padua.

"Sis, pansinin mo na kasi. Sige ka, baka iba na ang ibato niyan sa 'yo." Sabi ng classmate naming bakla.

I rolled my eyes.

"What do want from me, Sherwin? Hindi ka pa ba napapagod sa pagpapansin mo sa akin? Kasi ako sawang-sawa na. If you're just challenged because I am the first girl who rejected your advances... then don't be so frustrated dahil kahit ibang lalaki tatanggihan ko rin. Seek attention from other girls."

Dumiin ang hawak ko sa dalawang bola ng papel na nasa kamay ko habang nakatitig lang sa akin si Sherwin na nakataas ang paa sa lamesa ng kanyang upuan.

"Paano kung ayaw ko?"

Naputol na ang huling pisi ng pasensiya ko. Ibinato ko na sa kanya iyong dalawang bolang papel na hawak ko at tumama iyon sa mukha niya.

"Gago! Tigilan mo na nga ako!"

Nagsigawan ulit ang buong klase namin. Nang marahas siyang tumayo mula sa upuan niya, bigla akong napaatras sa kinatatayuan ko.

I could see the irritation on his face. Siya pa talaga ang may ganang mainis sa oras na ito? Siya na nga itong peste!

"Paano kita titigilan, Claire? How the fuck?! I like you! I like you so much... kahit ganyan ka sa akin..."