KNIGHTS I-2: Demon's Destruction (Froze Knights)

Chapter 59

Arrow

"Tell me what happened, Arrow. Why are you crying?" nag-aalalang tanong sa akin ni Froze.

I just shook my head as I wipe the tears on my cheeks. Naramdaman ko rin ang kamay niya sa mga pisngi ko para punasan ang mga luha ko.

"It's nothing, Froze. Napuwing lang ako kanina," pagdadahilan ko.

He seems like he's not convinced with my reason kaya payak na lang siyang napangisi.

"Alam kong kanina ka pa umiiyak, baby, kaya sabihin mo sa akin ang totoo. Who the hell made you cry?" galit na tanong niya.

Alam niyang kahinaan ko ang makita siyang galit at nag-aalala, ginagamit naman talaga niya.

"F-Froze," I uttered his name.

"Tell me," mariin niyang sabi.

Napahagulhol ako nang maalala na naman ang nangyari kanina. He immediately pulled me for a hug.

Kinulong niya ako sa mga bisig niya kaya nagsumiksik ako sa dibdib niya. As expected, it feels so good being caged inside his arms.

"Pagod na p-pagod na ako, Froze. Pagod na pagod na akong umasa na magbabago pa ang t-tingin nila daddy sa akin. But seeing how mad my mom was a while ago? She even hurt me like I a-am not her daughter, Froze," parang bata na pagsusumbong ko sa kaniya.

Naramdaman ko ang marahan na paghagod niya sa likod ko na para bang pinapakalma ako.

"You should have never get close to them again, Arrow. Look at what they did, sinaktan ka na naman ng dalawang 'yon. I don't care if they are your parents, but if they hurt you again, I'll kill the both of them." Humigpit ang yakap niya sa akin na mas nagpagaan ng loob ko.

Tumingala ako para haplusin ang mukha niya. He took my one hand and kiss it gentle.

"Why are they treating me like I am a trash, Froze? Ano bang ginawa ko para kamuhian nilang dalawa?" I asked.

He smiled bitterly as he brush my hair with his fingers. "You are not a trash, Arrow, you'll never be a trash. Ang utak nilang dalawa ang basura. At huwag na huwag mong ilalagay ang sarili mo sa puwesto nila, you deserve everything the world can offer, okay?"

Naiiyak na tumango ako bago siya halikan sa labi. "Thank you, baby."

Humalakhak siya nang mahina bago kagatin ang ibabang labi ko. "Thank you for that sweet kiss, also."

Sinamaan ko siya ng tingin at marahang pinalo sa dibdib. "Silly! I am serious! I am so thankful that you came into my life. Pinaparamdam ninyong dalawa ni lolo sa akin kung gaano ako kahalaga, and you guys are my treasures."

Aarangkada pa sana siya ng halik nang biglang bumukas ang pintuan ng kwarto ko.

Pumasok ang lolo ko na agad napangiti nang makita ang posisyon naming dalawa ni Froze.

Number one shipper.

"Can I disturb the both of you for a while?" tanong nito.

Mabilis akong tumayo mula sa kama at hinawakan ang kamay ni Froze patayo.

"Yes, lo. What is it?" takang tanong ko.