KNIGHTS I-2: Demon's Destruction (Froze Knights)

Chapter 31

Arrow

"What are we going to do here?" nagtatakang tanong ko kay Froze nang dalhin niya na naman muli ako sa bahay niya.

It's Saturday so we're allowed to go outside the University, pero heto ako ngayon at kasama siya.

I blushed after realizing that, did I just chose to be with Froze instead of going home?

Bad girl, Arrow!

He just winked at me before answering his phone. Kanina pa kasi may tumatawa sa kaniya.

Umupo na lang ako sa isang silya habang hinihintay siyang matapos.

"Little brother, what's wrong?" bungad niya sa katawagan habang nakatingin sa akin.

The caller's on the speaker kaya malaya ko siyang narinig.

"I lost her again, Froze." It's a very deep voice!

Froze called him 'little brother' so I assume that he is Froze's brother.

Napalingon ako kay Froze na ngayon ay malayo na ang tingin.

"You've been around Eerrah for years but now you lost her again? What happened?" seryosong tanong ni Froze.

"You idiot, I'm not talking literally! Hanggang ngayon ay nakasunod pa rin ang mga mata ko kay Eerrah, I'm talking about the tracker!" Bahagya pa akong nagulat sa pagsigaw ng kapatid ni Froze.

Froze chuckled at my direction before smiling. Ngumiti naman ako pabalik at mabilis na iniwas ang tingin sa kaniya.

Baka hindi ko na mamalayan bigla na lang akong matunaw dito.

"What about the tracker I gave you? That's from Third so how come that she'll find out about that?" Balik na naman sa pagiging seryoso si Froze.

"You're insulting my baby, brother. Eerrah is a very wise woman, and beauriful too, fuck, she's really cute." Napangiti ako nang bigla na lang mag-iba ang tono ng kausap ni Froze.

Kitang-kita ko kung paano kumunot ang noo ng lalaking nasa harapan ko.

"Just great, Primo, nawala ang koneksyon mo sa tracker na binigay ko. Pero hindi naaalis 'yang mga mata mo kahit saan siya pumunta? Where the hell are you right now youngest?!" sigaw ni Froze na halos makapagpatalon sa akin.

The guy from the other line chuckled. "Being called the youngest really stinks a lot, Froze. I'm inside her current school right now, Eerrah is in trouble again."

"Deal with your own life and stop bothering me you piece of shit!" sagot naman ni Froze na napapahilot na sa sentido.

"Chill, Froze. Just want to ask some advice from you since you have her back again--"

Mabilis na pinatay ni Froze ang tawag kahit hindi pa tapos magsalita ang kapatid niya.

"Why did you end the call?" nagtatakang tanong ko.

"Stop asking, just sit beside me." Tinapik niya ang sofa na para bang tinutukoy na doon ako umupo.

Alanganing umupo ako sa tabi niya kahit hindi ko alam kung bakit kami nandito.

"F-Froze," saad ko nang bigla na lang niya akong hilahin para yakapin.

"Shh," saway niya habang hinahaplos ang buhok ko.

Pinili ko na lang tumahimik dahil siya naman talaga lagi ang nasusunod.

Humilig na lang ako sa dibdib niya habang hawak-hawak niya ang baywang ko.

"Are you tired? Bakit ang bigat ng paghinga mo?" tanong ko.

Tiningala ko siya para makita ang reaksyon niya, but he just looked at me seriously.

He chuckled a bit but I can hear the bitterness in his voice. "Let's just stay on that position, my angel. Like we used to be."

Kahit hindi ko naintindihan ang sinabi niya ay binalik ko na lang ang pagkakahilig ko sa dibdib niya.

He's really weird, lalo na kapag nagsasalita siya ng mga bagay na hindi ko maintindihan.

Maybe I should ask for Homer and Juana's help next time.

Napangiti ako nang maramdaman ang paghalik niya sa buhok ko. Lately, nagiging habit na ni Froze ang paghaplos sa buhok ko.

"By the way, is he your little brother? The one who called you?" I asked him.

"Hmm," sagot niya.

Napangiti ako nang maalala kung ano ang pinag-usapan nila. "He must really love that Eerrah, am I right? That girl, she's so lucky because your brother loves her so much."

Mas humigpit ang yakap niya sa akin. "Yeah, I know."

Napahawak ako sa tapat ng puso ko nang paulit-ulit kong marinig ang pangalan ng babaeng binanggit nila.

'Eerrah'?

Bakit nakakaramdam ako ng tuwa tuwing naririnig ko ang pangalan niya sa utak ko?

"Froze." Bahagya akong lumayo sa kaniya kaya nagtatakang napatingin siya sa akin.

"What is it?"

"Sino si Eerrah? You know it's very weird, kasi nakakaramdam ako ng tuwa kapag naririnig ko ang pangalan niya," I said.

He smiled bitterly. Hinaplos niya ang noo ko at inalis ang nakaharang na hibla ng buhok roon.

"Can you sing a song for me, my angel?" he requested.

Natameme na lang ako bigla habang nakatingin sa kaniya.

Did he just told me to sing? No! I'm shy. Mommy, daddy. Help!

Pumikit siya at sunandal sa sofa habang mariin na hawak ang kamay ko.

"I ain't gonna work to make things right. I'll just let it fall from my hands, I know you'll catch me darling even if you're miles apart," pagsisimula ko habang dahan-dahan na hinahaplos ang sentido niya.

Baka kasi masakit ang ulo niya, kawawa naman siya.

"Can we fly. Fly me to the heaven, let me see what's behind those clouds."

Napangiti ako nang mapansin na tulog na siya. Nakatulog siya kahit hawak niya 'yung kamay ko.

I gently kissed his hand habang inaayos ang buhok niya.

"Thank you for being there for me, Froze," I whispered on his ears.