Love, But Hurt (Completed) Season 1

အပိုင္း ၅၀

"ဘယ္....ဘယ္အထိသြားအုန္းမွာလည္း"

"ခနေလး....ေရာက္ေတာ့မယ္
သတိထားအုန္း....."

အန္းလု၏ မ်က္ဝန္းတစ္စံုအား
ခ်ီ႐ွန္းက အဝတ္စတစ္ခုျဖင့္ စည္းေႏွာင္ၿပီး
ေနရာတစ္ခုသို႔ေခၚေဆာင္လာသည္။

ျခံဝင္းႀကီးတစ္ခု၏ တံခါးမႀကီးအနားေရာက္ေတာ့
ခ်ီ႐ွန္းက အန္းလု၏ လက္အား
ေသခ်ာစြာဆုပ္ကိုင္ထားရင္း

"ေ႐ွ႕မွာ တံခါးေဘာင္႐ွိတယ္ ေက်ာ္လိုက္"

အန္းလုက လည္း ခ်ီ႐ွန္းစကားေၾကာင့္
ေျခေထာက္တဖက္အား ေျမႇာက္လ်က္
အျမန္ပင္ခြေက်ာ္လိုက္သည္။

အလင္းေပ်ာက္ကာ အေမွာင္ညသို႔
ေရာက္ေနေသာ္လည္းပဲ
အန္းလု တို႔ဝင္လာသည့္ေနရာသည္
လင္းထိန္ေနလ်က္႐ွိသည္။

အဝတ္စ၏ ကာဆီးမႈေၾကာင့္
အန္းလုတေယာက္မျမင္ရေသာ္လည္း
အလင္းေရာင္ကိုမူခံစားေနရသည္။

အနည္းငယ္ေလ်ာက္လာၿပီးေနာက္တြင္
ခ်ီ႐ွန္းက အန္းလု၏ ပုခံုႏွစ္ဖက္အား
ကိုင္ထားရင္းႏွင့္ပင္ အန္းလုအား
ရပ္တန္႔ေစလိုက္သည္။

သူသည္လည္း အန္းလု၏ေနာက္မွ
ရပ္တန္႔ကာ အန္းလု၏အျမင္အာရံုအား
ေႏွာက္ယွက္ေနေသာ
ပိတ္လႊာစကို အသာဖယ္႐ွားေပးလိုက္သည္။

အန္းလုမ်က္လံုးဖြင့္ဖြင့္ျခင္း ေတြ႔လိုက္ရသည့္
ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖင့္
စကားတခြန္းမ်ွပင္မဆိုႏိုင္ျဖစ္ေနသည္။

မိမိေ႐ွ႕တြင္၌သာမက
ပတ္ပတ္လည္ဝန္းက်င္တစ္ခုလံုးနီးပါးတြင္
အစီအရီသြယ္တန္းကာထားေသာ
မီးပံုးမ်ား ကို ေတြ႔ျမင္ေနရသည္။

ခ်ိတ္ဆြဲထားသည့္ေရာင္စံုမီးပံုးေလးမ်ားအျပင္
ေျမျပင္ေပၚတြင္ပါထိုေရာင္စံုမီးပံုးေလးမ်ားကို
ေနရာခ်ထားေသးသည္။

ဥယ်ာဥ္ႀကီးတစ္ခုလံူး ထိန္ထိန္လင္းလ်က္
မီးပံုေလးမ်ားျဖင့္သာ ျပည့္ႏွက္ေနလ်က္႐ွိသည္။

"ဝါး......လွလိုက္တာ...."

အန္းလုတေယာက္ ခ်ီ႐ွန္းအနားမွ
အျမန္ေျပးကာ ထိုမီးပံုးေလးေတြနားသို႔
သြားလိုက္ၿပီး ေျမျပင္တြင္ စီထားေသာ
ေရာင္စံုမီးပံုးေလးမ်ားထဲမွ တစ္ခုကိုေကာက္ယူလိုက္ရင္း ခ်ီ႐ွန္းဘက္အားလွည့္ကာ