Ms. Chubby Nerd meet Mr. Mysterious Possessive (UNDER REVISION)

Chapter 40: Miss-ing

Elle's POV

Nagising ako sa isang kwarto. Hindi sakin ito. Lumabas ako ng kwarto at nakitang patay ang ilaw maliban sa dim lights. Andito parin pala ako. Tiningnan ko lang oras at nakitang 12:00 am na.

Naupo ako sa sofa at naalala nanaman lang nangyari kanina. Hindi ko alam kung anoang totoo at hindi. Halo halo na ang lahat. Hindi ko alam kung pano pa haharapin ang bukas na alam kong hindi ko parin pala ganoon kakilala ang sarili ko.

May mga alaalang bumalik na ngunit pakiramdam ko'y marami pa ring kulang. I felt lonely and incomplete.

"Mom, gusto kong pumunta ng EK"

"Baby, may regalo kaming dog sayo."

"Anong gusto mo sa birthday mo?"

"We're going on a picnic tomorrow."

"We love you, princess."

"Mom, bakit po kayo parang galit? May problema po ba?"

"Sino po sila?"

"Princess, once you get out of this place, call for help. We will find you no matter what. We love you."

"Run, princess."

Hindi pa malinaw yung mga ala-ala ko. Pero sigurado akong mom ko ang nagsabi sa akin nun.

Maraming tanong sa isipan ko at lalong dumami iyon dahil sa nalaman ko. Noong una pa lang ng marinig ko ang pag-uusap ni Cloud at Haven ay naramdaman ko na may mali pero hindi ko iyon pinansin dahil alam kong mali na mag assume. Hindi ko inakala na ako pala talaga ng pinag-uusapan nila.

Lord ginawa ko naman ang lahat. Nagpakabait naman ako, wala akong taong inapakan. Pero bakit kailangan ko itong maramdaman?

Naramdaman ko na naman ang pagtulo ng luha sa mga mata ko. Iniiyak ko ang lahat hanggang sa mapagod ang mga mata ko. Gusto kong malaman kung ano talaga ang totoo at ang pagkatao ko pero natatakot ako sa malalaman ko.

Clovee's POV

Nagising ako sa katok sa aking pintuan. Agad akong tumayo kahit antok na antok pa rin ako. Nang mabuksan ang pintuan at bumungad sa akin ang nagaalalang si Cloud.

"Elle is missing." Humihingal na sambit niya na nakapagpagising sa buong sistema ko. Agad akong nag-ayos at lumabas ng kwarto. Nakita ko sila sa sofa at seryosong nag-uusap.

"Kelan pa siya nawawala?" Agad na tanong ko ng makalapit ako

"I woke up at 6:00 am and check if she was okay but when I went to her room I just saw an empty bed. I tried to find her but I didn't find any trace of her. So I woke everyone." mahabang paliwanag ng kambal ko.

Where did she go?

"I tried to track her phone but I saw that she left it." sambit ni Rox

"I called some people to find her." sambit ni Haven. Hindi ko mabasa ang ekspresyon niya. Maya-maya ay tumunog ang cellphone ni Haven.

"What?" Bungad ni Haven sa kausap.

"What?!" Sigaw into sa kausap.

"Do anything to find her. Wala akong pakealam kung ikutin niyo ang buong pilipinas para mahanap siya!" Sigaw ni Haven at pinatay ang tawag. Ito ang isa sa nakakagulat na sitwasyon dahil sa nagtagalog siyang muli.

Asan ka na ba Elle? Bakit ka umalis?

Lumipas ang mga araw ngunit kahit ni konting trace kung nasaan si Elle aty wala kaming makuha. Kahit anong dami ng tao o imbestigador ang inutusan namin ay hindi namin siya nakita. Lahat kami ay alalang alala sa kanya.

Alam kong mali ang ginawa namin but we have a reason to do that.

Where are you Elle? San ka namin makikita? Itinuring na niya akong kapatid ngunit ito lang ang ipinalit ko sa kanya.

Sorry, Elle. I'm sorry. We tried to hide it from you because it's for your own sake but mukhang nagkamali kami ng desisyon.

Nawala ako sa pagiisip ng tawagin ako ng kambal ko.

"Clovee." seryosong tawag niya. Nakikita ko sa mga mata niya na sinasabi na "Cry if you want." Umiling ako.

"Sometimes crying is the best way to take away at least a little of our pain." malumanay na sambit niya. Agad akong lumapit sa kanya at niyakap siya. Naramdaman kong niyakap niya ako pabalik.

"What am I going to do, Clover? I lost my best friend. I lost a sister. It's all my fault. What am I going to do?" sambit ko habang umiiyak.

"It's not your fault, don't blame yourself. You know that we don't have any choice, right?" Sambit nito.

"But I hurt her, we hurt her." umiiyak na sambit ko