Love, But Hurt (Completed) Season 1

အပိုင္း ၁၁

ခ်ီရွန္းက ထိုေနရာမွ ထြက္လာၿပီးေနာက္ ျမင္းကိုႏွင္ကာ စံအိမ္ေတာ္သို့ တစ္ေယာက္တည္းျပန္လာခဲ့သည္။ စံအိမ္သို့ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းလွမ္းမိသည့္ေျခလွမ္းမ်ားက အန္းလု၏အခန္းေဆာင္ဘက္သို့သာ။

အခန္းဝတြင္ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီ၌ တည္ၿငိမ္စြာရပ္ေနေသာ လန္ရွားႏွင္ ခ်န္ရီက ခ်ီရွန္းအား ျမင္သည္ႏွင့္ ေျပးလာကာဂါရဝျပဳလိုက္ၾကသည္။

"အရွင့္ကို ဂါရဝျပဳ ပါတယ္ ။"

ခ်ီရွန္းက ေခါင္းကိုအသာ​ၿငိမ့္ျပလိုက္ၿပီးအခန္းတြင္းသို့ဝင္ရန္ တံခါးဖြင့္လိုက္သည္။ လန္ရွားတို့ကမူ အျပင္တြင္သာ ျပန္လည္ရပ္ေနလိုက္သည္။

ဝင္ဝင္ျခင္းေတြ႕ေနရသည္က ရွုပ္ပြေနေသာအခန္းစားပြဲေပၚရွိ ေရေႏြးအိုးႏွင့္ပန္းကန္လုံးအခ်ိဳ့တို့ကြဲသည္က ကြဲ၊ ​ေမွာက္သည္က ေမွာက္ကာ အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ အစမ်ားကလည္းျပန႔္က်ဲေနသည္။ ထို့အျပင္ ေခါင္းအုံးႏွင့္ ေစာင္တို့မွာလည္း ကုတင္ေပၚတြင္မရွိ။ၾကမ္းျပင္၌သာ။ အိပ္ယာခင္းမွာလည္း တြန႔္လိမ္ေနေသးသည္။

ေဘးကိုၾကည့္လိုက္မိေတာ့ တံခါးရြက္၏ ေဘးေထာင့္နားတြင္ ေခြေခြေလးအိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ အန္းလုအားေတြ႕ရသည္။ ခ်ီရွန္းက တံခါးကို အထဲမွ ပိတ္လိုက္ၿပီးအန္းလုအနားသို့သြားကာထိုင္ခ်လိုက္သည္။ထို့ေနာက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာအန္းလု၏ ႏွဖူးတစ္ဝိုက္ရွိဆံႏြယ္တို့ကို အသာသက္တင္ေပးလိုက္ၿပီး။

(ဘာေတြမ်ား စိတ္အလိုမက်ျဖစ္ေနျပန္တာလဲ.....။)

အန္းလုအား လက္ျဖင့္အသာတို့ၿပီးႏွိုးလိုက္သည္။

"အန္းလု ထ.. ထ...ထေတာ့ေလ"

"အင္း.........ခဏေလး...အေမ...ငါးမိနစ္.....ငါးမိနစ္ပဲ."

အိပ္ခ်င္ေနေသာအသံျဖင့္ပင္ အန္းလုက လက္ငါးေခ်ာင္းေထာင္ျပလာသည္။ ခ်ီရွန္းက ထိုလက္ငါးေခ်ာင္းကို သူ၏လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ရစ္ပတ္ေစကာ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး။

"အန္းလု ဘာေတြေျပာေနတာတုန္း ထ​ေတာ့ လို့ ။"

အန္းလု မ်က္စိတျဖည္းျဖည္းဖြင့္လာၿပီး ခ်ီရွန္းကို ျမင္လိုက္ရေတာ့ ဆုပ္ကိုင္ခံထားရေသာ လက္ကိုလြတ္ရန္ အရင္ ႐ုန္းထြက္ဖို့ ျပင္လိုက္သည္။ ခ်ီရွန္းကအလြတ္မေပးဘဲ ထိုလက္ကိုဆြဲလိုက္ၿပီး အန္းလုအားဖက္လိုက္သည္။