အခုဘာဆက္လုပ္မွာလဲ သ်ွင္မင္းဆက္
ကိုႀကီးလည္းသိသြားၿပီ ဘြားလည္းဘယ္လို ပံုစံနဲ႔က်န္ခဲ့လည္း ဘယ္လိုေတြျဖစ္ေနၿပီလည္း
မသိဘူး....
ကိုႀကီးနဲ႔ ျပန္လာၿပီးကတည္းက အခန္းထဲမွာ
ဘာကို ဘယ္လိုဆက္လုပ္ရမလဲမသိ
ပါးထက္ မ်က္ရည္မ်ားသာ တလိမ့္လိမ့္က်ဆင္းလ်က္ ....
ေဒါက္ ေဒါက္
အျပင္ဘက္က တံခါးေခါက္သံ ဘယ္သူလဲ
က္ုိႀကီးမ်ားလား...
ေလာ့မခ်ထားခဲ့တာေၾကာင့္ တံခါးဖြင့္ၿပီး
ဝင္လာသူက ဦးေလးႀကီး
"သ်ွင္မင္းငယ္ "
"ဟုတ္ ဦးေလးႀကီး "
"ဘာလို႔ငိုေနတာလဲကြယ္ "
"......"
"တိတ္တိတ္ လာ ေန႔လည္စာ စားရေအာင္
ဘာေတြျဖစ္ခဲ့လဲ ဦးေလးႀကီးမသိေပမယ့္
ခဏေနရင္ မင္းဓနလည္း စိတ္ဆိုးေျပမွာပါ
ကေလးငယ္ကို ဘယ္တုန္းက စိတ္ဆိုးဖူးလို႔လဲ "
ဒီတစ္ခါမတူဘူး ဦးေလးႀကီးရယ္
ကြၽန္ေတာ္ အျပစ္အႀကီးႀကီးလုပ္ထားတယ္....
"လာပါ ေန႔လည္စာ စားရေအာင္
ႀကီးႏုက ကေလးငယ္ႀကိဳက္တာေတြ ခ်က္ထားတယ္ "
"ကိုႀကီးေရာ "
"မင္းဓနလည္း သူ႔အခန္းထဲမွာပဲ
သူ႔ကိုေတာ့ ဦးေလးႀကီး သြားမေခၚရေသးဘူး "
"......"
"လာပါ ကေလးငယ္ ထြက္လာရင္ မင္းဓနလည္း ထြက္လာမွာပါ "
"ဟုတ္ ကြြၽန္ေတာ္ခဏေနလာခဲ့ပါ့မယ္
ဦးေလးႀကီး "
"အခုလာခဲ့ ငယ္ ထမင္းစားခ်ိန္ေနာက္က်ေနၿပီ"
ဦးေလးႀကီးထြက္မသြားခင္ ကြၽန္ေတာ့္အခန္းထဲ ဝင္လာေသာ ကိုႀကီး...
"ကို ကိုႀကီး "
မ်က္လံုးေတြေတာင္မို႔ေနၿပီ ငယ္ရယ္
ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ငိုထားတာလဲ
"ထ ထမင္းစားမယ္
ဦးေဇာ္ ထမင္းျပင္ထားေပး "
"ဟုတ္ၿပီ လူေလး "
ဦးေလးႀကီးထြက္သြားကာမွ ကိုႀကီးကြၽန္ေတာ့္ ကုတင္ေဘးထိုင္ကာ
"ငယ္ မ်က္ရည္ေတြသုတ္
ကိုႀကီးေ႐ွ႕မွာ သူ႔အတြက္မငိုနဲ႔ "
YOU ARE READING
ကိုယ့္ရဲ႕ ေႂကြ႐ုပ္
Romanceငယ္ကတည္းက လိုခ်င္တာမရရေအာင္ ယူတတ္သူ မင္းဓန မိဘေတြဆံုးၿပီးတဲ့ေနာက္ သနားစရာ သ်ွင္မင္းဆက္ကို ေမြးစားလိုက္တယ္ မင္းဓနကို ေက်းဇူးျပန္ဆပ္ခ်င္လို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္႐ွိ႐ွိ အဓိပတိဘြားကို ခ်ည္းကပ္ရင္း တကယ္ခ်စ္မိသြားသူ သ်ွင္မင္း ႏွစ္ေတြၾကာလာတာနဲ႔အမ်ွ သ်ွင္မင္းဆက္ကိ...
