HUYSUZ ADAM #wattys

Bölüm 51 "Sonunda"

Zeynep düşünme yetisini kaybetmiş gibiydi. Böyle kendisini öpmeye devam eden Ali'yi hem durdurmak istiyor hem de bunu yapamıyordu. Ali ise Zeynep'in sırtını duvara yaslamıştı ve elmacık kemiklerinden itibaren dudaklarına kadar minik minik öpücükler konduruyor sonra yine dudağında alıyordu soluğu. Ali Zeynep'i elinden tutarak odasına getirmiş nazikçe öpmeye devam ediyordu. Biraz sonra yatağa uzanmışlardı.Zeynep Ali'nin göğsünde kalan elleriyle artık onu hafif hafif iterek durdurmak istiyordu. Bu sırada Zeynep usul bir sesle "Ali" diyebildi Ali ise " Hımm" ile karşılık verdi.Bir yandan öpmeye de devam ediyordu Zeynep'i. Zeynep devam etti:
- Dur lütfen.
Ali duymuyor gibiydi. Zeynep Ali'nin yüzünü avuçlarının içine aldı ve kendinden uzaklaştırdı. Bu kadar net ilk defa dokunmuştu Aliye. Ali ise Zeynepin yüzündeki elini avcunun içine aldı gözlerini kapatıp uzun uzun öptü. Sonra tekrar yüzüne koydu. Zeynep başparmaklarıyla yavaşça Ali'nin yüzünü okşuyordu farkında olmadan. Ali buna daha fazla dayamayıp bu sefer de boynundan öpmeye başlamıştı. Zeynep'in ise gözünün önüne annesinin evindeki üvey babasıyla yaşadığı o talihsiz an geldi ve Ali'ye tekrar :
- Ali dur lütfen. Diyebildi tekrar. Ali yine alnını Zeynep'in alnına koydu. Bu sırada usul bir sesle Zeynep:
- Ben, ben hazır değilim. Diyebildi. Ali Zeynep'in alnına uzun bir öpücük kondurdurarak yanına uzandı ve Zeynep'i sağ kolunun üzerine alarak göğsüne doğru çekti.Zeynep kafasını Alinin gövdesine koydu.Nefes alıp verişleri düzelene kadar her ikisi de biraz durdu. Sonra Zeynep başını kaldırmadan Alinin çenesinin altından Aliye bakarak:
- Kızdın mı bana?
- Ne için?
- Seni durdurduğum için.
Ali diğer elini de Zeynep'e iyice sardıktan sonra:
- Sana böyle bir şey için asla kızmam Zeynep. Bilakis bunu benim düşünmem gerekirdi. Diyip saçlarının üzerinden minik bir öpücük daha kondurdu. Zeynep ise iyice gömülmüştü Ali'nin göğsüne. O kadar rahattı ki onun için burası. Biraz daha böyle kaldılar. Ali :
- Sonunda.
- Sonunda ne?
- Sonunda sana doyasıya sarılabiliyorum.
Zeynep Ali'ye bakıp gülümsedi. Ali ise devam etti:
- Kokun o kadar güzel ki Zeynep. Hep nefes alası ama hiç vermeyesi geliyor insanın.
- Senden böyle şeyler duymaya hiç alışkın değilim Ali.
-Söylemeyeyim mi?
-....
- Zeynep.
-....
Hafifçe kollarını gevşetip Zeynep'e baktı Ali. Zeynep mışıl mışıl uyumuştu bile. İkisi de en huzurlu uykularını uyudular.
*****
Sabah olduğunda Ali'nin telefonun sesiyle açtılar gözlerini. Arayan Semiha Hanımdı. Zeynep Ali'yi sarsarak uyandırdı ve Ali telefonunu açtı:
- Buyrun Semiha Hanım.
- Ali evladım.. Baban...
Ağlıyordu Semiha Hanım.
- Noldu babama Semiha Hanım?
-Baban kalp krizi geçirdi biz şimdi hastanedeyiz.
- Kalp krizi mi? Peki tamam siz sakin olun biz şimdi yola çıkıyoruz.
Hiçbir şeyden habersiz Zeynep panikle sordu:
- Noldu Ali ben hiçbir şey anlamadım.
- Babam kalp krizi geçirmiş Zeynep. Gitmemiz lazım.
-Tamam tamam ben şimdi hazırlanıyorum. Diyip hızla ayağa kalktı Zeynep. Hemen o da üzerini giyindi ve minik bir valize hem Ali için hem de kendi için kıyafetler koydu. Gözlerinden yaşlar da akıyordu Zeynep'in dilinde ise:
"Allahım nolur bir şey olmasın nolur."
Cümlesi hiç düşmüyordu. Biraz sonra evden çıktılar. Alinin benzi atmıştı. Yüzünde ise o huzurlu ifadeden eser kalmamıştı. Zeynep arabaya bindiklerinde Alinin elinin üzerine elini koydu. Bu sırada Ali de başına çevirip Zeynep'in güzel yüzüne baktı ve çatık kaşlarını düzleştirerek:
- İnşallah. İnşallah bitanem. Dedi.
Yol boyunca sadece benzin almak için durdular yemek yemek bile akıllarına gelmiyordu. 13 saatlik yolu olabildiğince kısa sürede gitmeye çalışıyorlardı. Zeynep sürekli dua ediyor ve sık sık Ali'nin yüzüne bakıyordu. Onda bilmediği derin yaraların olduğuna emindi artık Zeynep. Tıpkı kendisi gibi içinde tuttuğu derin yaraları olan bu adama olan bağı gitgide daha da çok artıyordu.