Chapter 15

622 22 6
                                    

Mated
By EyefulAiry


 

Chapter 15

Yehey~! Magaling na akooo!!!

Just by that thought parang gusto kong magtatalon sa tuwa at saya. Ni hindi ko na nga mapigilan pa ang pagtalon ko sa kama.

Sabi ng doctor na bumisita sakin kanina ay humupa na raw ang mataas kong lagnat. Magaling na raw ako at wala na rin daw yung Laceration ko. Don't know where exactly ako nagkaroon ng laceration since hindi naman malaki yung mga sugat ko physically. Then sabi pa ng doctor is bumuti na raw ang pakiramdam ko at nagreseta lang sya ng magiging vitamins ko everyday at ilang pahabol na gamot para daw masigurong magaling na ako at malusog.

Patuloy pa rin ako sa pagtalon sa malambot na king size bed ni Alaric. Masaya ako. Sobrang saya. Halos isang linggo rin akong nakahiga lang at hirap na hirap. I can't take the pain. Lalo na sa pagitan ng mga hita ko. Parang kada galaw ko e napupunit. Huhuuuu.

"Enough jumping." Lumipad ang tingin ko sa pinanggalingan ng baritonong tinig.

He's there leaning his back on the open door while his arms crossed to his chest.

"I said enough jumping. Sit down." He commanded.

Agad naman akong huminto sa pagtalon at nakaupong bumagsak sa malambot na kama. I have to be behave. So that Alaric won't punish me like that ever again.

He remove his hand on his chest as he walks to my direction. "Why were you jumping? Not just because the doctor said that you're okay now doesn't mean you have to jump like that. What if your fever comes back?"

Sumimangot ako. Pinagagalitan nya ata ako. Kaya lang naman ako nagtatalon kasi I feel light now. I feel free from illness char. Pero totoo. Hindi masaya ang nagkakasakit. Hindi masayaaa.

Lumubog ang parte ng kinaupuanan nya sa side ng kama.  He reach for my head at tinap ito at marahang hinagod.

"Now I'm relieved that you're okay." Aniya.

Nanatili lang akong tahimik.

"Are you still.... uncomfortable with me? Or....are you scared of me?"

Sinilip ko lang sya saka ako yumuko at nilaro ang mga daliri kasama ang manipis na tela ng dress na suot ko.

Ang totoo nyan...hindi ko talaga makuhang sagutin sya sa mga simpleng tanong nya o magkaroon man lang ng conversation sa kaniya. Natatakot kasi ako na baka kapag nagkamali ako ng sagot e parusahan nya ako tapos sasakit ulit yung pagitan ng mga hita ko tapos magkakasakit ako ulit (个_个) natotrauma lang ako at nagiingat.

Narinig ko ang mahaba at malalim nyang buntong hininga . Napaangat ako ng tingin sa kanya. He's caressing his nape at marahang nakatingala habang kagat ang pang-ibabang labi. I find it sexy I don't know why....ngayong tinititigan ko ang panga nya...masasabi ko talaga na ang gwapo nitong lalaking 'to—nitong pambirang to. Sobrang gwapo nya lalo na at soooobrang puti nya. Mas maputi pa ata sya sakin.

Tapos yung cute na matatalas nyang pangil. Kahit nakakatakot eh ang cute-cute at nakakadagdag ng kagwapuhan nya. Yung buhok nya pa na halos laging parang magulo ang ayos at bed hair ang itsura. Itim na itim pa ang mga iyon.

And last but not the least is his amber eyes. So captivating though. Since the very first time I saw it namamangha na talaga ako. Ang gwapo nya talaga. Nakakadrool. Lalo na yung leeg nya at panga nya. They look so strong specially with some marks of his veins. Tas yung kamay nyang maugat na kapag humahawak sakin aahhhh matatakot ka talaga takboooo ganun!

Mated | Slow UpdateWhere stories live. Discover now