Before Rosa

[BR 1]

S I A
Before Rosa 1

○○○

I tapped my spoon on the plate absentmindedly. Simula nang magising kami't makapag-ayos ng sarili'y hindi parin kami nagkikibuan ni Raffy. Hindi rin kami makatingin sa mga mata ng isa't isa. At nababalot ng sobrang nakakailang na pakiramdam ang buong kainan.

Tick tick tick, ang tunog na nililikha ng kutsara sa babasaging plato.

Tumikhim si Raffy. "Kumain ka na."

Napatingin ako sakanya. Nakaturo siya sa plato ko. Hindi pa nagagalaw ang pagkain dito.

"Alam ko namang gutom ka," dagdag niya.

My stomach agreed with him. It growled, urging me to take a bite. Pero wala ako gana. Ayokong kumain.

I heaved a sigh. Ibinaba ko nalang ang kutsarang hawak ko. Hindi ko na kaya 'to.

"Ayoko. Mag-usap nalang tayo. Let's start talking about this."

Huminga rin ng malalim si Raffy. Uminom muna siya bago nakipagtitigan saakin. Maga pa ang kaniyang mga mata mula sa pag-iyak kagabi.

Kagabi.

Gusto ko nang umiwas ng tingin, pero nilakasan ko ang aking loob.

Walang patutunguhan ang bagay na hindi pinag-uusapan, recite ko ng aking prinsipyo sa buhay.

"Where do you want to start," I asked.

Napakamot si Raffy sa kaniyang baba. "Well, maybe we can start with the fact that we're both under the influence of alcohol."

I couldn't help but roll my eyes. Of course, "the almighty alcohol taking over our minds." 'Yan ang classic na excuse ng mga magkaibigang kagaya namin. Especially kapag may nagawang hindi dapat, kagaya kagabi.

Raffy started psyching the whole thing. "Also, may dinaramdam ako. Dino--" his voice cracked. Umiwas siya ng tingin. Naiiyak nanaman siya.

"Tapos," patuloy ni Raffy habang kinokontrol ang kaniyang sarili. Tumkhim muna siya bago muling bumaling saakin. "Tapos ikaw naman, I know you're lacking intimacy."

Napanganga ako sa sinabi niya. "What made you say that?" naeeskandalo kong tanong. But a cold metal-like feeling rested on my lower stomach. Kinabahan ako sa mga susunod na sasabihin ng bakla.

Nagkibit-balikat si Raffy. He continued eating, as if he didn't just attack my ego. Gladly, though, at that moment, I can feel the awkwardness slowly leaving the room.

"Sa pagkakaalam ko'y bihira nang umuwi si Monic dito? I'm assuming that you're missing her," he replied.

I slowly averted my gaze. Hindi naman kasi siya nagkakamali.

Pero agad ko ring ibinalik ang tingin ko sakaniya nang marealize ang ibig niyang sabihin. I'm not just sexually frustrated kaya nangyari 'yun! Where is he getting these ideas?! Tiningnan ko siya ng masama.

"I'm just assuming, mami. Huwag mo akong patayin ng mga tingin mo," Raffy said, chuckling.

Napairap nalang ako sakaniya. I can't believe he's seen through me that easily. Nakakainis. "Whatever. Sabihin mo nalang, what are you proposing?"

Raffy gave me a look. Parang nagulat siya. He shrugged. "Wala. I'm not proposing anything. I mean, does it bother you?"

*Napaisip ako at maya-maya'y napailing. "No. Not really."