ခ်ီ႐ွန္း အန္းလုအားေပြ႔ခ်ီလ်က္ပင္
သူ၏ အေဆာင္႐ွိရာသို႔ ေလ်ွာက္လွမ္းလာခဲ့သည္။
မိမိအေဆာင္ေ႐ွ႕ေရာက္သည္ႏွင့္
အေဆာင္အတြင္းအား မဝင္ပဲ ထိုအေ႐ွ႕တြင္ပင္
ဒူးေထာက္ကာ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။
အန္းလုအားေထြးေပြ႔ထားလ်က္ပင္
က်ယ္ေလာင္သည့္ အသံျဖင့္ေအာ္ဟစ္လိုက္သည္။
"အား.............."
ေ႐ွာင္႐ွင္းက ခ်ီ႐ွန္း၏ေနာက္တြင္
ခ်ီ႐ွန္းအား ရပ္ၾကည့္ေနရံုမွတပါး မတတ္ႏိုင္ေပ။
အန္းလုအား တင္းက်ပ္စြာဖက္ထားရင္း
"အန္းလု......အန္းလု....ကိုယ့္ကို
မထားခဲ့ပါနဲ႔...မင္းမ႐ွိပဲ
ဘယ္လိုဆက္႐ွင္သန္ရမွာလည္း
အန္းလု..... ျပန္လာခဲ့ေပးပါ...ကိုယ့္ဆီကို
ျပန္လာခဲ့ေပးပါ....ႏိုးလာပါေတာ့ ႏိုးလာပါေတာ့
အန္းလု......."
သူ၏ ရင္ခြင္အတြင္း႐ွိ မ်က္စိအစံုမွိတ္ကာ
ၿငိမ္သတ္ေနေသာ ထိုလူသားေလးအား
ခ်ီ႐ွန္း လႈပ္ကာႏႈိးေနမိသည္။
ဤတႀကိမ္သည္လည္း ယခင္က
ျဖစ္ခဲ့ဖူးသည့္ ပံုစံအတိုင္း အန္းလုျပန္႐ွင္သန္လာလ်င္ ေကာင္းေပလိမ့္မည္။
သူေမ်ွာ္လင့္ဆံုးအရာသည္
ယခုအခ်ိန္တြင္ ထိုတစ္ခုတည္းသာ။
အန္းလု၏ လက္ကေလးအား
ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး သူ၏
ပါးျပင္ႏွင့္ထိေတြ႔ေစလိုက္သည္။
ဆုပ္ထားေသာ လက္ကေလးအား
ခ်ီ႐ွန္းေျဖခ်လိုက္ေတာ့
ထြက္ေပၚလာသည္က စကၠဴ လံုးေလးတစ္ခုႏွင့္
သူေပးခဲ့ေသာ ဆြဲ ႀကိဳးေလးပင္။
ခ်ီ႐ွန္း ထိုစကၠဴလံုးအား တျဖည္းျဖည္း ခ်င္း
ျဖည္ကာ ဖတ္ရန္ႀကိဳးစားလိုက္သည္။
မိမိေပးထားေသာ စာ၏
အေပၚယံတြင္ မွင္အစား ေသြးျဖင့္
ေရးကာထားေသာ စာလံုးေလးမ်ား။
ပံုစံမက် မေသမသပ္ျဖစ္ေနသည့္
လက္ေရးလက္သားတို႔သည္ ခ်စ္စဖြယ္ ေကာင္းေန၏။
*႐ွန္း႐ွန္း နဲ႔ဆံုခဲ့ရတာကို
ဘယ္တုန္းကမွေနာင္တမရပါဘူး.....*
ခ်ီ႐ွန္းမွာမို ထိုစာအားဖတ္ၿပီးေနာက္
ဆြဲႀကိဳးေလး အား က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ရင္း
အန္းလုကိုၾကည့္ကာ ငိုေႂကြးျပန္သည္။
YOU ARE READING
Love, But Hurt (Completed) Season 1
Romanceရင္ထဲမွာေတာင္းဆုတစုံတရာမရွိခဲ့ေပမဲ့လည္း.....ျဖစ္တည္လာတဲ့ တခုတည္းေသာေတာင္းဆုက မင္းပဲ...... အန္းလု ရင်ထဲမှာတောင်းဆုတစုံတရာမရှိခဲ့ပေမဲ့လည်း..... ဖြစ်တည်လာတဲ့တစ်ခုတည်းသောတောင်းဆုက မင်းပဲ.....အန်းလု
