Μαζί

Κεφάλαιο 16

Από τις απόκριες και μετά ο χρόνος περνάει πάρα πολύ γρήγορα. Μπορεί να φταίει το γεγονός ότι δεν έχουμε κανένα κενό και τρέχουμε συνεχώς με τα μαθήματα και τα φροντιστήρια. Πάλι καλά που έχουμε και το σχολείο. Με την Ηλιάνα βρισκόμαστε εκεί και κάποια Σάββατα μετά από τα διαγωνισματα στο φροντιστήριο. Αν και πολλές φορές της αναφέρω τον Χάρη και της λέω εμμέσως πλην σαφώς τι έχει γίνει, εκείνη αρνείται να το δεχτεί. Πραγματικά νομίζει ότι της κάνω πλάκα, την κοροϊδευω ή παίζω με τον πόνο της.
Με το Χάρη βρισκόμαστε όσο πιο συχνά μπορούμε. Όταν έχουμε ίδιες ώρες μάθημα ή σε κάποιο κενό. Τώρα τελευταία, που άρχισαν να αραιώνουν τα παιδιά στο σχολείο, έχουμε αρχίσει να μιλάμε. Ως εκεί όμως. Δεν θέλω να δώσουμε το παραμικρό δικαίωμα. Καλό όμως μας κάνει αυτή η απόσταση γιατί δεν βαριόμαστε ο ένας τον άλλον και συσφίγγεται η μεταξύ μας σχέση.

Τώρα που ήρθε το Πάσχα ευτυχώς βρήκα λόγο χρόνο να βρεθώ με την κολλητή μου. Μετά το πασχα δεν ξέρω πόσο θα την δω αφού έχουμε περιθώριο απουσιών και μάλλον δεν θα ξαναπάμε. Έτσι κι αλλιώς πολύ κοντά είναι και οι Πανελλήνιες.

Ενώ οι άλλοι έξω ψήνουν αρνιά και άλλα κρεατικά, εμείς μπαίνουμε μέσα στο σπίτι.

"Από του χρόνου θα γίνω vegetarian. Αναγουλα με έπιασε με όλα αυτά τα κρεατικά. Κρίμα είναι τα καημένα τα ζωάκια." Είπα
"Μην γίνεσαι υπερβολική. Είναι απλές βιολογικές σχέσεις της φύσης." Εξηγεί
"Εν τω μεταξύ όλη αυτή η ένταση και οι μουσικές από το πρωί, μου έχουν πάρει το κεφάλι. Άσε που μέχρι την 1 διάβαζα." Είπα ενώ αρχίσαμε να στρώνουμε το τραπέζι
"Φαίνεσαι κομμένη πάντως. Αν κουράζεσαι τόσο πολύ, ξεκινά βιταμίνες." Πρότεινε
"Δεν είναι ότι τρελαίνομαι στο διάβασμα ή στο τρέξιμο με τις δουλειές, αλλά νιώθω τρελή κούραση και πίεση. Άσε που μου έχουν σπάσει τα νεύρα κι έχω γίνει τέρμα κυκλοθυμικη." Λέω καθώς βάζουμε τα μαχαιροπίρουνα στο τραπέζι
"Το έχω καταλάβει τις τελευταίες μέρες. Αλλά μην ανησυχείς, οι Πανελλήνιες φταίνε." Είπε βάζοντας και τα τελευταία ποτήρια
"Σίγουρα;" ρώτησα
"Ναι μωρε. Έχουμε ξαναπεί, οι Πανελλήνιες κρατάνε όσο μια εγκυμοσύνη κι έχουν σχεδόν τα ίδια συμπτώματα." Λέει γελώντας. Και τότε αρχίζουν να έρχονται σιγά σιγά στο τραπέζι όλοι όσοι ήταν έξω μαζί με το φαΐ.

Παρόλο που το γεύμα συνεχίστηκε, εμένα μου είχε καρφωθεί στο μυαλό ο τελευταίος λόγος της Ηλιάνας. Πανελλήνιες και εγκυμοσύνη. Όμως από την άλλη το δεύτερο το θεωρούσα λιγάκι δύσκολο αφού πρόσφατα είχα λίγο αίμα, όχι βέβαια κανονικό κύκλο. Βρε έχε γούστο! Αλλά εντάξει ας μην πηγαίνει ο νους μας στο κακό. Θα περάσουν οι Πανελλήνιες κι όλα θα πάρουν τον ο δρόμο τους. Θα περάσω φιλοσοφία και θα ακολουθήσω τα όνειρά μου. Τώρα έχω θέσει και στόχους για το άμεσο μέλλον. Δεν μπορούν να ανατραπουν.

_________☆__________☆___________☆__

"Αγγελίνα, ξύπνα." Μου λέει η μητέρα μου λίγο πριν φύγει για την δουλειά
"Καλημέρα." Της λέω
"Καλημέρα. Σήκω κι ετοιμάσου σιγά σιγά γιατί πέρασε η ώρα." Μου είπε κι έφυγε.

Η αλήθεια είναι ότι σήμερα παρόλο που είναι τρίτη μέρα του Πάσχα, ξεκινώ το μάθημα. Δεν φτάνει το ότι έχω τρίωρο αλλά έχω και πρωί. Σηκώθηκα από το κρεβάτι και σε μισή ώρα έφυγα κι εγώ από το σπίτι. Στο δρόμο συνάντησα τον Χάρη.

"Δεν σε βλέπω πολύ καλά." Διαπίστωσε
"Χάρη, μπορεί και να υπάρχει πρόβλημα." Είπα χωρίς να τον κοιταζω
"Τι έκανα;" ρώτησε σαν θλιμμένο σκυλάκι
"Δεν έκανες μόνος σου. Μαζί κάναμε." Είπα χαμένη στις σκέψεις μου
"Αγγελίνα, πραγματικά έχω αρχίσει να ανησυχώ." Είπε
"Δεν ξέρω αν χρειάζεται. Μπορεί να μην τρέχει και τίποτα κι όλα να είναι στο μυαλό μου." Είπα
"Αγάπη μου, πες μου απλά τις υποψίες σου." Με παρακάλεσε
"Εσύ ήξερες ότι τα συμπτώματα των Πανελληνίων μοιάζουν με εκείνα της εγκυμοσύνης;" ρώτησα ειρωνικά και με κοίταξε με γουρλωμένα μάτια
"Να αγοράσουμε ένα τεστ." Είπε αμέσως
"Δεν το είχα σκεφτεί. Γιατί τι είναι πιο εύκολο από το να πάμε σε ένα φαρμακείο, που οι υπάλληλοι θα ξέρουν τους γονείς μας και να ζητήσουμε ένα τεστ εγκυμοσύνης;" ρώτησα ειρωνικά ενώ ήμουν έξαλλη
"Ηρέμησε... Θα δούμε τι θα κάνουμε. Απλά πρέπει να μάθουμε άμεσα." Είπε και συμφώνησα απόλυτα μαζί του