"ေကာ......ကိုကို႔ကို ေတြ ့မိလား?...."
"ဟင္အင္း.....ဘာလို႔လဲ ရီေပၚ ......."
"မေန့က ကိုကိုအိမ္ျပန္မလာဘူး...."
"အဲ့တာ ဘာထူးဆန္းလို႔လဲ ရီေပၚရ....."
"ေကာကလည္း မေန့ ညေနက ကိုကို ေဆးသြားဝယ္မယ္ဆိုၿပီး ထြက္သြားတာ ....
ၿပီးေတာ့ ခဏေနရင္ျပန္လာမယ္ဆိုၿပီး ....
ဒီမနက္ထိ ျပန္မလာေသးဘူး.....
ကိုကို ဘာျဖစ္ေနလဲ မသိဘူး ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ပူလိုက္တာ.....ကြၽန္ေတာ္တို႔ သြားရွာရေအာင္...." ဟု ေျပာကာ အိမ္ထဲမွထြက္ရန္ ျပင္ေနေသာ ရီေပၚ၏လက္ေမာင္းေလးအား ဝမ္ေခ်ာင္းကလွမ္းဆြဲလိုက္ၿပီး......
"ခဏ!....ခဏေလးေစာင့္ၾကၫ့္ပါဦးလား ရီေပၚရယ္....ျပီးေတာ့ ေရွာင္က်န႔္လည္း ကေလးမဟုတ္ေတာ့ဘူးေလ.......သူ အလုပ္ကိစၥ
ေၾကာင့္ အိမ္ျပန္မလာျဖစ္တာ ဆိုရင္ေရာ???......"
"မျဖစ္ႏိုင္ဘူး!.....အဲ့တာဆို ကြၽန္ေတာ္ ဖုန္းဆက္တာ ဘာလို့မကိုင္တာလဲ?....
သူသာအလုပ္ထဲေရာက္ေနမယ္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ့္
ဖုန္းကိုကိုင္မွာေပါ့....ခုေတာ့...." ဟု ဆိုကာ အသံေလးတိမ္ဝင္သြားၿပီး မ်က္ရည္မ်ား ဝိုင္းလာကာ ငိုေတာ့မၫ့္ရီေပၚအား ဝမ္ေခ်ာင္ ေခါင္းေလးကို သာသာေလးပုတ္ၿပီး ႏွစ္သိမ့္မိသည္။
"မငိုနဲ႔ေတာ့ ကေလးေလး...
လာ!..ေကာတို႔ ေရွာင္က်န႔္ကို သြားရွာၾကမယ္.."
ဟု ဆိုကာ ရီေပၚ၏လက္ကိုဆြဲလ်ွက္ ဝမ္ေခ်ာင္းတစ္ေယာက္ အိမ္အျပင္သို႔ ထြက္မည္အလုပ္ အိမ္ေရ႔ွတြင္ထိုးရပ္လာေသာ ကားတစ္စီးေၾကာင့္ ရီေပၚတို႔ ဆက္သြားမၫ့္ေျခလွမ္းမ်ား ရပ္သြားခဲ့ေလသည္။
ထို႔ေနာက္ အိမ္ထဲသို႔ဝင္လာေသာ ေရွာင္က်န႔္ႏွင့္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္.........
ရီေပၚ စိတ္ကို အတက္ႏိုင္ဆံုးထိန္းထားသည္။
ထိုေကာင္မေလးႏွင့္ ေရွာင္က်န႔္ေရ႔ွမွာ အရမ္းစိတ္ပူခဲ့ေၾကာင္း ၊အရမ္းအူတိုေနေၾကာင္း
အရမ္းစိတ္ေကာက္ခ်င္ေၾကာင္း သူမျပလိုပါ....
ထို႔ေၾကာင့္ မ်က္ႏွာေပၚတြင္ အၿပံဳးတုတစ္ခုကို ဆင္ျမန္းလ်ွက္ ဝမ္ေခ်ာင္၏လက္ေလးအား တင္းၾကပ္ေနေအာင္ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ေလသည္။
"ကိုကို....သြားမယ္ေလ....
ေနာက္က်ေတာ့မယ္......."
"အင္း.....သြားမယ္ေလ
အခ်စ္ရဲ့......." ဟု ဆိုကာ ရီေပၚ၏လက္အားဆြဲ၍
အျပင္သို႔သြားမည္လုပ္ေနေသာေၾကာင့္ ......
YOU ARE READING
ခ်စ္ အတၲ ( Uni+ Zaw )
Fanfiction[Zawgyi] တစ္ခါတစ္ေလ.... ကိုယ္ရဲ ့ ဘဝက ဘယ္ေလာက္ပဲ ႏိွမ့္က်ပါေစ..... စစ္မွန္တဲ့ ေမတၲာေတာ့ ရိွခဲ့ျကတယ္မလား........ ခ်စ္တတ္လာတဲ့ လူတိုင္းက အတၲ ကိုယ္စီေတာ့ ရိွလာၾကတာပဲေလ........... ဒါဟာအျပစ္ဆိုလည္း.......ေက်ေက်နပ္နပ္လက္ခံလိုက္ပါ့မယ္...... [Unicode] တစ်ခါ...
