Bad Boys Do It Better

¿ 42 ?

POV Levi

Vandaag moet het gaan gebeuren, ik moet Lo voor mezelf zien terug te winnen. Mijn examens waren appeltje eitje en ik ben waarschijnlijk al geslaagd. Ik kon overal een twee voor halen en dan was ik nog geslaagd, relaxed. Ik pak mijn telefoon en open het gesprek op whatsapp van mij en Loïs, ik klik haar profielfoto aan en bekijk hem eventjes. Ik zucht. Wat is ze toch bizar knap denk ik in mezelf. Uiteindelijk stuur ik haar toch een berichtje met de vraag of ze om vijf uur bij ons lievelingsterrasje wilt zijn. Niet veel later word ik gebeld door Noah en ik neem meteen op. "Hee." Klinkt gelijk zijn vrolijke stem. "Hoi." Zeg ik. "Wat denk je er van, wij, paar van jou vrienden, paar van mijn vrienden en dan Curaçao?" Ratelt hij snel. "Uh ja maar ik heb geen Curaçao moneys." Zeg ik en ik hoor hem grinniken aan de andere kant van de lijn. "No problemo, mijn ouders hebben een huis in Cura en ik betaal je vlucht wel." Stelt hij voor. "Dude, je bent gek." Zeg ik. "I know, dus ga je mee?" Vraagt hij nogmaals. "Uh zeker weten wel." Zeg ik. "Oké, wil je nog iemand meenemen?" Vraagt hij. "Uh, niet perse." Zeg ik. "Gaat Gwen mee?" Vraag ik nog snel. "Wist ze nog niet, waarschijnlijk wel als Loïs mee gaat. Maar die gaat zeker niet mee?" Vraagt hij. "Denk het niet." Mompel ik. "Oké, ik ga het regelen. Verdere informatie hoor je nog van me." Zegt hij en daarna hangt hij op. Ik denk even terug aan het gesprek en grinnik. Die Noah is me ook een rare. Ik pak mijn sigaretten en mijn scooter sleutels. Ik loop naar buiten en steek meteen mijn sigaret aan. Ik stap op mijn scooter en rij naar het terras.

POV Loïs

Ik open moeizaam mijn ogen en het duurt even voordat ik geacclimatiseerd ben. Ik knipper een paar keer tegen het felle zonlicht. Ik kijk om me heen en zie dat Romy nog steeds in coma ligt. Ik glij van mijn luchtbed af en zwem nog wat heen en weer. Daarna ga ik uit het zwembad en plof ik op een ligstoel. Ik zie dat ik een berichtje heb van Levi en meteen voel ik weer vlinders in mijn buik. Ik probeer het gevoel te onderdrukken terwijl ik mijn telefoon ontgrendel. Ik lees het appje een paar keer en slik dan. Ik stuur hem een berichtje met is goed en kijk dan naar de tijd, shit het is al 5 voor 5. Ik maak Romy wakker en zeg dat ik weg moet gaan. Ze klimt het zwembad uit en loopt achter me aan naar binnen. Ik kleed me snel om en bind mijn natte haren opnieuw in een knot, ik haal de restjes make-up van mijn gezicht af en breng dan een nieuw laagje mascara aan. "Waar moet je naar toe?" Vraagt Romy terwijl ze me via de spiegel aankijkt. "Naar mijn ouders." Lieg ik terwijl ik mijn schoenen aantrek. "Oh oké." Mompelt ze.

Hoe dichter ik bij het terras kom, hoe sneller ik ga fietsen. Ik heb hem zo erg gemist. Ik stap van mijn fiets en zet hem in het rek, ik scan snel of Levi zijn scooter er al staat. Ik zet snel mijn fiets op slot en loop het terras op, ik kijk het terras rond, opzoek naar Levi. Uiteindelijk zie ik hem zitten in ons hoekje. Automatisch vormen mijn lippen zich in een glimlach als ik hem daar zie zitten. Ik loop naar hem toe en zodra hij mij opmerkt komt zijn scheve grijns op zijn gezicht. Hij staat op en ik geef hem meteen een knuffel. "Ik heb je zo erg gemist." Zeg ik bijna onverstaanbaar. "Ik jou ook." Fluistert hij in mijn oor. Ik laat hem los en glimlach. Hij geeft me een zoen en gaat daarna weer zitten. Ik ga tegenover hem zitten en zie dat hij al een groene icetea voor mij heeft bestelt. "Je bent perfect." Zeg ik, waarna ik een slok van mijn drinken neem. "Ik weet het." Zegt hij met een grinnik. Ik grinnik met hem mee. "Ik hou echt van je Lo, en het was zo facking dom van me." Mompelt hij. Ik kijk hem even aan. "Daar heb je gelijk in." Zeg ik. Ik zie hoe hij zucht en zichzelf probeert te herpakken, maar ondanks zijn stoere masker zie ik de pijn in zijn ogen. "Je hoeft je niet stoerder voor te doen Lev." Zeg ik. "Jaja." Mompelt hij en ik moet ineens om hem lachen. "Wat?" Vraagt hij. "Niks." Antwoord ik lachend terug. "Jawel, anders ga je niet ineens lachen." Grinnikt hij. "Je bent gewoon zo'n sukkel." Grinnik ik. "Dat is zeker waar." Zegt hij. "Maar wel mijn sukkel." Zeg ik met een glimlach terwijl ik zijn hand vastpak. "Oh dat is dan wel weer fijn." Lacht hij. "Ja hé, dat vind ik nou ook." Lach ik. Het voelt weer zo vertrouwd, alsof de afgelopen periode nooit is gebeurd.

Ik loop achter hem aan naar zijn kamer, hij laat zich meteen op zijn bed vallen. Ik verwissel eerst nog mijn skinny jeans in een makkelijk zittende joggingbroek en plof dan naast hem op bed. "Wat voor film zullen we kijken?" Vraagt hij terwijl hij de tv aanzet. "Ik moet Bird Box nog zien." Zeg ik. "Je loopt achter." Lacht hij. "Shut up." Lach ik. "Ik heb hem al gezien en ik snap niet waarom dat zo'n hype was." Zegt hij. "Dan de Titanic, want ik wil crushen op Leonardo DiCaprio." Grinnik ik. "Hm neh." Mompelt hij. "Jawel." Zeg ik terwijl ik de afstandbediening probeer af te pakken. Hij houdt de afstandbediening zo dat ik er net niet bij kan maar ik ga op hem zitten en probeer zijn polsen te pakken. Maar hij is me te snel af en al snel lig ik lachend onder hem. "No way." Zegt hij lachend. "Jawel." Lach ik. Hij begint me te kietelen en ik moet alleen maar meer lachen. Plots geeft hij me een zoen en ik zoen hem meteen terug. Onze tongen vinden de bekende weg weer. Ik geniet van zijn aanrakingen en geef me helemaal aan hem over.

"Levi, wil je zo even naar beneden ko-" Klinkt ineens de stem van zijn moeder in de kamer. "Jezus mam, ooit van kloppen gehoord?" Zegt Levi duidelijk geïrriteerd. "Sorry." En ze geeft ons een knipoog, daarna sluit ze meteen de deur en ik luister naar haar voetstappen die de trap aflopen. "Dus waar waren we?" Begint Levi en ik schiet in de lach. Hij lacht vrolijk mee en voordat ik het weet zijn we weer terug in ons moment, hij én ik, samen hier in het grote bed. Terwijl zijn moeder en stiefvader onder ons in de woonkamer op ons aan het wachten zijn.