9

221 18 18
                                    

HEIDI GHAYLE QUIZON

“Araaaay! Masakeeet!” Malakas na daing ni Yeonjun nang dampian ko ng bulak na may alcohol ang sugat niya sa kabilang pisngi.

Agad naman siyang sinampal ni Taehyun sa kabilang pisngi na ikina-daing niya ulit. “Puta! Ano ba! Sisipain na kitang pandak ka e!” Sinamaan niya mg tingin si Taehyun.

“Yeonjun, shut the fck up and stay still. Hindi mo ba nakikita na ginagamot ko yang sugat mo?” Tinaasan ko siya ng kilay kaya agad siyang sumunod. Tinuloy ko naman ang pagdampi ng bulak sa sugat niya para malinis ang dugo non.

It's a relief knowing that he didn't get shot. Only bruises on his face was the problem. Good thing that Beomgyu came before he got killed by those enemies. He said that before he ran out of bullets, Beomgyu came then help him shoot those men in black who's around him.

Habang nag-iikot-ikot kami sa mall ay nakasunod pala si Beomgyu sa amin at palihim kaming binabantayan. He said that he don't trust Yeonjun for guarding me kaya siya sumunod nang malaman niyang aalis kami.

Paglabas namin ng cr kanina ay punong-puno ang daanan ng dugo. Kinilabutan ako ng akalaing patay na ang lahat ng taong yon pero ang sabi naman ni Beomgyu ay wala lang daw silang mga malay. I'm grateful that they didn't kill all of those men dagil hindi kakayanin ng konsensya ko knowing that they has their family why they do that kind of job.

I was wondering why didn't they kill thos bunch of men but they just said there was a promise behind it. Hindi ko nalang yun pinansin since that ain't my business.


“Dinala mo ba kanina yung mga pinamili ko?” Tanong ko sa kaniya habang tutok na tutok sa pagdadampi ng bulak sa sugat niya.

“Yep—o-ouch, dahan-dahan naman you're hurting me, mas masakit pa yata ang pang-gagamot mo sa mismong sugat ko e.” Reklamo niya pero hindi ko na yun pinansin pa.

“Mabuti naman, ayoko nang mamili pa ulit. Anyways, kamusta yung mga tao kanina sa mall? Did anyone got injured?” I asked then looked at all of them.

“Sadly, there is.” Yeonjun answered me while pouting his lips.

“What? Who?” Napatigil ako sa pagdampi ng bulak saka hinarap siya.

He heaved a sigh then gave me an apologetic smile. “Sorry. I was just kidding.”

Agad akong napasimangot saka sinampal ang pisngi niya kung nasaan ang sugat niya. Agad naman siyang pumalahaw sa sakit.

“Fccck!” Aniya.

“Stop joking around. I'm serious, can't you see?”

“Sorry. But what I said earlier was actually partially true.”

“Huh?”

“I got injured because I was punched on the face, so basically merong taong nasugatan at ako yun. See? I'm also serious as well as you.”

Sumimangot ako. “ Ang tinatanong ko ay kung merong 'tao' na nasaktan, hindi hayop.” Tumayo na ako mula sa pagkakaupo sa tabi niya saka umupo doon a single sofa.

“Atleast may magandang bagay na nadulot sayo ang nangyari kanina.” Si HK naman ang nagsalita habang nakatingin sa akin. “Nakatipid ka kasi hindi ka na nagbayad para doon sa mga pinamili mo.”

“How about the bad news? Do you want to know kung anong hindi magandang naidulot ng gulong yon?” Sabat ni Taehyun na mukhang problemado.

“Bad news? May bad news ba? Ano?” Yeonjun asked.

It All Started When I Met Him ll Choi Beomgyu ✔️Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon