KNIGHTS I-2: Demon's Destruction (Froze Knights)

Chapter 45

Arrow

"Are you sure that you're fine a while ago inside the university, Arrow?" tanong ni Kathleen sa akin habang inaayos ang bag ko.

It's already afternoon, almost evening, pero hindi pa rin siya tumitigil sa kakatanong.

Malamig ko siyang tinanguan. "Stop acting like you're my mother, Kathleen, it sucks."

She smiled sweetly at me na ikinakunot ng noo ko. Bakit ba ngiti nang ngiti 'to?

"I'm sorry. Napangiti lang ako dahil naaalala ko na ganiyan na ganiyan ka rin sa akin dati, sa lahat ng tao. Siguro nga hindi ka naman tuluyang nagbago, you just lost your memories after all." Nakatitig lang ako sa kaniya habang sinusuot ang bag ko sa balikat.

I need to go back to my dorm, gustong-gusto ko nang magpahinga.

I was about to leave when I remembered what she said.

"Dati? So you knew me since then? Why? Who are you?" takang tanong ko.

"I am Kathleen Hermosa, I am your mom's sister-in-law," sagot niya.

"Sister in law? In which side?" dagdag ko pa.

"Her brother is my partner," she said while smiling.

Nagkibit-balikat lang ako sa sinabi niya. "Goodluck to your lovelife then, it will sink soon." Nakangiting inirapan ko siya.

She didn't flinch a little, she just laughed. "Ang layo-layo mo na talaga sa Arrow na malambot at mabait. Kung ikaw pa rin 'yan, hinding-hindi mo sasabihin ang mga bagay na 'yan."

I rolled my eyes at her. Sarkastiko akong ngumisi.

"That stupid girl is bullshit, kung sino man ang babaeng 'yon, pakisabi sa kaniya paalam," malamig kong sabi at kumaway pa talaga sa kaniya habang papaalis.

She waved back as I close the door.

Lumabas ako ng opisina niya at dire-diretsyo lang maglakad. Hindi ko na lang pinapansin ang bawat estyudanteng nababangga ko.

Ano bang gusto nila? Ako ang tatabi sa daan para sa kanila katulad lang noon? Then fuck off motherfucker humans.

Lihim akong napangisi nang makita ang babaeng kanina lang ay sinubukan akong kantiin. Nang mapadaan siya sa gilid ko ay mabilis kong kinilos ang paa para patirin siya.

I chuckled silently when she fell on the ground. Nakita ko ang pagtawa ng ibang estyudante sa paligid.

"Y-You!" galit na sigaw niya sa akin.

Tinakip ko ang kamay sa sariling bibig at mahinang napatawa. "Sorry, akala ko bola, sisipain ko pa sana."

Iniwanan ko siya roon na nakahandusay at umiiyak sa sariling pagkabagsak. Wala ba siyang paa para tumayo ulit?

Nawala sa isipan ko ang babaeng 'yon nang makasalubong ko ang reyna ng kagubatan.

Look what we have here, a very big anaconda. Partida may kulay pa ang buhok. Such an endangered specie.