" ဝသာန္ "
"ကိုႀကီး "
ေဆး႐ုံခန္းတြင္းသို႔ အေလာတႀကီးဝင္လာသည့္ ေႁခြ႔ကို ဝသာန္ လွဲေနရာမွ ထထိုင္ကာ အံ႔ျသတႀကီးၾကည့္သည္။
" ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ သက္သာရဲ႕လား "
ဝသာန္ရဲ႕ နဖူးျပင္ကိုလက္ခုံျဖင့္ စမ္းကာ ေမးသည့္ ေႁခြ႔မ်က္ႏွာသၫ္ တည္ၿငိမ္ေနဟန္႐ွိေသာ္လည္း မ်က္ဝန္းမ်ားက စိုးရိမ္အၾကည့္တို႔ျဖင့္ ျပည့္ေနသည္။
" ထိုင္ပါအုံးကိုႀကီးရဲ႕ က်ေနာ္ သက္သာပါတယ္ အစ္ကို ဂ႐ုစိုက္ေပးလို႔ အမ်ားႀကီးသက္သာေနၿပီ "
ဝသာန္ေျပာမွ ေႁခြက မသိမသာေလးသက္ျပင္းခ်ကာ ခုံ၌ထိုင္လိုက္သည္။ ဘဝမွာ ဆုံး႐ႈံးမႈေတြကမ်ားခဲ့တဲ့သူ႔အတြက္က ေနာက္ထပ္ဆုံး႐ႈံးျခင္းေတြကို ထပ္မၾကံဳခ်င္ေတာ့ဘူး။ ေလဆိပ္က ျပန္လာခ်င္းပဲ အိမ္တန္းျပန္ခဲ့ေပမယ့္ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ဝသာန္႔ကိုမေတြ႔မိသည္ႏွင့္ ႐ွာၾကည့္မိေတာ့ ျခံေစာင့္ဘႀကီးက လာေျပာသည္ ။ ဝသာန္ေဆး႐ုံတင္ရသည့္အေၾကာင္းႏွင့္ မင္းခန္႔ေခ်ာကပဲ ေဆး႐ုံပို႔ေပးသည့္အေၾကာင္းကို သိလိုက္ရေတာ့ ေႁခြ အဝတ္ေတာင္မလဲႏိုင္ဘဲ ။ ခ်က္ခ်င္းပင္ မင္းခန္႔ေခ်ာအေဖ ေဆး႐ုံကို ရိပ္ထင္အားဖုန္းဆက္ေမး၍ လိုက္လာခဲ့သည္။ ရိပ္ထင္သည္ သူ႔အားအိမ္ပို႔ခဲ့ၿပီး ေဒၚဝင့္ဝါထည္က ဖုန္းဆက္ေခၚ၍ သူ႔အိမ္သို႔ ခဏျပန္သြားေလသည္။ အတူေနခဲ့သည့္ ၈ႏွစ္လုံးလုံး ဝသာန္ဟာ ႏွာေစး ေခါင္းဆိုးအျပင္ ေရာဂါအပိုမ႐ွိခဲ့တာမို႔ အခုလိုေဆး႐ုံတင္ရသည္ၾကားေသာအခါ ေႁခြရင္ေတြပူသြားခဲ့သည္ ။
" ဒါနဲ႔ ကိုႀကီးရဲ႕ေမာင္ေရာ "
ဝသာန္က ျပံဳးစိစိျဖင့္ ေမးသည္။ ဝသာန္သည္ ေႁခြက ရိပ္ထင္အား ေမာင္ဟု ေခၚသည္ကိုၾကားၿပီးကတည္းက ရိပ္ထင္အား နာမည္မေခၚေတာ့ဘဲ ကိုႀကီးရဲ႕ေမာင္လို႔သာ ေခၚေလသည္။ ထိုသို႔ ေခၚတိုင္း ရိပ္ထင္ကေတာ့ ျပံဳးျပံဳးႀကီးျဖင့္ သေဘာက်သေလာက္ ေႁခြကေတာ့ အေနခက္လွသည္။
" သူက သူ႔အေမေခၚလို႔ အိမ္ျပန္သြားတယ္ ငါက အိမ္ေရာက္ေတာ့ ဘႀကီးကေျပာလို႔ ခ်က္ခ်င္းလိုက္လာတာ အဝတ္စားေတာင္ မလဲရေသးဘူး ဘယ္ေလာက္ေတာင္ျဖစ္လို႔ ေဆး႐ုံတက္ရတာလဲ "
YOU ARE READING
ေႁခြ (ခြွေ) (Completed)
Romanceသင့်နှလုံးသားကို တမြေ့မြေ့ ခြွေယူသွားမယ့် ခြွေ.........။ သင့္ႏွလုံးသားကို တေျမ့ေျမ့ ေႁခြယူသြားမယ့္ ေႁခြ.........။
