Μαζί

Κεφάλαιο 65

Αγγελίνα

Παραμονή πρωτοχρονιάς είχαμε καλέσει πολύ κόσμο στο σπίτι, την οικογένεια και τους φίλους μας για ρεβεγιόν. Επειδή δούλευα μέχρι αργά, το centering ανέλαβε τα φαγητά και το στήσιμο του μπουφέ στο μεγάλο σαλόνι μας στο ισόγειο του σπιτιού μας. Αφού φόρεσα το φόρεμά μου, με προσοχή να μην χαλάσω τα μαλλιά που είχα φτιάξει νωρίτερα στο κομμωτήριο, φόρεσα τα χρυσαφικά μου. Όταν ήμουν έτοιμη, πήγα στο δωμάτιο της μικρής. Την είδα να κάθεται ντυμένη με το μπορντό βελούδο φόρεμά της και να χτενίζει τα μαλλιά της.

"Άσε με να σε βοηθήσω." Της είπα και κάθισα δίπλα της. Άρχισα να χτενίζω τα μακριά μαλλιά της
"Μανούλα, θα μου κάνεις μια πλεξίδα;" ρώτησε
"Ό,τι θέλει το κοριτσάκι μου." Είπα κι έπλεξα τα μαλλιά της. Στερέωσα κάποια τουφάκια με ένα κοκαλάκι που είχε περλίτσες στο πάνω μέρος
"Ευχαριστώ. Με έκανες πολύ όμορφη." Είπε
"Φόρεσε και τα παπούτσια σου και έλα. Από ότι άκουσα ήρθαν οι παππούδες, οι γιαγιάδες, θείοι και θείες." Είπα
"Γιατί έρχονται όλοι μαζί;" ρώτησε
"Μια οικογένεια είναι." Απάντησα και κατέβηκα στο σαλόνι. Όντως είχαν ήδη φτάσει οι οικογένειες μας.

"Πολύ ωραίο το φτιάξατε το σπίτι σας. Με τα στολίδια και τα λαμπάκια, καταλαβαίνετε χριστούγεννα." Είπε η Αθανασία
"Όλα έγιναν με βάση τα σχέδια της Αθηνάς." Εξήγησα
"Θα ακολουθήσει τα χνάρια της θείας της;" ρώτησε ο κύριος Μιχάλης πειράζοντας την Έρση
"Η αρχιτεκτονική είναι καταπληκτική. Αν συνεχίσει να σχεδιάζει, εννοείται πως θα ακολουθήσει την θεια της." Απάντησε η Έρση
"Εσείς κυρίες μου τι ετοιμάσατε;" ρώτησα πηγαίνοντας στην κουζίνα που βρίσκονταν οι δύο μαμάδες
"Φτιάξαμε δυο πίτες κι ένα γλυκάκι." Απάντησε η μαμά
"Μου έχουν σπάσει την μύτη. Καταπληκτικά πρέπει να είναι." Είπα
"Δοκίμασε λίγο. Να μας πεις και πως βγήκαν." Είπε η Νάντια και μου έδωσε ένα κομμάτι το οποίο μπήκε στην ψυχή μου. Τόσο νόστιμο.

Η πόρτα χτύπησε και μασώντας πήγα να ανοίξω. Ωραία οικοδέσποινα είμαι. Τρώγοντας ανοίγω στους καλεσμένους μου. Ήταν ο Λάμπρος με την Δάφνη. Έπεσα να αγκαλιάσω την φίλη μου.
"Έτσι να σε βλέπω να τρως." Είπε γελώντας. Ήταν η μόνη που ήξερε.
"Κουμπάρε, πες της να μην με κοροϊδεύει." Είπα στον Λάμπρο
"Με το καλό η νέα χρονιά Αγγελίνα μου." Είπε και φιληθήκαμε σταυρωτά. Πέρασαν κι αυτοί στο σπίτι.

Σε λίγη ώρα ήρθε κι ο Διονύσης με την Ηλιάνα.
"Καλώς τους Θεσσαλονικιούς." Είπα
"Κουμπαρα, κάθε φορά και πιο όμορφη." Είπε ο Διονύσης αποθεώνοντάς με
"Εύχομαι κάθε καλό στο σπίτι και στην οικογένεια σου Αγγελίνα μου." Είπε η Ηλιάνα
"Ευχαριστώ που ήρθες!" Είπα και την αγκάλιασα.