Revenge(Completed)

41...

Zawgyi

"တစ္​​ေယာက္​​ေယာက္​႐ွိလား..!!
hello..!!
လူ႐ွိလားဗ်..!"

မ်က္​လံုးပိတ္​​လိုက္​ရင္​လဲ ပိန္​းပိတ္​​ေအာင္​​ေမွာင္​​ေနသလို..
ဖြင္​့ထားျပန္​​ေတာ့လဲ ထိုနည္​းအတိုင္​း..။

​ေဘးပတ္​၀န္​းက်င္​​ေရာ..
အ​ေ႐ွ႕​ေရာ..အ​ေနာက္​​ေရာ..ဘာဆိုဘာမွ မျမင္​ရပဲ
အားလံုးက​ေမွာင္​အတိက်​ေန​ေလသည္​..။

အသံျပဳလိုက္​​ေတာ့လဲ ျပန္​​ေျဖသူ ကင္​းမဲ့လို႔..။
ကိုယ္​့အသံ​ေတြသာပဲ့တင္​ထပ္​​ေနသည္​..။

တစ္​ကယ္​ပဲ..ဒီ​ေနရာက ဘာႀကီးလဲမသိ...။

ကိုယ္​နဲ႔သိတဲ့လူလဲ ​တစ္​​ေယာက္​မွမ႐ွိ..။

အဲ့တာအျပင္​ ​ေခါင္​းတစ္​ခုလံုးလဲ မူး​ေ၀ကိုက္​ခဲ​ေနသည္​..။

အဲ့လိုဆိုမွ ဘယ္​လိုက​ေနဘယ္​လိုျဖစ္​လို႔ဒါမ်ိဳးအ​ေျခအ​ေနႀကီးကို​ေရာက္​​ေနသလဲ စဥ္​းစားဖို႔လိုၿပီျဖစ္​​ေၾကာင္​း
ChanYeol သိလိုက္​သည္​..။

အဲ့တာ​ေၾကာင္​့မို႔​ေခါင္​းကိုက္​ကိုက္​ ဘာကိုက္​ကိုက္​ အ​ေျခအ​ေနကို​ေတာ့သိဖို႔လိုတာ​ေၾကာင္​့..
ဦး​ေႏွာက္​ကိုအလ်င္​အျမန္​ပဲ အလုပ္​​ေပးလိုက္​​ေတာ့ပထမဆံုးစကၠန္​႔​ေတြမွာဘာဆိုဘာမွ စဥ္​းစားလို႔မရ..။

ျမင္​​ေနရတာ​ေတြတင္​​ေမွာင္​ရံုမကပဲ အ​ေတြး​ေတြပါ အ​ေမွာင္​ဖံုးသြားသလား..။
တစ္​ကယ္​ဘာမွမမွတ္​မိ..။

အဲ့တာ​ေၾကာင္​့မို႔ကိုယ္​့ရဲ႕ျဖစ္​တည္​မႈက​ေနတစ္​ဆင္​့ျဖည္​းျဖည္​းခ်င္​းပဲစဥ္​းစားဖိူ႔ဆံုးျဖတ္​လိုက္​တဲ့အခါ..
၀င္​​ေပါက္​႐ွိလား.ထြက္​​ေပါက္​​ေရာ႐ွိ​ေနလားမသိရတဲ့
အ​ေမွာင္​ထုႀကီးထဲမွာဒီတုိင္​း မတ္​တပ္​ရပ္​လ်က္​သား..။

နာမည္​က..Park ChanYeol..။
အသက္​က ၂၃ ႏွစ္​​ေက်ာ္​..။

ဟုတ္​ၿပီ..ဒီထိက အဆင္​​ေျပ​ေျပမွတ္​မိ​ေန​ေသးတယ္​ဆို​ေတာ့ကာ နည္​းနည္​းစိတ္​​ေအးသြားရသည္​..။

​ေတာ္​​ေသးတယ္​​ေလ..ဘယ္​​ေနရာကို​​ေရာက္​​ေနမွန္​းမသိရံုမက. .ကိုယ္​ဘယ္​သူလဲ ဆိုတာ ပါမသိရရင္​​ေတာ့႐ူးရလိမ္​့မယ္​ မလား..။