Yeni bölüm hedefimiz 330 yıldız olsun. Hadi bakalım.
Şarkı: Bertan Asllani - Damla Damla
Not: Bölümde kısa bir mesajlaşma kısmı var, italik kalın yazı Defne'ye, italik altı çizili Sarp'a ait mesajlar.
Şuraya elbisesinin içinde Defne'yi ve Sarpcığımı da bırakayım:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Allah'ım ne kadar da ateş eden bir çiftgjwğg :D
Keyifli okumalar <3
*
Lavabodaki tuhaf barışma anımızdan sonra Sarp beni gün boyu fazla yormadı. Öyle ki, istediği bir şey olduğu takdirde beni ayağına kadar çağırmak yerine kendisi odasından çıktı ve yüzüne bir gülümseme yerleştirerek ne istediğini söyleyip tekrar odasına döndü. Bu kesinlikle alışkın olmadığım bir durumdu ve bir ara sadece üç aylık ömrümün kaldığını, Sarp'ın da bunu bildiğinden şüphe duymadan edemedim.
Adam sana karşı ilgili. Aç artık gözlerini!
Bıkkın bir nefes alarak kapının kilidini açtım ve eve girdim. Sarp'a akşam onunla düğüne katılmayacağımı söylemiştim ve o, bunun üzerine gönlümü alsa bile bir daha düğün konusunu açmamıştı.
Trip atarsan böyle olur.
İçimdeki sese asla hak vermedim. Sırf Sarp'a yakın olacağım diye yaptığı her saçmalığı kabul edemezdim. Bana açıkca haksızlık etmiş, pireyi deveye çevirerek konuyu lüzumsuz yere abarmıştı. Ben buna sessiz kalacak insan mıydım?
Asla.
''Kızım? Sen misin?''
Annemin sesiyle adımlarımı salona doğru yönlendirdim. Gülümseyerek odaya girdim ve annemin tekli koltukta oturmuş bir vaziyette dizlerinin üzerindeki dergiyi kurcaladığını gördüm. Beni görmesiyle onun da yüzünde bir tebessüm oluştu. Yanına doğru yaklaşarak ona doğru eğildim ve yanağına bir buse bıraktıktan sonra doğruldum.
''Ben miyim?'' diye sordum sırıtarak.
''Sen gibi duruyorsun,'' diyerek kıkırdadı annem.
Başımı olumlu anlamda salladım ve, ''Benim, benim,'' dedim.
Annem davranışıma güldü. Beni baştan ayağa süzdü ve sonra bakışlarını duvardaki saate çevirerek, ''Hadi yukarı çık,'' dedi. ''Anca hazırlanırsın.
Sözlerinin ne anlama geldiğini biliyordum. Olanlardan elbette haberi yoktu ve benim kararımı değiştirdiğimi bilmiyordum. Düşünceli bir tavırla dudaklarımı şekilden şekile soktum ve, ''Ben akşam evde olacağım. Bir yere gitmiyorum,'' diye açıkladım.
