ေႁခြ (ခြွေ) (Completed)

part 3(Z+U)

ကေလးေလး အိမ္ကိုေရာက္ေနသည္မွာ ရက္သကၱပတ္ပင္႐ွိၿပီ။ အခုခ်ိန္ထိ ရဲစခန္းကလည္း အေၾကာင္းမလာသလို ကေလးကို ႐ွာေနျခင္းမ်ိဳးေတြလည္း မ႐ွိ။ ကေလးရဲ႕နာမည္ အသက္ကအစ ေမးလို႔မရလို ဒီကေလးကိုယ္တိုင္လည္း မသိ ။ ကေလးေလးသည္ ေရာက္ခါစလို ေပတိေပစုတ္ ညစ္ပတ္ေနေသာ ပုံစံေလးမဟုတ္ေတာ့ စံပယ္၏ သဲသဲလႈပ္မႈႏွင့္ ဂ႐ုစိုက္မႈတို႔ေၾကာင့္ ဒဏ္ရာေလးေတြေပ်ာက္ကင္းကာ ျဖဴျဖဴသန္႔သန္႔ေလးျဖစ္ေနသည္။ ဆံပင္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးမ်ားက လည္ဂုတ္ထိေရာက္ေအာင္ ႐ွည္ေနတာေၾကာင့္ ညႇပ္တိေပးကာ အခုေတာ့ စစ္သားေကေလးႏွင့္ ျဖစ္ေနၿပီ။ ခပ္ဝိုင္းဝိုင္းမ်က္ႏွာေလးသည္ေရာက္ခါစႏွင့္မတူဘဲ ပါးႏွစ္ဖက္က အနည္းငယ္ျပည့္လာသည္။ ဝိုင္းစက္ၿပီး အရည္လဲ့လဲ့ မ်က္လုံးေလးမ်ားက ဖန္ေဂၚလီမ်ား အလား ။ အေပၚႏႈတ္ခမ္းပါးပါးႏွင့္ ေအာက္ ႏႈတ္ခန္းထူထူေလးက လည္း ဖူးဖူးေလးပင္။ ႏွာေခါင္း လုံးလုံးေလးကေတာ့ ရိပ္ထင္ေလး၏ မထင္ရင္ မထင္သလို ျဖစ္ညႇစ္ေနၾကအရာေလးပင္ျဖစ္သည္။ ကေလးေလးသည္ အရယ္အျပံဳးနည္းၿပီး စကားသိပ္မေျပာ။ ေမးရင္ ေခါင္းၿငိမ့္ေခါင္းခါ ေျဖတတ္သလို။ တစ္ခုခုေတာင္းဆိုလိုလ်ွင္လည္း မပြင့္တပြင့္ႏွင့္ တခြန္းစႏွစ္ခြန္းစသာ ေျပာတတ္သည္။ အျမဲတမ္း လမ္းေလ်ွာက္ရင္ ေခါင္းေလးငုံ႕ကာ ေအာက္ကိုသာ ၾကည့္ေလ်ွာက္တတ္သည္။ ခ်စ္စဖြယ္ မ်က္ႏွာေလးမွာ အားငယ္ညိဳးႏြမ္းေနသည့္ အသြင္ေပၚသည္။ ရိပ္ထက္ေမ်ာက္ေလးကေတာ့ သာလိကာ ႏွင့္ ၾကက္တူေရြးေပါင္းစပ္ထားသည့္အလား စကားကို တတြတ္တြတ္ေျပာသလို လူႀကီးေတြ သေဘာက်ေအာင္လည္း ေျပာတတ္သည္။ အလြန္ အေဆာ့သန္သူျဖစ္သလို အစားလည္း မက္သည္။ ကေလးေလးကေတာ့ ရိပ္ထင္ေလးႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္သည္။

အေဖာ္မက္အေဆာ့သန္ေသာ ရိပ္ထင္ေလးအဖို႔ ထိုကေလးေလးေရာက္လာသည္ကို အူျမဴးေနသည္။တစ္ေန႔တစ္မ်ိဳး မ႐ုိးရေသာ ေဆာ့သည္။ မပြင့္တပြင့္ မလႈပ္တလႈပ္ ကေလးေလးကိုၾကည့္ကာ သူ အားမလိုအားမရျဖစ္လာရင္ ႏွာေခါင္းလုံးလုံးေလးကိုဆြဲဆြဲညႇစ္တတ္ေသးသည္ ။ ထိုအခါ ကေလးေလးသည္ ေအာင္ႏႈတ္ခမ္းကိုဖိကိုက္၍ မ်က္ရည္ေလးဝိႈင္းသြားတတ္ေပမဲ့လည္း နာတယ္ မလႈပ္နဲ႔ဟု တစ္ခ်က္မေျပာ ။ ႀကိတ္ခံေနသည္။ ဤသည္ကိုၾကည့္ကာ ရိပ္ထင္ေလး အသဲတယားယားပင္ ျဖစ္၍ ပိုဆြဲမိသည္။