ရီေပၚထြက္သြားတဲ့ ႏွစ္ရက္အတြင္းမွာ ေရွာင္က်န႔္တစ္ေယာက္ အိမ္ေရ႔ွတံခါဝ၌သာ ရပ္ေနတတ္၍ ရီေပၚျပန္လာမၫ့္ အခ်ိန္ကိုေစာင့္ေနေလသည္။
ေျခေထာက္ဒဏ္ရာကလည္း ညစ္ပတ္ေနၿပီး
ေသြးစမ်ားပင္ ေျခာက္ခမ္းေနၿပီျဖစ္သည္။
ထမင္းမစား ၊ေရမေသာက္ ေသာေၾကာင့္....
တကိုယ္လံုးမွာ ျဖဴဖပ္ျဖဴေရာျဖစ္ေနၿပီး
ေျခေထာက္ဒဏ္ရာကလည္း တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ကိုက္ခဲေနေလသည္။ရီေေပၚထြက္သြားၿပီး ႏွစ္ရက္ျပၫ့္တဲ့ ညမွာ ေရွာင္က်န႔္တစ္ေယာက္
ထိုအိမ္ေရ႔ွတံခါးဝ၌ပင္ ေမ့ေမ်ာသြားေလသည္။
*ကေလးေလး....ကိုကို ေစာင့္ေနတယ္ေနာ္
ျပန္လာခဲ့ပါကြာ.....အရမ္းလြမ္းလွၿပီ......*
....…...........................................................
ရီေပၚတစ္ေယာက္ ညကအိမ္မက္မေကာင္းေသာေၾကာင့္ မနက္ေရာက္တာနဲ႔ လိုအပ္တာေတျြပန္ထၫ့္ၿပီး
ေပက်င္းသို႔အျမန္ေလးျပန္လာခဲ့ေလသည္။
ညေန ေနဝင္ခ်ိန္ေလာက္တြင္ ရီေပၚတစ္ေယာက္
ေရွာင္က်န႔္ေနတဲ့ အိမ္ေလးသို႔ ေရာက္လာခဲ့ေလသည္။အိမ္ထဲဝင္မည္အလုပ္ အိမ္ေရ႔ွတံခါးဝတြင္ တစ္ေမ်ွာ္ေမ်ွာ္ႏွင့္ ရပ္ေနေသာ ေရွာင္က်န႔္ကို ေတြ႕လိုက္ရေလသည္။
မည္သၫ့္အေၾကာင္းျပခ်က္ေပးၿပီး ဝင္ရမလဲမသိေသာေၾကာင့္ ေရွာင္က်န႔္ကို အခ်ိန္အေတာ္ၾကာထိ အျပင္ကေနပဲ ရီေပၚတစ္ေယာက္ လွမ္းၾကၫ့္ေနခဲ့သည္။ ည၇နာရီေလာက္အခ်ိန္တြင္
ရီေပၚလည္း ေရွာင္က်န႔္ဘာမွမျဖစ္တာ
ေတြ႕ေသာေၾကာင့္ ျပန္မည္အလုပ္......
ဘုတ္!!!!......
အိမ္ထဲမွ ထြက္လာေသာအသံတစ္ခုက အရမ္းက်ယ္ေနေသာေၾကာင့္ ရီေပၚလွမ္းၾကၫ့္လိုက္ရာ.......
ေရွာင္က်န႔္၏ ကိုယ္ေလးၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ လဲက်၍ ေရွာင္က်န႔္၏ မ်က္လံုးတို႔ ေမွးစင္းသြားခဲ့ေလသည္။ထို့ေၾကာင့္ ရီေပၚလည္း
အလန႔္တၾကားျဖင့္ ေသာ့မခတ္ထားေသာ ၿခံေလးထဲကို အျမန္ဝင္ကာ ေရွာင္က်န႔္ကိုယ္ေလးအား ရင္ခြင္ထဲသို႔
ေထြးေပြ ့ထားလိုက္ေလသည္။
"ဘယ္လိုေတြ ေနေနရတာလဲ?.....
ေပ်ာ္ပါေစေတာ့ ဆိုၿပီး လက္လႊတ္ခဲ့တာ.....
ဒီလိုျမင္ကြင္းမ်ိဳး ျမင္ရဖို႔မွ မဟုတ္တာ.......
သိပ္ဆိုးလိုက္တာ ကိုကိုရယ္......."ဟု ေျပာရင္း
ပါးျပင္ထက္တြင္ က်လာေသာ မ်က္ရည္မ်ားႏွင့္အတူ ရီေပၚေရွာင္က်န႔္ကို ပိုတိုး၍ ဖက္ထားလိုက္ေလသည္။
YOU ARE READING
ခ်စ္ အတၲ ( Uni+ Zaw )
Fanfiction[Zawgyi] တစ္ခါတစ္ေလ.... ကိုယ္ရဲ ့ ဘဝက ဘယ္ေလာက္ပဲ ႏိွမ့္က်ပါေစ..... စစ္မွန္တဲ့ ေမတၲာေတာ့ ရိွခဲ့ျကတယ္မလား........ ခ်စ္တတ္လာတဲ့ လူတိုင္းက အတၲ ကိုယ္စီေတာ့ ရိွလာၾကတာပဲေလ........... ဒါဟာအျပစ္ဆိုလည္း.......ေက်ေက်နပ္နပ္လက္ခံလိုက္ပါ့မယ္...... [Unicode] တစ်ခါ...
