Asansör olayından 1 hafta geçmişti ve ben onu o olaydan sonra hiç görmemiştim. Ne yapayım yani resmen benden kaçıyor gibiydi. Ama ben aramızın böyle olmasını istemiyordum. Evet eskisi gibi değildik ama hala arkadaş olabilirdik. Yani olabilir miydik?
●
HAYIR OLAMAZDIK! Yaklaşık bir saat önce genel durum toplantısına girmiştik ve geç kaldığım bir iş hakkında bana azar çekmişti. - Tamam anladık bana küskünsün ama yani. Bu kadarı da FAZLA BE! (Lisa) Evet şu anda kendi kendime odamda konuşuyorum. Galiba iyice delirmeye başladım. Ayaklarımı masaya atmış iyice sandalyeme yayılmıştım. Geç kaldığım işle ilgili çok derin düşüncelere dalmıştım.Taki odamın kapısı çalınana kadar. - GİR! (Lisa) Kapıdan asistanım içeri girdi. - Önemli bir konu mu vardı? (Lisa) Bunu o kadar bıkkın bir sesle söylemiştim ki. Şu an dikkatimin dağılmaması gerekiyordu. Ama nedense asistanımın yüzünde çok gergin bir yüz vardı. - Biri sizinle konuşmak istiyor. (Asistan) - Girsin bakalım. (Lisa) Kafam o kadar doluydu ki içeri gelen kişiyi hiç önemsememiştim. - Misafirlerini böyle mi karşılıyorsun. Bence ofisteki davranışlarını gözden geçirmen gerekiyor. Kapıya doğru baktım ve ANNE!!!!! Şaşkınlıktan sandalyeden düştüm ve yere popomun üzerinde yapıştım. - ANNE BURDA NE İŞİN VAR! - Ne yani çocuğumu iş yerinde ziyaret edemeyecek miyim? - Tabikide, tabikide. Geç şöyle otur. Masamın önündeki sandalye ye oturdu ve ofisime göz gezdirmeye başladı. - Baya büyük bir ofisin varmış. Patronuna teşekkür etmeliyim. Evet biraz annemden bahsetmek isterim. Kendisi başkalarına çok arkadaş canlısı olsa da bana karşı tam bir cadıdır. Genelde her şeyime karışır ve şimdi olduğu gibi yaptığım her işi kontrol eder. Onu çok seviyorum ama keşke bana bu kadar yapışık olmasa. - Anne niye buradasın? - Tamam direkt konuya geçiyorum. Sehun beni aradı ve akşam hep beraber akşam yemeğine çıkmayı teklif etti. Bende gelecekteki damadımı kuramadım ve teklifini kabul ettim. Dur bir saniye. Sehun Kore'ye dönmüş müydü? Doğru ya Sehun ile geçen hafta konuşmuştuk. İşim çok yoğun olduğu için bugün geleceğini tamamen unutmuşum. - Tamam o zaman. Erken çıkmak için izin alırım. - Gerek yok. Bizi burdan iş çıkışı almasını söyledim. - Ha tamam o zaman. Anne bu arada öğlen yemeği yedin mi? Ben de tam yemeğe inecektim. - Biliyor musun? Tam da beni ne zaman yemeğe götüreceksin diye sorucaktım. Hadi gidelim. İkimizde ofisten çıkıp en alt kattaki kantine indik. Yemekte körili tavuk vardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yemeklerimiz aldık cam kenarındaki bir masaya geçtik. Huzurluca yemeklerimizi yiyorduk ki sizce yanımıza kim geldi. Tabikide JUNGKOOK. - Merhaba Lisa. Lisa beni yanındaki bu mükemmel kadınla tanıştırmayacak mısın? (Jungkook) - Bay Jeon bu annem. Anne bu Bay Jeon. Şirketimizin CEO'su. (Lisa) - Merhabalar. Nedense soy ismin çok tanıdık geliyor. (Lisa'nın Annesi) - Evet. Eskiden kızınızla okuldan yakın arkadaştık. (Jungkook) - O zaman bize yemekte katılmak ister misin? - ANNE! - Tabikide. Benim için bir şereftir. Yanımdaki sandalyeyi çekti ve oturdu. Aha ne kadar da güzel...
⚫️
Annem ve Jungkook için geçen eğlenceli ve bol konuşmalı öğlen yemeği benim için bol gerginlikle geçmişti. İyiki annem Sehun'dan bahsetmeden onu masadan kaldırabilmiştim. Şimdi de işten çıkmış yolun yanında annemle beraber Sehun'u bekliyorduk. O sırada tam önümüzde bana tanıdık gelen siyah bir Porsche durdu. - Araca ihtiyacınız var mı? (Jungkook) - Teşekkür ederiz Bay Jeon ama zaten birini bekliyoruz. (Lisa) - Pek. Ama herhangi bir problem olursa beni her zaman arayabilirsiniz. (Jungkook) - Çok teşekkürler evladım. (Lisa'nın Annesi) Oha anne. İstersen bide evlat edinseydin. O sırada tam Jungkook'un arabasının arkasına kırmızı bir BMW durdu. Ne güzel bir zamanlama. Sehun arabadan indi ve bize doğru yürüdü. - Lisa, anne. Ben geldim. (Sehun) - Aa merhaba Sehun. Biz de tam Lisa'nın patronuyla konuşuyorduk. (Lisa'nın Annesi) Sehun arabanın içine baktı ve Jungkook'u gördü. Ona daha önceden Jungkook'tan bahsetmiştim. O yüzden şu anda yüzünde çok şaşırmış bir yüz ifadesi vardı. Onu dürttüm ve mesajımı almış gibi arabanın elini uzattı ve el sıkıştılar. - Merhaba ben Lisa'nın sevgilisi Sehun. Kız arkadaşıma iş yerinde sahip çıktığınız için teşekkür ederim. AHA NE GÜZEL. SEHUN BU NASIL BİR KONUŞMA. BEN BİTTİM. Ama nedense Jungkook çok sakindi. Sanki bunun olacağını biliyormuş gibi yüzünde bir sırıtmış vardı. - Bende gideyim artık. Herkese iyi akşamlar. (Jungkook) - İyi akşamlar Bay Jeon. (Lisa) Camının penceresini kapattı ve gazı kökledi. Evet acaba yarın işte nasıl bir Jungkook ile karşılaşacaktım...
