အပိုင္း ၅၃

22.3K 1.7K 93
                                    

"ယူခ်န္း......နင္အဆင္ေျပရဲ႕လား"

"အာ.....ေျပပါတယ္..... ဘာလို႔လည္း"

တပ္စခန္းသို႔ျပန္ေရာက္လာခ်ိန္အထိ
ယူခ်န္းတေယာက္ မိမိအေတြးထဲတြင္ နစ္ေျမာေနသည့္သည့္ဟန္။

ထို႔ေၾကာင့္က်ီယြမ္ကပင္
သတိေပးလိုက္ရသည္။

"တကယ္လို႔ နင္ကိစၥမ႐ွိဘူးဆိုရင္
ဒီမွာပဲ တပတ္ေလာက္ေနလိုက္ပါလား
နင့္အတြက္မခက္ခဲဘူးဆိုရင္ေပါ့

ေနာက္ရက္အနည္းငယ္ၾကာရင္
ျမႇားပစ္ပြဲ႐ွိတယ္ လီခ်ီ႐ွန္းတို႔လည္း
လာၾကမွာဆိုေတာ့ အဲ့ဒီအခ်ိန္ၾကမွ နင္ျပန္လိုက္သြားလိုက္ေပါ့ မဟုတ္ဘူးလား"

ယူခ်န္းကျပံဳးလ်က္

"အင္း......ေကာင္းသားပဲ
ဒါေပမဲ့ ငါတကယ္အဲ့လိုလုပ္လို႔ေရာ
ျဖစ္ပါ့မလား နင္အလုပ္မ်ားေနအုန္းမယ္"

က်ီယြမ္က တက္ႂကြစြာပင္
အျမန္လက္ခါျပလ်က္

"မမ်ားဘူး....မမ်ားဘူး....လံုးဝမမ်ားဘူး....
စိတ္ႀကိဳက္ေနလို႔ရတယ္...."

"ဟား...ဟား...."

က်ီယြမ္၏ အမူအရာေၾကာင့္
ယူခ်န္းက ခက္ဟဟရီလိုက္သည္။ၿပီးမွ

"ေက်းဇူးပါ က်ီယြမ္ "

"အင္း........"

.................................

"စစ္.........."

"႐ွဴး........ရတယ္...သြား...သြား...."

ေရကန္တစ္ခုနားေဘးတြင္
ယူခ်န္းႏွင့္ အေဒၚႀကီးမ်ား တပ္သားမ်ား၏
အိပ္ယာခင္းမ်ားအား ေလ်ွာ္ဖြတ္ၿပီး
ေနပူလွမ္းေနၾကသည္။

ယူခ်န္းအား မလုပ္ရန္အႀကိမ္ႀကိမ္တားေသာ္လည္း
မရသျဖင့္ အတူတူသက္သက္သာသာလုပ္ရန္
ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကရသည္။

ယူခ်န္းသည္လည္း ဤရက္အတြင္း
လြတ္လပ္မႈအျပည့္အဝခံစားရသည္။
မနာလိုမႈမ်ား စိုးစဥ္းမ်ွမ႐ွိ။
ေအးခ်မ္းစြာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္
ေနထိုင္ႏိုင္ေသာ ဤေနရာအားအလြန္သေဘာက်မိသည္။

ယူခ်န္းအိပ္ယာခင္းအခ်ိဳ႕အား
ေလ်ွာ္ဖြက္ကာေနသည့္အတြက္ ေ႐ွ႕ကိုသာ
အာရံုစိုက္ေနသျဖင့္ က်ီယြမ္ေရာက္ေနမွန္းသတိမထားမိ။

Love, But Hurt (Completed) Season 1Where stories live. Discover now