Love, But Hurt (Completed) Season 1

အပိုင်း ၃

အန္းလုထိုအခ်ိန္မွစ၍ ထိုသူလစ္မည့္အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနခဲ့သည္။ တံခါးေပါက္တြင္ရွိေသာ စကၠဴ ျဖင့္လုပ္ထားသည့္အကာအား အေပါက္ကေလးေဖာက္ကာ အျပင္ဘက္အေျခအေနကို စူးစမ္းလိုက္သည္။

သူ႔အခန္းေရွ႕တည့္တည့္တြင္ ႀကီးမားေသာ ၿခံ​ေနရာအလြတ္ပုံစံတစ္ခုရွိသည္။
မက္မြန္ပန္းပင္ေလးမ်ားရွိၿပီး အပင္တစ္ပင္၏ေအာက္နားတြင္ ေက်ာက္သားျဖင့္ျပဳလုပ္ထားေသာ စားပြဲတစ္လုံးႏွင့္ ခုံအလြတ္မ်ားရွိသည္။

အန္းလုၾကည့္ေတာ့ ထိုသူက ဓားေရးေလ့က်င့္ေနပုံရသည္။ သူ၏ဓားကိုတစ္ဖက္သို့ထိုးလိုက္ခုတ္လိုက္ ေဝွ႕လိုက္ႏွင့္ ​လုပ္ေနသည္။ ေလတျဖဴးျဖဴးတိုက္ေနသည့္တခဏ ေဝွ႕ဝဲေနေသာ ထိုသူ၏ ဆံႏြယ္မ်ားႏွင့္အတူ မက္မြန္ပြင့္ေႂကြမ်ားက ေလေပၚတြင္ ျပန္႔လြင့္ကာေနၿပီးမွ ေျမျပင္ႏွင့္ထိေတြ႕ၾကသည္။

အန္းလုက ထိုျမင္ကြင္းကို မသိလိုက္စြာပဲ မ်က္ေတာင္မခတ္တမ္း ၾကည့္ေနသည္။
တစ္ခဏေနေတာ့ ထိုသူ၏အနားသိူ႔ အျခားေယာက္်ားတစ္ေယာက္ေရာက္လာသည္။
ထိုသူက သူ၏ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေျမႇာက္ကာ ယွက္လိုက္ၿပီး.သူ၏ေရွ႕ရွိလူအား ဂါရဝျပဳ လိုက္သည္။

"သခင္ေလး....ကၽြန္ေတာ္စီစဥ္ၿပီးပါၿပီ။"

ထိုသူက သူ၏ဓားကို ေနာက္ေက်ာဘက္တြင္ကပ္ကာ ေခါင္း​ၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။
အန္းလုက ထိုသူအား.ေသခ်ာၾကည့္ကာ မွတ္ခ်က္ေပးသည္။

(သူ ေခါင္းၿငိမ့္ရတာအေတာ္ႀကိဳက္တဲ့ပုံပဲ။
တစ္ခ်ိန္လုံးကို ၿငိမ့္ေနတာလားလို့...။)

ထိုသူက မလွမ္းမကမ္းတြင္ရွိေသာ ေက်ာက္စားပြဲေပၚတြင္တင္ကာထားသည့္ သူ၏ဓားအိမ္ အား ယူလိုက္ၿပီး ဓားကို ျပန္ထည့္လိုက္သည္။

(တစ္ေနရာရာသြားေတာ့မွာလား။ဟုတ္တယ္မလား..။ဟုတ္မွာပါ။)

အန္းလုေတြးသည့္အတိုင္းပင္ ထိုသူက အန္းလုအခန္းရွိရာဘက္သို့ တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္ၿပီးေနာက္ အျပင္ဘက္သို့ ထြက္သြားေတာ​့သည္။
သူ႔အား.လာေခၚေသာသူကလည္း အန္းလုအခန္းရွိရာဘက္သို့ တခ်က္လွည့္ၾကည့္ရင္း
ေခါင္းခါကာ ေနာက္မွလိုက္သြားေတာ့သည္။