HUYSUZ ADAM #wattys

Bölüm 20: "El Öpme"

Herkese yeniden Merhaba,

Bİr haftadır buralarda yoktum. Şimdi ise hikayenin seyrini yavaş yavaş değiştiriyoruz.

Yorumlarınız benim için çok değerli bölüm sonunda mutlaka bir yorum bekliyorum sizlerden.

Hepinize İyi Okumalar :)

************************

Ali kendi kendine söylenerek odasına çıktı.

-Ben biliyordum. Bu kızın bütün bunları planlayabileceğini biliyordum.

Öfkeden yerinde zor duruyor. Zeynep'i evden yaka paça atmak istiyordu.Acil bir plan yapmalıyım dedi ve düşünmeye başladı.

Zeynep ise arkadaşı Zehra'yı göndermiş, Ayşe'ye akşam yemeği için yardım ediyordu.Sofrayı birlikte kurdular.Zeynep bu saate kadar Ali'yi görmediğini farketti. Sanki içinde bir boşluk oluşmuştu.Ayşe 'ye sordu:

-Ayşe abla Aliyi gördün mü? Geldi mi yani eve?

-Ohoo kızım Ali geleli çok oldu.Sen görmedin mi yoksa? Hayret O da seni arıyor gibiydi halbuki.

Zeynep'in istemsizce hoşuna gitmişti Ali'nin onu arıyor olması.Sofrayı kurduktan hemen sonra Aziz Beyin demesine bırakmadan Zeynep yukarı Ali'yi çağırmaya gitti. Kapıyı kapalı görünce iki kere tıklayıp içeri girdi ve:

-Sofra hazır. Herkes seni yemeğe bekliyor.

-İstemiyorum. Yemeyeceğim. Git sen de.

-Ee ama baban...

Ali bağırarak:

-Kızım anlamıyor musun yemek yemeyeceğim diyorum ya. dedi.

Zeynep yine heyheyleri üzerinde bunun ben en iyisi gideyim diyerek odadan çıktı.Ali ise Zeynep'i görünce daha da delirmişti.

Zeynep masaya tek başına oturunca Aziz Bey:

-Noldu kızım Ali neden gelmedi?

-Bilmiyorum efendim yemeyecekmiş.

Aziz Bey "Bu evin kurallarını bilmiyor mu bu çocuk" diye sesli sesli homurdandı.Biraz sonra Ali sofraya oturdu. Babası hiç bir şey söylemedi.Zeynep ara ara gözlerini kaldırıp Ali'nin suratına bakıyordu. O hep somurturdu ama sanki bugün daha bir değişik diye geçiriyordu içinden.Ali yemeğini bitirmesine yakın babasına dönerek mimiksiz bir ifadeyle :

-Baba ben bir karar aldım.

-Söyle dinliyorum oğlum.

-Yarından sonraki gün İstanbul'a döneceğim.

Zeynep afallamıştı. İçinden hani ay sonuydu diye geçirdi.Ama dışından bir şey diyemedi. Aziz Bey ise:

-Neden bu acele oğlum?

-İşlerim var orada da okul başlamadan hem evlendim artık orada da büyük bir ev tutmalıyım biliyorsun evim küçük.

-Haklısın oğlum. Peki sen git o zaman ev işlerini falan hallet. O zamana kadar gelinimin de tercih sonuçları çıkar. Sonra gelir onu da alır gidersin.

-Hayır baba. Onu bu seferde yanımda getireceğim. Tekrar gelmeyeceğim. Ben nereye o oraya dedi.

Zeynep ise garip olmuştu. Bu çocuk dedi içinden "Neden büyük bir ev tutuyor ki zaten İstanbul'da yollarımız ayrılacak?"Sonra Ali ifadesiz bir suratla Zeynep'e:

-Eşyalarını toplamaya başla yarın değil diğer gün yola çıkacağız. Vedalaşmak istediğin insanlarla vedalaş.dedi.

Aziz Bey ise:

-Madem gidiyorsunuz. Yarın akşam Zeynep'in annesinin evine el öpmeye gidin, hem de durumu izah edin bakalım.Böyle olmaz bu iş. Hatta arayın yarın akşam da orada kalın kadın kızıyla bir gece geçirsin. Uzun bir süre burada olamayacaksınız. dedi.

Ali istemeye istemeye başını salladı. Zeynep ise ne diyeceğini e düşüneceğini topuyla şaşırmıştı.