HUYSUZ ADAM #wattys

Bölüm 41: " Yeni Ev"

Zeynep yeni evin salonunda oturmuş Ali'yi bekliyordu. Onun gideceğini nereden anlamıştı ki? Bu sırada zaten valizlerde olan eşyalarını kapının önüne çıkarmıştı. kapının önünde duran dresuardaki fotoğraf dikkatini çekmişti. Ali ile ikisinin düğünden bir karesi çerçevelettirilmiş burada duruyordu.Zeynep o günü hatırladı. O günden bu yana Ali ile aralarında çok bir değişim olmamıştı sanki. Biraz sonra tekrar salona geçti ve evi izlemeye başladı. Oldukça büyük bir evdi bu tıpkı Beyaz konağı hatırlatıyordu. Evin içerisi oldukça modern dizayn edilmişti.Diger evdeki gibi amerikan mutfak değildi. Ama çok daha geniş bir mutfağa sahipti burası da. Yatak Odaları üst kattaydı. Hemen hemen her odada ebeveyn banyosu bulunuyordu üst kattaki odaların içerisinde.Saat de epey geç olmuştu neredeyse gelirdi herhalde. Derken kapı yavaşça açıldı. Zeynep oturuşunu dikleştirdi. Ali ise kapıdan içeri girer girmez kapının ağzındaki hazır valizlere baktı. Sonra yüzüne her zamanki ifadesini takındı.Iceri girdi ve direk söze koyuldu:
- Ooo Zeynep Hanım hayret laf dinlemişsiniz. Ne o kapıda bekleyeniniz falan yok mu sizin.
- Ne demek istiyorsun?
- Zeynep !! Neyi kastettiğimi gayet iyi bir şekilde anladın.
- Ben daha fazla seninle tartışmak istemiyorum. Aziz Beyler de gittiğine göre benim de buradaki görevim bitmiştir.
Deyip harakete geçmişti Zeynep. Ali ise daha bir hiddetle :
- Daha düne kadar bu eve gelmek için yapmadığın numara cevirmedigin dümen kalmamıştı. Şimdi ne olduda çabucak terkediyorsunuz burayı. Tabi ya artık başka birini kestirdin gözüne tabi. Daha saf daha kolay lokma. Haklısın tabi git git geç kalma.
Zeynep dolmuştu artık taşmak istiyordu ama gözünün dolmasına da engel olamıyordu. Tam gidecekken birden arkasını döndü ve Alinin üzerine yürüyerek:
- Ne diyorsun sen? Ne dümeninden bahsediyorsun? Senin benim ne yaşadığım hakkında en ufak bir fikrin var mı? Sen benim güle oynaya mı geldiğimi düşünüyorsun İstanbul'a ? Yeter Ali Gerçekten Yeter ! Senin bana yaptığın bu haksızlıktan bu aşağalamalarından bıktım.
Ali Zeynep'in gözlerinden akan boncuk boncuk her yaşta eriyordu yüreği. Ama yine sert ve alaycı bir tavırla :
- Hımm. Ya da benimle işin bitti şimdi yeni avının peşine düştün.
- İnsanlık arkadaşlık bunlardan hiç haberin yok değil mi? Yazık gerçekten çok yazık.
- Hadi git koş yeni avın seni bekliyordur aşağıda bir yerde. Ya da dur yeni kahramanın demeliyim.
Zeynep daha fazla konuşmak istemiyordu. Hızlıca kapıya yönelip evden çıktı.
Ne olmuştu da bu kadar delirmişti bu adam böyle? Yeni av yeni kahraman bunlar da ne demekti. Çok üzülmüş gururu da iyiden iyiye incinmişti.
Hemen valizlerini alıp kendin dışarı attı. Aliyi onun gidiyor olması sanki üzüyor gibiydi. Ama Ali Dr kendine engel olmaya çalışıyordu. Artık dedi içinden kim bilir bir daha ne zaman gelir buraya. Sonra aklından bu düşünceleri uzaklaştırdı hemencecik.
Zeynep biraz otobüsle yolculuk yaptıktan sonra Sıdıka Hanımın sahibi olduğu otele vardı. İçeri girdiğinde kendisini karşılayan Sıdıka Hanımla sarıldıkları sırada hüngür hüngür ağlamaya başlamıştı..Sıdıka Hanım ne olduğunu şaşırmış ama Zeynep'in canını sıkanın Ali olduğunu tahmin etmişti. Biraz sonra Zeynep sakinleşti. Sonra o tutturup ona bir güzel her şeyi anlattırdı Sıdıka Hanım. Zavallı Zeynep'in başına gelenler pişmiş tavuğun başına gelmeyecek cinstendi. Onu teselli ettikten sonra odasına istirhate yolladı.
Sabah olduğunda Zeynep'in kapısını Sıdıka Hanım çaldı ve :
- Hadi Zeynep uyan okuluna geç kalacaksın sonra.
İçeriden ağlamaktan gözleri şişmiş olan Zeynep çıktığında Sıdıka Hanım şoka uğramıştı.
Zeynep okula gidip gitmemek konusunda emin değildi. Ama kalkıp en azından bir şeyin ucundan tutmak kafasını dağıtmak istiyordu. Üzerini giyinip mutfağa indi. Diğer çalışanlarla selamlaşıp işine koyuldu. Sıdıka Hanım okula gitmeyeceğini anlayınca biraz memnun olmuştu sanki. Hakkı da vardı. Bugün içerisinde önemli toplantılar yapılacaktı restaurant kısmında. İyi çalışacak elemanlara ihtiyacı vardı. Bu konu da Zeynep'den daha iyisini bulamazdı.
Öğleden sonraya doğru neredeyse tüm organizasyon hazırdı. Zeynep de gayet memnundu halinden. Bu süre zarfında hiçbir şey düşünmemiş. Full konsantrasyon çalışmıştı.
Biraz sonra Sıdıka Hanım yanına gelerek:
- Zeynep ne durumdasınız?
- Her şey hazır sayılır Sıdıka Hanım.
-Güzel. Zeynep servis içinde yardımcı olabilirsen çok memnun olurum.
- Tabiki ne demek.
Zeynep mutfaktan çıkıp hemen üzerini değiştirmek için odasına gitti. Hazırlandıktan sonra tekrar aşağıya indiğinde servis için hazırlıkların tam olup olmadığını kontrol etti. Kapının önünde bir yoğunluk oldu. Kapı açıldığında içeriye bir kafile girdi. Bu sırada Zeynep servis kısmında diğer elemanlarla birlikte hazır bekliyordu. Kafile içeri girip oturduktan biraz sonra Zeynep eline menüleri alarak masalara tek tek dağıttı. Kafasını kaldırıp hiçbirine dikkatle bakmamıştı Zeynep.
Biraz sonra masadan biri lavaboya gitmek üzere kalktı ve Zeynep'e yakınlaşarak:
- Afedersiniz siz..
Zeynep arkasını dönmüştü ve karşısında bu kişiyi görmüş olmanın şaşkınlığıyla:
- Aa Merhaba Avukat Bey.
- Adnan ismim Adnan.
- Afedersiniz Adnan Bey.
- Nasılsınız? Sizi burada gördüğüme çok şaşırdım. Ne zamandır burada çalışıyorsunuz?
- Aslına bakarsanız çok olmadı. Siz sürekli gelir misiniz buraya.
-Evet bir hayli sıklıkla. Buranın sahibi ablam olur.
-Sıdıka Hanım mı?
- Evet.
- Demek bundan sonra sık sık karşılaşacağız Zeynep Hanım.
-Öyle görünüyor Adnan Bey. Çiçeğiniz nasıl oldular?
- Ah o günden sonra çiçek açtılar. Zeynep Hanım evraklarla ilgili ikametgah adresiniz kısmını o gün boş bırakmıştınız. Numaramı versem bana adres bilgilerinizi ulaştırsanız. Çünkü pek bir yakında tebligat elinize ulaşacaktır.
- Burada kalıyorum Adnan Bey. Buranın adresi işinizi görür mü?
- Demek aynı zamanda burada da kalıyorsunuz. Pekala tabiki işimizi görür. Ben şimdi misafirlerimin yanına tekrar döneyim. En yakın zamanda tekrar görüşmek dileğiyle.
- Görüşmek üzere Adnan Bey.
Demek tebligat gelecekti he. Boşanma davası görüldükten sonra Ali ile hiçbir bağlantısı kalmayacağını tekrar hatırladığında içerisinde bir burukluk sezmişti Zeynep. Kendisini bu kadar kıran adamdan ayrılacağı için üzülen kendisine anlam veremiyordu.