Μαζί

Κεφάλαιο 23

Χάρης

"Καλώς τις κούκλες" Λέω όταν τις βλέπω να έρχονται κι αφού χαιρετιομαστε κάθονται κι αυτές στο τραπέζι
"Τι κάνεις Χάρη;" ρώτησε η Ηλιάνα
"Καλά είμαι. Εσύ;" ρώτησα
"Πολύ καλά" Απάντησε
"Σας περιμέναμε για να παραγγειλουμε." Είπε ο Διονύσης
"Καμιά μπύρα να πάρουμε. Καλοκαίρι είναι." Είπε η Ηλιάνα
"Εγώ δεν πίνω οπότε θα την βγάλω με νερό." Είπε η Αγγελίνα
"Θες κάτι να φας;" ρώτησα
"Όχι παιδί μου. Έφαγα μόλις πήγα σπίτι." Ειπε
"Σίγουρα;" ρώτησα
"Ναι παιδάκι μου ηρέμησε." Είπε ενώ οι δύο φίλοι μας μας κοιτούσαν παραξενεμένοι
"Υπάρχει κάποιο πρόβλημα;" ρώτησα
"Όχι οχι." Απάντησαν οι δύο φίλοι
"Για πείτε αγόρια, κανονίσατε διακοπές;" ρώτησε η Ηλιάνα
"Όχι ακόμη. Ο Χάρης τώρα σταμάτησε να δουλεύει." Είπε ο Διονύσης
"Αλήθεια, που δούλευες;' ρώτησε η Ηλιάνα
"Στο φροντιστήριο του πατέρα μου. Έκανα τον γραμματέα." Είπα
"Εσείς κορίτσια, θα πάτε διακοπές;" ρώτησε ο Διονύσης
"Μάλλον θα πάμε στη θεία μου στα Ιωάννινα." Είπε η Αγγελίνα
"Εμείς λέγαμε να πάμε σε ένα camping  στην Σκιάθο αλλά καταλήξαμε σε camping της Εύβοιας." Είπε ο Διονύσης
"Είναι πολύ ωραία στην Εύβοια." Είπε η Ηλιάνα
"Ας πιούμε στην υγεία του καλοκαιριού." Λέει η Αγγελίνα καθώς σηκώνουμε τα ποτήρια
"Στα καλύτερα που έρχονται." Λέει ο Διονύσης κοιτάζοντας την Ηλιάνα

"Κάνατε τα μηχανογραφικά σας;" ρώτησε η Αγγελίνα
"Ναι. Εγώ έβαλα Θεσσαλονίκη και Βόλο, εκεί που ήταν οι σχολές που με ενδιέφεραν." Είπε ο Διονύσης
"Εγώ έβαλα Γιάννενα περισσότερο." Είπα
"Σαν την Αγγελίνα." Είπε η Ηλιάνα
"Φαντάζεστε να περάσετε στην ίδια πόλη;" ρώτησε ο Διονύσης
"Θα συσφιξουμε τον έρωτά μας." Απάντησα κοιτώντας την Αγγελίνα ενώ γελουσαμε και οι δύο
"Παιδιά, αλήθεια σας λέμε, εμείς οι δυο, από καιρό, έχουμε γίνει ένα." Είπε η Αγγελίνα
"Εγώ πάντως έχω αρχίσει να πείθομαι." Λέει ο Διονύσης που μας κοιτάζει με γουρλωμένα μάτια
"Κι εγώ το ίδιο." Λέει η Ηλιάνα

Για αρκετή ώρα καθίσαμε μαζί τους. Αυτά τα δύο παιδιά, η Ηλιάνα και ο Διονύσης δείχνουν να έχουν συναισθήματα. Τώρα θα μου πεις αυτό ήδη το είχαμε καταλάβει και από την εκδρομή. Αλλά το θέμα είναι πως τώρα δείχνουν να έχουν πάρει λίγο μπρος και μάλλον θα γίνει κάτι μεταξύ τους. Για να τους διευκολυνουμε, αποφασίζουμε με την Αγγελίνα να πάμε μια βόλτα.

"Καταφέραμε να φύγουμε για να σε δω λίγο." Της είπα ενώ την κρατούσα από το χέρι
"Είχες μπλέξει και με την δουλειά και δεν σε έβλεπα καθόλου." Είπε θλιμμένα
"Μου έλειψες πάρα πολύ." Της είπα και φίλησα τα χείλη της.
"Κι εμένα μου έλειψες." Είπε
"Σκέψου όμως ότι σε ένα μήνα και κάτι, θα είμαστε συνέχεια μαζί." Είπα
"Ανυπομονώ για εκείνες τις μέρες." Είπε
"Το ραντεβού για το υπερηχογράφημα Β επιπέδου πότε είναι;" ρώτησα
"Μην ανησυχείς αργεί. Είναι μέσα στον Αύγουστο." Απάντησε
"Θα μάθουμε και το φύλο;" ρώτησα
"Σε έχει φάει η αγωνία, έτσι;" Γέλασε
"Ε λιγάκι. Γιατί εσύ δεν θες να ξέρεις;" ρώτησα
"Αν θέλαμε, θα μπορούσαν να μας το έχουν πει ήδη. Συνήθως φαίνεται από την 15η εβδομάδα." Είπε
"Δηλαδή δεν θες να μάθουμε;" ρώτησα ενώ την κρατούσα στην αγκαλιά μου
"Όχι. Βασικά θέλω να μάθω το φύλο όταν φύγουμε από εδώ." Είπε
"Αλήθεια, όταν φύγουμε τι θα κάνουμε με γιατρό;" ρώτησα
"Έτσι κι αλλιώς, ο γιατρός μας συνεργάζεται με κάποιους και στα Γιάννενα οπότε θα μας συστήσει. Πάντως αν θες να μάθεις το φύλο μπορείς να το ζητήσεις από τον γιατρό." Είπε
"Θέλω να το μάθουμε μαζί." Είπα και την φίλησα στο μάγουλο

"Η Ηλιάνα και ο Διονύσης, πιστεύεις έχουν μέλλον;" ρώτησε μετά από λίγη ώρα
"Ξεκάθαρα." Απαντώ τόσο αυθόρμητα
"Τόσο πολύ το πιστεύεις;" ρώτησε γελώντας με τον αυθορμητισμό μου
"Ναι ρε. Τόσο καιρό τον ακούω. Τώρα που άρχισε να κάνει κινήσεις πιστεύω πως θα συνεχίσει." Εξήγησα
"Μακάρι γιατί και η Ηλιάνα το θέλει πολύ." Είπε
"Έκανε πάρα πολύ καλά που έστειλε. Αν δεν έστελνε, ο Διονύσης ακόμη θα γκρινιαζε." Είπα
"Έλα μωρε. Είναι φυσικό να έχει τους προβληματισμους του." Είπε
Μόνο εμείς ήμασταν αποφασισμένοι εξ αρχής;" ρώτησα
"Χάρη, θυμάσαι πως ξεκίνησε όλο αυτό;" ρώτησε
"Από ένα μεθυσμένο βράδυ." Απάντησα
"Και σε λίγο καιρό θα έχουμε ένα παιδί ενώ είμαστε μόνο 18." Υπενθύμισε
"Ε και; εξακολουθουμε να περνάμε καλά." Είπα
"Αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι εμείς δεν είμαστε σαν τους άλλους." Είπε και συμφώνησα

Μετά από καμιά ώρα βρήκαμε τους φίλους μας οι οποίοι έδειχναν πιο χαρούμενοι από πριν. Μέχρι ένα σημείο, πήγαμε όλοι μαζί. Ύστερα αφήσαμε τα κορίτσια να γυρίσουν μόνες.

"Φίλε, είναι πραγματικά υπέροχη." Είπε ο Διονύσης
"Για πες,  τι έγινε;" ρώτησα
"Πήγαμε μια βόλτα και Συζητήσαμε, την πλησίασα και κατάφερα και να την φιλήσω. Γενικά παίχτηκε φάση ρε παιδί μου." Είπε
"Της ζήτησες να την ξαναδείς;" ρώτησα
"Εννοείται. Της είπα ότι θέλω να μιλάμε και να την βλέπω και γενικά να την κάνω δική μου. Επειδή όμως την είδα λίγο διστακτική της είπα ότι μπορεί να πάρει τον χρόνο της." Είπε
"Έτσι μπράβο. Κι αν θες την συμβουλή μου, μην την πιέσεις. Ποτέ και για τίποτα." Τον συμβούλεψα
"Θα το θυμάμαι αυτό. Ευχαριστώ ρε φίλε."