ရီေပၚတစ္ေယာက္ အလုပ္ထဲတြင္ စိတ္မပါဘဲ
တစ္ခုခုကို ပူပန္ေနမိသည္။ထို့ေၾကာင့္ ေရွာင္က်န႔္ တစ္ေယာက္ အိမ္တြင္ တစ္ခုခုျဖစ္မည္စိုး၍ လုပ္လက္စအလုပ္မ်ားကိုပစ္ၿပီး ရီေပၚအိမ္သို႔ ျပန္လာခဲ့ေလသည္။
အိမ္ျပန္ေရာက္ေသာ္ အိမ္အဝတြင္ေယာက္်ားေလးစီး
ဖိနပ္တစ္ရံကိုေတြ ့၍ ရီေပၚ၏ စိုးရိမ္မႈမ်ားျမင့္တက္သြားရေလသည္။ထို့ေၾကာင့္ ရီေပၚအခန္းထဲသို႔ အေျပးအလႊား တက္သြားေသာအခါ.......
အခန္းတံခါးကို ေက်ာေပးထားၿပီး စကားေျပာေနေသာ က်င့္ေလးႏွင့္
တံခါးအေပါက္ဝဘက္သို႔ မ်က္လံုးလႊဲ၍ စကားေျပာေနေသာ ေရွာင္က်န႔္၏မ်က္လံုးတို့နွင့္ ထိပ္တိုက္ဆံုမိေလသည္။
ရီေပၚ မိမိဘက္ၾကၫ့္ေနေသာ ေရွာင္က်န႔္အား ျမင္လိုက္ရေသာေၾကာင့္ ရုတ္တရက္လန႔္သြားၿပီး နံရံႏွင့္ကြယ္လိုက္ေလသည္။စိတ္ထဲတြင္ ေရွာင္က်န႔္ကို မည္ကဲ့သို႔ရွင္းျပရမလဲ?...ဟု ေတြးေနေလသည္။
သို႔ေသာ္ ခဏအၾကာ ရီေပၚၾကားလိုက္ရတာက.......
"က်င့္ေလး....ကိုကို႔ဆီလာတာ.....
ဘယ္သူမွ မျမင္ဘူးဟုန္....."
"အင္း....."
"ဒါဆို ေနာက္ေန့ ကိုကို႔ဆီ က်င့္ေလး လာလည္လို႔ရေအာင္ ဟိုတယ္မွာ အခန္းယူထားလိုက္ေလ........."
"ဘာလို႔လဲ?....က်င့္ေလးေရာ
ဒီမွာေနလို႔မရဘူးလာ?........"
"မရေသးဘူး.....
အခု ရီေပၚကို အလိမ္ခံရတဲ့ အရသာေလးက ဘယ္လိုေနလဲ စမ္းၾကၫ့္ေစခ်င္လို႔ပါ..........."
"သူသိသြားရင္ေရာ......"
"သိသြားေတာ့လည္း ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး .....
သူ႔ကို ထားခဲ့ယံုပဲေပါ့.......အခုေတာ့ မသိေသးေတာ့
နည္းနည္းပါးပါး ခံစားခိုင္းလိုက္ဦးမယ္......"
"အင္းပါ!...အဲ့တာဆို က်င့္ေလးဟိုတယ္မွာ သြားနားလိုက္မယ္ေနာ္.... ေနာက္မွေတြ့မယ္...."
ဟုဆိုရင္း က်င့္ေလးက ေရွာင္က်န႔္၏နဖူးေလးအား အသာအယာနမ္းသြားေလသည္။
က်င့္ေလးျပန္ေတာ့မည္ျဖစ္တာေၾကာင့္......
ရီေပၚတစ္ေယာက္ အိမ္ေအာက္ထပ္သို႔ အျမန္ဆင္း၍ပုန္းေနေလသည္။
က်င့္ေလျပန္သြားေတာ့မွ ရီေပၚတစ္ေယာက္ ေျမျပင္ေပၚတြင္ အရုပ္ႀကိဳးျပတ္
ကဲ့သို႔ ထိုင္ေနမိေလသည္။
YOU ARE READING
ခ်စ္ အတၲ ( Uni+ Zaw )
Fanfiction[Zawgyi] တစ္ခါတစ္ေလ.... ကိုယ္ရဲ ့ ဘဝက ဘယ္ေလာက္ပဲ ႏိွမ့္က်ပါေစ..... စစ္မွန္တဲ့ ေမတၲာေတာ့ ရိွခဲ့ျကတယ္မလား........ ခ်စ္တတ္လာတဲ့ လူတိုင္းက အတၲ ကိုယ္စီေတာ့ ရိွလာၾကတာပဲေလ........... ဒါဟာအျပစ္ဆိုလည္း.......ေက်ေက်နပ္နပ္လက္ခံလိုက္ပါ့မယ္...... [Unicode] တစ်ခါ...
