Μαζί

Κεφάλαιο 48

Χάρης

Το πρωί άκουσα το ξυπνητήρι να χτυπάει και μου φάνηκε λίγο περίεργο που η μικρή δεν είχε ακουστεί. Αφού το έκλεισα γύρισα πλευρό και είδα την Αγγελίνα που είχε ανοίξει κι εκείνη τα μάτια της.

"Πώς και δεν ακούγεται;" ρώτησα γεμάτος απορία. Εκείνη ανασηκώθηκε λίγο και κοίταξε μέσα στην κούνια
"Έχει ξυπνήσει και παίζει με το παιχνίδι που κρέμεται από πάνω της." Είπε
"Λες να έχει καταλάβει τι θα συμβεί;" ρώτησα
"Εύχομαι όμως να μην γκρινιάζει κι αντιδρά και κουράσει τον Διονύση." Είπε
"Δεν νομίζω μωρε. Έτσι κι αλλιώς τους περισσοτερους καλεσμένους τους ξέρει." Είπα
"Άντε Αντε σηκω για να ετοιμαστούμε." Είπε
"Μα Αγγελίνα μου, η ώρα είναι 8 και βάπτιση είναι στις 11." Είπα
"Σε μισή ώρα έρχεται η κοπέλα που θα με χτενισει." Είπε καθώς έπαιρνε την μικρή από την κούνια
"Πάω να κάνω μπάνιο. Εσύ τάισε το παιδί και όταν βγω κάνε το κι ένα μπανακι." Είπε γλυκά ενώ την άφηνε δίπλα μου
"Εντάξει εντάξει." Είπα και έφυγε από κοντά μου

"Τι θα το κάνει σήμερα το κορίτσι μου; Θα κάνει βουτιά στην κολυμπήθρα;" ρώτησα με παιδιαστικη φωνή και η μικρή γέλαγε καθώς την γαργαλουσα

Στην συνέχεια, σηκωθήκαμε και της ετοίμασα το γάλα. Αφού την τάισα, η Αγγελίνα βγήκε από το μπάνιο. Φορουσε ένα πρόχειρο ρομπάκι.

"Άντε πηγαίνετε κι εσείς για μπάνιο." Είπε
"Αγγελίνα δεν πιστεύω να παγώσει το παιδί;" ρώτησα
"Όχι παιδάκι μου. Τι να παγώσει; Ζέστη έχει σήμερα." Είπε
"Καλημέρα" Είπε η Δάφνη που βγήκε από το δωμάτιο
"Καλημέρα Δαφνουλα." Είπε η Αγγελίνα
"Είμαστε έτοιμοι;" ρώτησε πειράζοντας λίγο την μικρή
"Αυτό θα φανεί σε λίγο." Γέλασα
"Δάφνη, θα σε χτενισει κι εσένα η κοπέλα που θα έρθει ε;" ρώτησε η Αγγελίνα
"Ναι γιατί κι εγώ δεν το έχω με αυτά." Απάντησε εκείνη

Αγγελίνα

Η κομμώτρια χτενισε πρώτα εμένα και μετά την Δάφνη. Πολύ απλά χτενιστηκαμε και οι δύο. Εγώ έκανα μια ψηλή αλογοουρά και η Δάφνη μια ανέμελη πλεξιδα. Στην συνέχεια πήρα την μικρή και έκανα ένα πολύ απαλό μακιγιάζ. Πριν ακόμη ντυθουμε, ήρθε στο σπίτι η οικογένειά μου. Όταν όμως είδαν πως δεν είμαστε ακόμη έτοιμοι, πήγαν επάνω στους γονείς του Χάρη. Πήγα στο δωμάτιο να ντυθώ. Φόρεσα το φόρεμα και τα παπούτσια μου. Έβαλα τα σκουλαρίκια μου, τον σταυρό και το βραχιόλι μου. Παράλληλα ντυνόταν και ο Χάρης, που ντύθηκε απλά με ένα μαύρο παντελόνι κι ένα γαλάζιο πουκάμισο. Μαζί προσπαθήσαμε να ντυσουμε και την μικρή με ένα υπέροχο φόρεμα που της έκανε δώρο η νονά μου.

Όταν όλοι ήμασταν έτοιμοι, ανεβήκαμε στο πάνω διαμέρισμα που ήταν μαζεμένες οι δύο οικογένειες. Η μικρή πήγαινε από χέρια σε χέρια όση ώρα ήμασταν εκεί.

Χάρης

Η εκκλησία ήταν περίπου μισή ώρα από το σπίτι. Πηγαίναμε με πολύ χαμηλή ταχύτητα εξαιτίας του μωρού. Όταν φτάσαμε είχαν φτιάξει ήδη τον στολισμό. Κάποιοι από τους καλεσμένους ήταν ήδη εκεί. Το ίδιο και η Σταυρούλα που τραβούσε συνεχώς φωτογραφίες. Σε λίγο ήρθε και ο Διονύσης με την οικογένειά του.
Στις 11 ακριβώς ο Διονύσης πήρε την μικρή στην αγκαλιά του και η βάπτιση ξεκίνησε. Στην αρχή στην είσοδο του ναού με το σύμβολο της πίστεως και άλλα λόγια ανάμεσα στον ιερέα και τον νονό. Η μικρή είχε κουλουριαστει στην αγκαλιά του Διονύση και έπαιζε με τον σταυρό που φορούσε. Ήταν όμως πολύ ήσυχη αν και παραξενεμένη

Αγγελίνα

Όταν μπήκαμε στο εσωτερικό της εκκλησίας και πήγαμε προς την κολυμπήθρα η μικρή άρχισε να κοιτάζει με απορία γύρω της. Ιδιαίτερα όταν της βγάλαμε τα ρούχα. Αλλά όλες την πειραζαμε οπότε γελούσε. Όταν την πήρε ο παπάς εκείνη είχε γουρλωσει τα μάτια.

"Βαπτίζεται η δούλη του Θεού Αθηνά. Εις το όνομα του Πατρός... και του Υιού... και του Αγίου Πνεύματος." Είπε ο πάτερ και ακολούθησε ένα παράδοξο γεγονός. Η μικρή κάθε φορά που την βουτουσαν γελούσε καθώς πλατσουριζε.

Έπειτα την τυλιξαμε στα λαδοπανα και σε λίγο η βάπτιση είχε  τελειώσει. Για να την πάρω από τον Διονύση όμως, έπρεπε να τον προσκυνησω σύμφωνα με το έθιμο. Το κάναμε κι αυτό. Στην συνέχεια βγάλαμε φωτογραφίες και φύγαμε από την εκκλησία.

"Αγγελίνα, πηγαίνετε εσείς. Εγώ θα έρθω με τον Λάμπρο." Είπε η Δάφνη
"Σίγουρα;" ρώτησα
"Ναι παιδί μου. Μην ανησυχείς." Είπε
"Εντάξει. Θα σας δούμε μετά." Είπα

Ο Χάρης είχε βάλει την μικρή μας μπομπονιερα στο καθισματακι της. Ο λόγος που την λέω μπομπονιερα είναι ότι το βαπτιστικο της ήταν ένα μακρύ φορεματάκι που είχε τούλι και λίγη δαντέλα. Ήταν σαν παρανυφακι. Από πάνω της είχε πάρει ένα ανάλογο πλεκτό ζακετακι. Ο Σταυρός της ήταν υπέροχος και χρυσοκεντητος. Σίγουρα θα τον χαρεί σε όλη της την ζωή.

"Ευτυχώς όλα πήγαν καλά." Είπα
"Είδες χαρά που έκανε με το νεράκι;" ρώτησε γελώντας ο Χάρης
"Μόνο όταν της έκοψαν τα μαλλάκια πήγε να κλάψει." Είπα
"Ίδια η μάνα της" συνέχισε γελώντας ο Χάρης. Ήξερε πως δεν μου άρεσε να κουρευομαι
"Εν τω μεταξύ κουράστηκε και τώρα, μόλις φάει θα κοιμηθεί αμέσως." Είπα κι ο Χάρης συμφώνησε μαζί μου

Ακολούθησε το τραπέζι που ουσιαστικά ήταν γλέντι αφού είχε μουσική, χορό, φαγητό και ποτό. Το γλέντι κράτησε μέχρι το βράδυ κι όλοι έδειξαν να περνάνε καλά. Κι εμείς το ευχαριστηθηκαμε πολύ. Ήταν το πρώτο μεγάλο γεγονός που κάναμε για την μικρή μας και πραγματικά ήμασταν πολύ χαρούμενοι.

"Να μας ζήσει το κοριτσάκι μας αγάπη μου." Μου είπε γλυκά ο Χάρης
"Να μας ζήσει η κορούλα μας καλέ μου." Αποκρίθηκα