Chapter 97

3.9K 96 16
                                    

The short story that will be posted here will be dedicated to  Gerie Mae Feliciano Agdipa. Thank you for helping me during the muting days!


Chapter 97

"Who's your first girlfriend?"

My boyfriend and I have our date today. I am already aware that I was his first girlfriend because he already told it before, but I want to keep on asking him, just to tease him.

Patuloy siya sa pagmamaneho sa kanyang sasakyan at hindi man lang siya lumilingon sa akin.

"Huy, am I your first girlfriend?"

Hindi pa rin siya sumasagot sa akin na parang wala siyang naririnig. Pinagkrus ko ang mga braso ko at sumandal na ako sa upuan.

"Of course, I am your first girlfriend. Kahit hindi mo na sabihin."

Saka lang siya lumingon sa akin nang mabagal. "Why do you keep asking it?"

Nag-angat ako ng tingin sa kanya. "Because I want to remind you that I am the first of your everything. . ."

I showed him my pinky. "I am your first girlfriend." Then I moved my ring finger, "Your first kiss. . ." natawa siya sa sinabi ko.

Muli niyang ibinalik ang atensyon sa daan habang natatawa sa pinagsasabi ko. "And the first one who ever touch—" he cut me off.

"Why do you have to enumerate everything, Gerie Mae?"

Sa pagkakataong iyon ay ako naman ang natawa sa sinabi niya. "I told you, I want to remind you that I am the first in everything about you. You shouldn't forget that."

"How can I forget that?" sagot niya pabalik habang nakanguso sa daan.

"Of course. You shouldn't because I will keep in reminding you in so many ways." Mas lumapit ako sa kanya at ilang beses kong tinapik ang pisngi niya. He moved his head to avoid my hand.

"I am driving, Gerie Mae. It's dangerous."

"Ah, but this? Hindi dangerous?" bigla kong hinablot ang isa niyang kamay at inilagay ko iyon sa dibdib ko.

Natawa siya habang nanliliit ang mga mata ko sa kanya. Mukhang hindi niya pa gustong tanggalin ang kamay niya kaya hinawakan ko na lang iyon para patigilan sa anuman pang gusto nitong gawin.

"Pervert!" I leaned on him and kissed his cheek.

Natawa na lang kami sa isa't isa. "Kapag naaksidente tayo, ano ang sasabihin natin sa traffic enforcer? Ah, sorry po. Busy kasi ang isa niyang kamay kaya hindi na niya nakabig."

Mas lalong lumakas ang tawa niya. Tinabig ko na ang kamay niya at inilagay na niya iyon sa manibela.

"Don't worry, I will always remember that."

"Of course! You silly boy!"

I thought it was just an ordinary day with my boyfriend. Kaunting kulitan lang at asaran habang nasa sasakyan niya kami. But life is not always about our side, we may be careful on our side, Miguel might be the best driver that I've ever known but an accident really happens.

Dahil nang sandaling lumiko na kami sa isang blind spot, dalawang sasakyan ang siyang nakasalubong namin, and one of those cars was driving to overtake.

That time, Miguel chose to save me. Dahil ikinabig niya ang sasakyan sa posisyon na siya ang labis na makakatanggap ng pinsala.

The only thing that I remembered at that time was his smiling face with blood all over his body and his whisper I love you. 

Ocean of FeathersTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon