"က်င့္ေလး....ကိုယ္တို႔ ေပက်င္းျပန္ရေတာ့မယ္ေနာ္....."
"အဲ့တာ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ?....."
"ကိုယ္က က်င့္ေလးကို လာေခၚတာေလ.....
အဲ့ေတာ့ ကိုယ္ျပန္ရင္က်င့္ေလးပါ လိုက္ျပန္ရမွာေလ........."
"အဲ့တာ ခင္ဗ်ားေျပာစရာမလိုပါဘူး....
ကြၽန္ေတာ္သိပါတယ္......."
"အင္း....ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ေျပာခ်င္တာက.....
က်င့္ေလး....ေရွာင္က်န႔္တို႔ကို သြားႏႈတ္ဆက္ဦးမလားလို႔ပါ.........."
က်င့္ေလးတစ္ေယာက္ ဝူရန္ဆီမွ မထင္မွတ္ထားေသာ စကားမ်ားၾကားလိုက္ရ၍ ဘာမျွပန္မေျပာႏိုင္ဘဲ ဝူရန္အား ေၾကာင္ၾကၫ့္ေနမိေလသည္။
"က်င့္ေလး!!!!......"
ဝူရန္က က်င့္ေလး၏ပုခံုး ႏွစ္ဖက္အားဆုပ္ကိုင္၍
ေခၚေနေသာေၾကာင့္ က်င့္ေလးတစ္ေယာက္ အသိျပန္ဝင္လာေလသည္။
"အင္း......ဘာလဲ?...."
"က်င့္ေလး....သြားခ်င္ရင္ေျပာေလ....
ကိုယ္ေစာင့္ေနေပးမယ္........."
...............................................................
"ကိုကိုေရ......."
"အင္း......."
"ဘာမွ အင္း မေနနဲ႔ .....
အိပ္ယာထေတာ့.....ဘယ္ခ်ိန္ရိွၿပီးလဲ?.....
ကြၽန္ေတာ္ေတာင္ ကိုကို႔အတြက္ မနက္စာျပင္ၿပီးၿပီး.....ထေတာ့ေနာ္....."
"အင္း.....အဲ့တာဆို ေမႊးေမႊးေပး........"
"အာ!.....ကိုကိုကလည္း.....
ရွက္စရာႀကီး........"
"ေပးမွာလား?...မေပးဘူးလား?....
မေပးရင္ အိပ္ယာမထေတာ့ဘူးေနာ္......."
ေရွာင္က်န႔္တစ္ေယာက္ အိပ္ယာမထခ်င္၍ ရီေပၚအား ေမႊးေမႊးေပးမွ ထမည္ဟု စေနေလသည္။ရီေပါ ္တကယ္မနမ္းဘူးဟု ထင္ေနေသာ္လည္း......ပါးႏွစ္ဖက္ႏွင့္နဖူးထက္မွ
ပူေနြးစိုစြတ္ေသာ အထိအေတြ ့ေလးေၾကာင့္
ေရွာင္က်န႔္၏မ်က္လံုးအစံုတို့ မိွတ္ထားရာမွ ခ်က္ခ်င္းပြင့္လာေလသည္။
ရီေပၚကို ၾကၫ့္ေတာ့လည္း မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးနီျမန္း၍
ရွက္ေနဟန္..........
ဒုတ္!...ဒုတ္!....ဒုတ္!.....
ႏွလံုးခုန္သံမ်ားက အရမ္းက်ယ္ေနေသာေၾကာင့္.......
မည္သူ႔ဆီက လာမွန္းေတာင္ေသခ်ာမသိႏိုင္။
STAI LEGGENDO
ခ်စ္ အတၲ ( Uni+ Zaw )
Fanfiction[Zawgyi] တစ္ခါတစ္ေလ.... ကိုယ္ရဲ ့ ဘဝက ဘယ္ေလာက္ပဲ ႏိွမ့္က်ပါေစ..... စစ္မွန္တဲ့ ေမတၲာေတာ့ ရိွခဲ့ျကတယ္မလား........ ခ်စ္တတ္လာတဲ့ လူတိုင္းက အတၲ ကိုယ္စီေတာ့ ရိွလာၾကတာပဲေလ........... ဒါဟာအျပစ္ဆိုလည္း.......ေက်ေက်နပ္နပ္လက္ခံလိုက္ပါ့မယ္...... [Unicode] တစ်ခါ...
