"ရီေပၚ !........."
"ဗ်ာ!........"
"ဟိုေန့က ကိစၥေတြကို မင္းျမင္ပါတယ္ေနာ္......
လက္ထက္ဖို႔ ဝတ္စံုေတာင္ ေရြးေနၿပီး......
မင္းအေနနဲ႔ သူတို႔လက္မထက္ခင္ ငါေျပာသလို
မလုပ္ႏိုင္ဘူးဆိုရင္.....ျဖစ္လာမဲ့ အက်ိဳးဆက္ကို
မင္းသိပါတယ္ေနာ္......."
"ဟုတ္ကဲ့......
ကြၽန္ေတာ္သိပါတယ္........."
*ဘယ္လို လုပ္ရမလဲ?......
တစ္ဖက္က မိသားစု ........
တစ္ဖက္က ခ်စ္ရသူ........ေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်င္တယ္ဗ်ာ
ခင္ဗ်ားကို........*
.......................................................................
ေရွာင္က်န့္ ရံုးကအျပန္ က်င့္ေလးႏွင့္ ဖုန္းေျပာေနရင္း အိမ္သို႔ ကားေမာင္းျပန္ခဲ့ေလသည္။
ဒုန္း!!!..........
ေရွာင္က်န႔္ကားေလး လူတစ္ေယာက္ကို တိုက္မိမလို
ျဖစ္သြားေသာေၾကာင့္ ကားကိုအျမန္ ဘရိတ္အုပ္လိုက္ေလသည္။ကားကို အျမန္ဘရိတ္အုပ္လိုက္ေသာ္လည္း ကားေရ႔ွမွလူသည္ လန႔္သြားေသာေၾကာင့္ ကားေရ႔ွတြင္ လဲက်သြားေလသည္။
ေရွာင္က်န႔္က အလန႔္တၾကားႏွင့္ လဲက်သြားေသာသူအား
ဆင္းၾကၫ့္လိုက္ေလသည္။
"ဘာ.....ဘာျဖစ္သြားေသးလဲဗ်....."
"ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး...
ရပါတယ္...."ဟု ေျပာရင္း ေရွာင္က်န႔္အား ေခါင္းေမာ့ျကည့္လာေသာေၾကာင့္.......
"ဟမ္!......မင္း....မင္းကဟိုေန့က ေတြ့ခဲ့တဲ့ ေကာင္ေလးပဲ......"
"အာ!...အကို ေရွာင္က်န႔္....."
"အင္း!.....ဒါဆို မင္းဘာမွ မျဖစ္တာေသခ်ာတယ္မလား?.....
အဲ့ဒါဆို ငါသြားေတာ့မယ္....."
"ဟုတ္ကဲ့....."
ေရွာင္က်န့္လည္း ကားႏွင့္တိုက္မိသူမွာ ရီေပၚမွန္းသိသြားေသာအခါ.....
စကားဆက္မေျပာခ်င္ေတာ့ေသာေၾကာင့္
အေျခအေနေကာင္းမေကာင္း ေမးၿပီးကားေပၚသို႔
ျပန္ရန္အလုပ္......
"အား!.......ကြၽတ္.....ကြၽတ္...."
ေရွာင္က်န႔္ကားေပၚသို႔ ျပန္ရန္အလုပ္ အေနာက္မွ
ညည္းေနသံ ၾကားေသာေၾကာင့္လွၫ့္ၾကၫ့္လိုက္ရာ
လမ္းမေပၚတြင္ တစ္ဖန္ျပန္လဲက်ေနေသာ ရီေပၚအား
ေတြ့လိုက္ရေလသည္။
YOU ARE READING
ခ်စ္ အတၲ ( Uni+ Zaw )
Fanfiction[Zawgyi] တစ္ခါတစ္ေလ.... ကိုယ္ရဲ ့ ဘဝက ဘယ္ေလာက္ပဲ ႏိွမ့္က်ပါေစ..... စစ္မွန္တဲ့ ေမတၲာေတာ့ ရိွခဲ့ျကတယ္မလား........ ခ်စ္တတ္လာတဲ့ လူတိုင္းက အတၲ ကိုယ္စီေတာ့ ရိွလာၾကတာပဲေလ........... ဒါဟာအျပစ္ဆိုလည္း.......ေက်ေက်နပ္နပ္လက္ခံလိုက္ပါ့မယ္...... [Unicode] တစ်ခါ...
