Bad Boys Do It Better

¿ 19 ?

Twee weken later

POV Loïs

Het is nu zo'n twee weken dat ik op deze school ben begonnen, en eerlijk gezegd voel ik me wel thuis. Ik zit nu echt bij het vriendengroepje van Romy, jammer genoeg crushen zij ook op Levi. Maar ergens denk ik toch dat ik een soort voorsprong heb, niet dat hij een object is ofzo maar toch. Ik zit in de Engels les en droom wat weg, toevallig zit Levi naast mij. We hebben bij Engels vaste plekken en ik ben de eerste les naast hem neergezet. "Zeg wanneer is er weer zo'n etentje van de kerk?" Vraagt Levi en ik grinnik even. "Was je van plan mee te gaan dan?" En speel wat met mijn pen. "Mm misschien wel, we kunnen het ook zelf organiseren." Ik kijk hem even aan, geschrokken van zijn directheid. Bedoelt ie nou een date? "Als een date ja." Zegt hij. Nog meer kortsluiting, kan hij gedachte lezen? "Kan?" Zeg ik twijfelachtig. "Graag of niet hoor." Mompelt hij. "Nee nee zo bedoelde ik het niet, ik wil heel graag." Herstel ik het snel en een kleine glimlach krult zijn lippen. "Oké, dan kom ik je om half zes ophalen." Zegt hij vastberaden. "Uhm, ja maar doe maar niet bij mij thuis. Mijn ouders vermoorden me als ze er achter komen dat ik met een jongen alleen wat ga doen." Zeg ik en kijk naar mijn handen. "What u want princess." En hij kijkt me met zijn bekende scheve grijns aan. "Stop met dat fuckboy gedrag man." En ik geef hem lachend een speelse duw en hij lacht gelukkig mee. "Ms. Taylor and Mr. Jones!" Klinkt de schelle stem van de docente. Ik probeer mijn lach in te houden maar daardoor komt er een soort raar geluid uit mijn keel. Daardoor moet Levi nog harder lachen en ik geef hem een schop onder de tafel. "Ssst." Zeg ik lachend. "Gaan jullie maar even uitlachen op de gang." En ze kijkt ons aan. Langzaam sta ik op en loop ik naar de gang. Ik plof op een stoel en schiet weer in de lach als ik Levi zie. Levi moet ook weer lachen. "Zeg eens even eerlijk, gaan je ouders je nu ook niet vermoorden?" En hij is in een klap serieus. "Waarschijnlijk wel." Mompel ik en trek aan een velletje van mijn lip. "Waarom zijn ze zo streng dan? Je moet gewoon lekker gaan leven." "Ik ben gelukkig." Zeg ik en hij kijkt me aan. "100%?" En hij trekt zijn wenkbrauw op. "99%" Mompel ik. "Zeg anders dat je blijft logeren bij iemand vanavond, dan kunnen we ook nog uit." Stelt hij voor. "Hm nee dat gaat voor nu te ver Levi." Zeg ik. Maar alles in me zegt dat ik met hem uit wil en volgens mij heeft hij het ook door. "Laat maar weten als de plannen veranderen." Zegt hij en pakt zijn telefoon.

"Mam ik ga met Romy en de rest uiteten." Zeg ik en geef mijn moeder een kus op haar wang. "Misschien gaan we er na ook nog naar de bios." Zeg ik. "Veel plezier lieverd." Zegt ze en ik glimlach. "Doeii." Zeg ik en pak mijn jas. Ik fixeer mijn haar nog snel in de spiegel. Ik doe nog even een luchtje op en loop dan naar buiten. We hebben op de hoek van de straat afgesproken, ik hoop dat ie snel komt want ik heb het best koud.

POV Levi

Ik kleed me snel om en doe mijn haar goed. Ik pak mijn telefoon, sigaretten en mijn sleutels. "Daag." Zeg ik in de woonkamer en sluit de tussendeur. Ik trek mijn jas aan en loop naar buiten, ik steek nog snel een sigaret aan en stap op mijn scooter. Snel start ik hem en rij richting Loïs. Onderweg voel ik toch wat zenuwen in mijn buik, ik heb dit echt nog nooit gehad bij een meisje. Als ik er bijna ben zie ik haar al staan op de hoek, ze heeft hetzelfde setje kleren aan als toen bij het etentje en het staat haar zo bizar goed. "Hee." Probeer ik zo nonchalant mogelijk te zeggen. "Hey." Zegt ze terug en stapt wat onhandig achterop de scooter. "Je ziet er weer prachtig uit." Zeg ik, wetende dat ze nu gaat blozen. "Dankjewel." Zegt ze giechelend terug. "Zit je goed?" Vraag ik en ik hoor een ja uit haar mond komen. Dus ik rij weer weg. "Waar gaan we naar toe?" Vraagt ze. "Naar mijn lievelingsrestaurant." Zeg ik terug. "Aha, dus de turk in het dorp?" Zegt ze grinnikend. "Je gaat versteld staan." Zeg ik lachend. "Ben benieuwd." Zegt ze. "Ik ook." Mompel ik.