Gözlerimi açtığımda bir yerde yatıyordum. Bir yataktı sanırım. Ama neresiydi. Gözüme çok güçlü bir ışık geliyordu. Bu bir fenerdi. Bir adam gözüme fener tutuyordu. Artık her şeyi net görebiliyordum. Bir hastane yatağındaydım ve bir doktor gözüme fener tutuyordu. "Merhaba Lisa. Benim ismim Doktor Cameron. Şu anda bir hastane desin. (Neden olduğunu sormaya çalıştım ama her yerim acıyordu.) Biliyorum çok korkuyorsun ve her şeyi merak ediyorsun. Ama kendini zorlama. Toparla nacaksın ve o zaman aklındaki bütün sorularına cevap bulacaksın. Ben de sana daima yardım edeceğim. Yanında bir de senin ile gelen erkek vardı" dedi ve doktor sustu. Çok korkuyordum. Ona bir şey olmasına dayanamazdım. Gözlerimden yaşlar süzülmeye başladı. " Şey ... Lisa. Bak sen tam olarak 4 hafta 3 gündür komada yatıyorsun. Şu anda Eylül ayındayız. Evet çok garip bir duygu. Bunun sebebi geçirdiğin o trafik kazası. Sen ve Erkek arkadaşın yani Jungkook motorla giderken yan taraftan bir kamyon size çarptı. Burada sizin hiç bir suçunuz yok. O kamyonet sürücüsü kırmızı ışıkta geçti. Merak etme ona cezası verildi. Seni ve Jungkook'u buraya getirdiğimizde durumunuz kötüydü ama Jungkook'un durumu kritikti... "
اوووه! هذه الصورة لا تتبع إرشادات المحتوى الخاصة بنا. لمتابعة النشر، يرجى إزالتها أو تحميل صورة أخرى.
Ağlamaya başladım ve doktora onun nerede olduğunu sordum. Doktor ayağa kalktı ve yanımda duran mavi perdeyi çekti. Yatakta Jungkook yatıyordu. Onu görünce mutluluktan ağlamaya başladım. Artık bizi hiç bir engel durduramazdı. Onun hayatta olması beni daha da güçlendirdi ve ona "Aşkım ben buradayım korkma" diye fısıldadım. Jungkook gözlerini açtı ve bana baktı. Gözündeki o masum ve korkmuş ifadeyi görebiliyordum. "Sen de kimsin ve ben neredeyim?!!" dedi...
