Mated | Slow Update

Chapter 2

Mated
By EyefulAiry

Chapter 2

Hinawi ko ang buhok ko para makitang maigi ang uniform ko. Kakabigay lang nito kahapon before the class ended.

It's uhmm...a white long sleeve inside. A black coat on top with the school's logo on the left chest, a red necktie, a three inches above the knee black skirt, and a pair of black shoes.

And it's kinda cute and cool. Nagmedyas lang ako ng hanggang binti lang.

Agad na akong bumaba at kumain ng pagkaing kung ano ang makita sa refrigerator. I locked the door and the gate.

I was about to walk when I saw Lily.

"Y—you live here?" Unang tanong nya.

"Uh..." Nilingon ko muna ang malaking bahay. "Yeah. By the way good morning." Lumapit ako sa kanya.

"Sabay na tayo?" Tanong ko.

"U—uh sure...." Hindi maalis ang titig nya sa bahay. Sinilip nya ako at para naman syang may napagtantong ideya kaya nagsimula na lang syang maglakad.

"Can I ask?"

Nilingon ko sya habang naglalakad. "Sure."

"Sinong kasama mo sa malaking bahay na yun?"

"Wala. Ako lang." Bumilog naman ang mata nya. "Ikaw lang?"

"Yep. Actually a month ago. Nagising ako sa isang unfamiliar place which is my house—that house. Then doctor came tas sabi nila my parents died so starting then I live on my own." Paliwanag ko.

Napatango-tango naman sya. "Pano yung pansustento sayo?"

"Hm. I don't know. Basta kumpleto na lang ng gamit don. Minsan pa nga e may bagong dress sa closet ko. Bagong gamit and stuff. Lahat ng needs ko andun na. Even foods. Bills are already paid tapos may pera na sa table kada bababa ako. Siguro because of my mom's and dad's insurance or whatever." She suddenly became quiet kaya nilingon ko sya.

"Bakit?" Tanong ko.

"W—wala. Hindi ka ba...nagtataka? I mean...have you seen kung sino nagpoprovide sayo ng mga needs mo?" Napa-isip naman ako sa tanong nya.

"Nah. I never seen who is it. Basta alam ko, kung sino man yun...mabait sya. Kasi may tsaga syang magsustento sakin. Besides...I have nothing to ask o ikataka since nothing bad is happening."

Napatitig sya sa mukha ko as if she was shock. "May problema ba?" Tanong ko sa kanya.

"Uh..nothing" Aniya at saka naglakad na ng tuluyan. Nakapantay lang naman ako sa kanya. Naging tahimik sya kaya ako na ang nag-open ng questions tungkol sa kaniya, sa mga hilig nya at sa mga kung ano pang bagay.

Habang ako...I have nothing to share since I don't remember a thing from what happened after the 'accident' the doctors talk about.

~

"Lily.....bakit tinitingnan nila ako?" Nilingon ko ang mga kapwa ko studyanteng naka-upo rito sa canteen. Lahat kasi sila ay nakatingin sakin.

Mula pagpasok namin ng canteen ni Lily.

Para namang naalarma si Lily kaya uminom na muna sya ng inumin nya bago sumagot sakin tapos hinawakan nya ang kamay ko.

"Wag mo na lang pansinin." Aniya.

Nilingon ko sila muli tapos nag-iwas na. Breathe in Rayne at bukas na mag-exhale chos!
Tama si Lily. Wag ko na lang pansinin.

Naubos na namin ang pagkain namin ng biglang magsitahimik lahat ng tao sa canteen.