It All Started When I Met Him ll Choi Beomgyu ✔️

36

HEIDI GHAYLE QUIZON

“Titody, kailan po ulit tayo babalik sa mansyon?” Binasag ni Mead ang katahimikang namamayani sa loob ng kotse ni Beomgyu.

Tumingin si Beomgyu sa rearview mirror at aksidente ding napatingin ako doon, wala pang dalawang segundo kaming nagkakatitigan ay umiwas na agad ako ng tingin.

Matapos ang nangyari dalawang araw nakakaraan na sa loob ng kwarto niya ay wala na sa aming dalawa ang nag-tangkang kausapin ang isa't-isa. Ni hindi ko siya matignan sa mga mata samantalang siya ay kung tumitig sa akin tagos hanggang kaluluwa ko.

Ngayon lang siya gumaling kaya ngayon lang din kami nakauwi. Kasama din namin si Kyu ngayon na ipinagtataka ko, gusto kong tanungin si Beomgyu kung anong dahilan niya ngunit pinang-hihinaan ako ng loob.

“Hindi na tayo babalik doon.” Ani ni Beomgyu na ikinareklamo ni Mead, habang si Kyu naman ay tahimik lang.

Hindi na kami babalik?

“Huh? But why po? Paano po si Kyu? Titira na po siya sa atin?!” Napalita ng kasiyahan ang kaninang malugkot na boses ni Mead.

“Yeah, he will live with us.” Ani ni Beomgyu habang diretso pa din ag tingin sa daanan. Hindi ko na naiwasang hindi magtanong.

“Can you... c-can you tell me why? Bakit hindi na tayo babalik?” Utal kong tanong habang hindi pa din makatingin sa mata niya. Nagkunwari nalang ako na inaasikaso si Mead.

“That mansion will be erased on our life map forever. We will never go back there.” Hindi ko na napigilan na mag-angat ng tingin at tinignan na siya.

“What?! W-Why? Anong mangyayari sa mansyon kung ganon?”

“Maybe, I'll just give it to butler Lee since he's been honest and loyal to me in the past years. I'll just give it to him as a reward.” He said as if that mansion was nothing to him.

Napataas ang isang kilay ko. “Are you serious? Reward? That mansion? What will happen to Niana and Tear? You will just abandon your two lion pets there? That was a massive mansion and I can't believe that you will completely abandon it and give to your butler.”

“What's wrong that?” Nahimigan ko ng pagtataka ang boses niya.

“I mean, hindi mo pwedeng basta-basta nalang iwanan yung mansyon mo doon. Hindi mo ba naiisip na sayang? Yung mga memories—”

“I don't need those. You know, maybe I am just acting like nothing happened two days ago but I am serious about it. I will make myself better to you so I will move on, I will do anything. And this is my first step.” Seryoso siya habang sinasabi yun samantalang ako naman ay parang nanigas ang dila dahil hindi ako makapag-salita.

Nag-iwas ako ng tingin, dumako yun sa labas ng bintana. Nag-init na naman ang sulok ng mga mata ko sa sinabi niya, hindi ko alam kung dahil ba sa kasiyahan to pero parang gusto kong umiyak.

Hindi ako makapaniwalang sinasabi niya ang mga salitang yun ngayon. Akala ko ay kinalimutan niya yun o hindi niya talaga maalala dajil kinukumbulsyon siya ng lagnat noong sinabi niya yon.

Pero huli na ang lahat eh, desidido na ang puso kong kalimutan ang nararamdaman ko sa kaniya. Alam ko din namang hindi niya magagawang maka-move on kay Niana kaya habang maaga pa ay hindi ko na paaasahin ang sarili ko.

Ang hirap masaktan, ayoko na ulit maramdaman yung sakit na naramdaman ko nung sinaktan niya ako.

“I am already engaged with HK, I love him.” I lied. “At hindi ko siya paaasahin. So you better change your decision—”