Έχει περάσει σχεδόν ένας μήνας από τότε που μάθαμε το φύλο του μωρού μας. Η κοιλιά μου έχει μεγαλώσει. Αυτό με κάνει χαρούμενη γιατί σημαίνει ότι η κορούλα μας αναπτύσσεται κανονικά. Εννοείται πως δεν την κρύβω πλέον. Στην σχολή μου σίγουρα το έχουν καταλάβει όλοι αλλά παρόλα αυτά δεν μου έχει δημιουργηθεί πρόβλημα. Αντιθέτως με βοηθάνε κιόλας. Παραδόξως έχω πάρει κιλά μόνο στην κοιλιά κι ο γιατρός λέει πως είναι μόνο το μωρό. Πρόσεχα πολύ την διατροφή μου και περπατούσα συνεχώς. Έκανα διάφορες ασκήσεις για εγκύους όλο αυτόν τον καιρό. Άκουσα ότι πολλές γυναίκες σε αυτή τη φάση της ζωής τους δεν μπορούν να περπατησουν καλά καλά και δεν ήθελα να φτάσω σε αυτό το σημείο.
Σήμερα έχω την γιορτή μου. Είναι Παρασκευή οπότε θα το κάψουμε απόψε. Θα μείνουμε σπίτι βλέποντας ταινίες. Χα! Στην κατάσταση που βρισκόμαστε η αλήθεια είναι πως τα έχουμε ξεχάσει τα ξενύχτια και είναι λογικό.
Από το πρωί μέχρι το βράδυ ήμουν στην σχολή. Τις Παρασκευές κάνουμε δύο συνεχόμενα τριωρα τα υποχρεωτικά εργαστήρια γιατί ο καθηγητής μας λέει ότι έχει κάποιες επαγγελματικες υποχρεώσεις στο εξωτερικό και θα λείψει από αρχές Δεκέμβρη. Αυτό εμένα με διευκολύνει πάρα πολύ αφού με τον γιατρό έχουμε υπολογίσει ότι θα γεννήσω μέσα Δεκεμβρίου, λίγο πριν τα Χριστούγεννα. Δεν θέλω να χάσω κανένα εξάμηνο από την Σχολή και θέλω να πιστεύω πως θα τα καταφέρω και με την μικρή.
"Χρόνια πολλααα." Λέει ενθουσιασμενη η Δάφνη που κάθεται δίπλα μου. Η Δάφνη είναι συμφοιτήτρια και πλέον φίλη μου.
"Ευχαριστώ πολύ κοριτσάκι μου." Είπα και την φίλησα σταυρωτά
"Που είναι τα γλυκά;" ρώτησε γελώντας
"Σπίτι. Θες να έρθεις το βραδάκι από εκεί;" ρώτησα
"Πλάκα έκανα ρε." Είπε
"Όχι το εννοώ. Έτσι κι αλλιώς μόνοι μας θα είμαστε." Είπα
"Μην σας ανησυχήσω." Είπε
"Μα θα είναι χαρά μας. Μην πάει χαμένο και το γλυκό." Είπα χαμογελώντας
"Εντάξει. Θα περάσω." Είπε κι ο καθηγητής μπήκε στο αμφιθέατρο.
Το βραδάκι ήρθε ο Χάρης και με πήρε από το πανεπιστήμιο. Ειχε σχολάσει σήμερα από νωρίς. Από τότε που πήρε το αυτοκίνητο μας έχει διευκολύνει πολύ στις μετακινήσεις μας.
"Καλώς την εορταζουσα." Είπε μόλις μπήκα μέσα και του έδωσα ένα φιλί
"Χαρουλη, σε πειράζει να έρθει η Δάφνη απόψε σπίτι μας;" ρώτησα
"Όχι βέβαια. Εξάλλου γιορτή έχουμε." Είπε
"Αφού έχουμε έτοιμα και γλυκά και φαγητά." Είπα
"Ξέχασα να σου πω." Είπε και τον είδα κάπως σκεπτικό
"Ωχ. Τι έγινε;" ρώτησα
"Πήρε τηλέφωνο η Σία στο σπίτι." Είπε
"Δεν πιστεύω να το σήκωσες;" ρώτησα
"Δεν το σήκωσα αλλά μιλήσατε;" ρώτησε
"Ναι. Επέμενε να έρθει αλλά της είπα πως είχα 9 με 9 και πως μετά κάπου θα πήγαινα βόλτα. Μου έκανε κάποια παράπονα ότι δεν βρισκόμαστε καθόλου αλλά της Εξήγησα πώς δεν συμπίπτουν οι ώρες μας." Είπα
"Έτσι κι αλλιώς σύντομα θα μάθει την αλήθεια." Είπε ενώ πάρκαρε
"Ακριβώς." Συμφώνησα και κατέβηκα από το αυτοκίνητο
आप पढ़ रहे हैं
Μαζί
किशोर उपन्यासΊσως το άλλο μας μισό να είναι ένας άνθρωπος που πάντα βρίσκονταν ήσυχα κάπου κοντά μας μα εμείς δεν τους είχαμε δώσει καμιά απολύτως σημασία ♡♡♡♡♡
