Before Rosa

[BR 35]

S I A
Before Rosa 35

○○○

"Puntahan mo na lang ako sa office ng Papa mo pagkatapos mong mag-ayos," ang sabi ni Mama nang hindi ako sumagot sa huling sinabi niya.

"Pinatay ang Papa mo para hindi siya makatakbong muli. Hindi natin pwedeng iwang bukas ang posisyon."

Nang sarhan ni Mama ang pinto ng kuwarto'y napahawak ako sa 'king ulo. Pakiramdam ko'y may tumusok sa utak ko.

I didn't know that my dad died because of political matters. At... sa totoo lang, na-realize kong hindi ko nga alam kung anong nangyari. I've been so out of it since Christmas.

Kinuha ko ang unan sa 'king tabi at itinakip 'yun sa 'king mukha. I groaned and whispered, "Good morning to me."

Mga ilang minuto ako sa ganoong ayos. Iniisip ko kung ilang minuto ang kailangan ko para magising na, para magkaroon na ng pakialam, para makaramdam nang muli. But it didn't come. Wala pa rin akong maramdaman, ni sakit, galit, takot, o lungkot. Pero hindi rin ako masaya.

How is Mama doing this? Politika na agad ang iniisip niya, hindi pa man din naililibing si Papa.

Yes, I used to want that seat. But I was younger then, hindi ko pa completely naiintindihan. If anything, I think I just wanted the big desk at the Municipal Office. Now, though, I know more. I know the perks as well as the dangers of that position. It's not about the swiveling chair and the big table anymore.

I sighed again. Pinilit ko na lang ang sariling kong tumayo at mag-ayos. Gusto ko lang mahiga, to be honest. Pero alam kong babalikan ako ni Mama once mapansin niya na wala pa 'ko. So.

Pagkatapos kong mag-ayos ay pumunta na 'ko sa office ni Papa, kagaya ng utos ni Mama.

Pagdating ko doon, sinalubong ako ng amoy ng sigarilyo. Unang singhot ko pa lang, parang gusto ko nang sumuka. I immediately covered my nose, frowning deeply. Inilinga ko ang aking mga mata para hanapin ang pinanggagalingan ng amoy.

There was an office table parallel to the door. Sa likod nito ay may malaking bintana kung saan kita ang malawak na garden ng bahay. Sa kanan ko ay dingding na puno ng painting samantalang sa kaliwa naman ay isang divider. Nakadisplay sa divider ang ilang trophy, certificate, at medal.

I saw no smoke, though, so the smell must be coming from behind the divider.

May maliit na space sa gilid na nagsisibling daanan papunta sa likod ng divider. Pinto ng banyo ang una kong nakita nang lapitan ko iyon. When I came nearer, the smell worsened. I gagged, which caught my mom's attention.

Nakadungaw siya sa isang malaking bintana, katulad ng nasa likod ng office table. She looked at me in confusion, a cigarette in her left hand.

"Ma, sigarilyo," I said, shaking my head disapprovingly, thumb and index finger still clamping my nose.

"Bakit? May kasama ka ba?" tanong ni Mama habang dinidiin ang sigarilyo sa ashtray sa tabi. Her gaze went over my shoulder.

I knit my brows, confused. "Ha?"

"May kasama ka ba?"

"Wala."

"Good." Matapos niyang patayin ang sigarilyo ay naglakad na siya palayo sa bintana. She went to the bathroom saying, "Kumain ka na muna. Magsisipilyo lang ako."

Sinundan ko lang siya ng tingin hanggang sa isara na niya ang pinto. Ilang segundo ang lumipas bago ko na-realize kung anong ibig niyang sabihin.

"Right..." I whispered. She can't have a flaw. Kahit kasing liit ng mantsa sa damit, o pagsisigarilyo, hindi siya dapat makitaan. My mom is a perfectionist that way. Okay lang naman sana, kung hindi lang niya kami dinadamay sa obsession niya.