11.Bölüm✨/Neden?

370 20 1
                                    

En sonunda kendimi toparladım ve sınıfa doğru yürümeye başladım. Ama o kadar kafam karışıktı ki sanki koridorda yürüyen bir hayaletmiş gibiydim. Yüzümde hiçbir duygu belirtisi yoktu.

Sınıfa geldiğimde öğrencilerin hepsi sıraları düzeltiyordu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Sınıfa geldiğimde öğrencilerin hepsi sıraları düzeltiyordu. Sırama geçtim, kulaklığımı taktım ve kafamı sıraya koydum. Şu an ölmek istiyordum. Omzunda birinin elini hissettim. Arkamı döndüm. Bu Jungkook'tu. Şu anda kimseyle konuşmak istemiyordum. Özellikle de onunla.
- Benimle gel. (Jungkook)
- Git başımdan. Kimseyle konuşmak istemiyorum. (Lisa)
Kolumda tuttuğu gibi beni sınıfın dışına doğru götürmeye başladı. Ne yapmaya çalışıyordu bu. Beni okulun dışına çıkardı ve az önce bulunduğum okulun arkasındaki yere götürdü. Oraya geldiğimizde elimi elinden sertçe çektim ve gözlerinin içine bakmaya başladım.
- Ne yapmaya çalışıyorsun!?
- Okula gelirken ki yüzünü gördüm. Sonra sınıfa geldiğimde sınıfın halini gördüğümde senin yaptığını düşündüm. Neden bunu yaptın? (Jungkook)
- Hala anlamıyorsun değil mi. (Lisa)
Gözlerimi gözlerinden çektim ve yere doğru bakmaya başladım. Ağlamamaya uğraşıyordum.
- Neyi anlamıyorum? (Jungkook)
Hiçbir şey söylemedim. Donup kalmıştım.
- LİSA BANA CEVAP VER! NEYİ ANLAMIYORUM!?
Elimi tuttu ve bileklerimi sıkmaya başladı. Tam da yaranın üzerine bastırıyordu. Bileğim çok fena yanmaya başlamıştı.
- BIRAK BENİ!
Elini çekti ve arkasını dönüp okula doğru yürümeye başladı. Ona baktım ve arkasından bağırdım.
- BİZ SEVGİLİYDİK. BİRBİRİMİZİ ÇOK SEVERDİK. SEN BENİM HAYATIMDAKİ EN DEĞERLİ İNSANDIN. O TRAFİK KAZASINA KADAR...
Bana baktı gözlerinin içine batım. Gözlerinde şaşkınlık ifadesi vardı.
Bu sefer ben okul binasına doğru yürümeye başladım. Onun yanından geçtim. Suskunlukla beni izliyordu. Onu biraz geçtikten sonra durdum. Arkamı döndüm.
- Eğer sen şu andaki halinden mutluysan söylediklerimi unut ve hayatına devam et. Benle konuşma hatta yüzüme bile bakma. Bende en sonunda unuturum. Ama eğer benimle uğraşmaya devam edersen... (Lisa)
- Özür dilerim... (Jungkook)
Çok garip hissediyordum. Bir saniye o ağlıyormuydu.

- Lisa bak geçmişimizi hatırlamak isterdim ama

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

- Lisa bak geçmişimizi hatırlamak isterdim ama...
Onu elinden tuttuğum gibi çekmeye başladım.
- Lisa nereye gidiyoruz.
- Her şeyin başladığı yere...

First Love/ LİZKOOKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin