Uni
KS တို့ခရီးသွားဖို့ ဆုံးဖြတ်တာက Baek ကြောင့်လဲပါသည်။ စိတ်ပြေလက်ပျောက် ဖြစ်ဖြစ်ပေါ့။
တစ်ချို့အရာတွေက မသိတာမဟုတ်ဘူး မသိချင်ယောင်ဆောင်မှ အဆင်ပြေမယ်ထင်လို့ ဟန်ဆောင်နေကြတဲ့ ဟန်ဆောင်မှုတစ်ခုပါ......
KS Chan ပြန်လာရင် ခွင့်တောင်း ဖို့ ဘယ်လိုချွဲရမလဲ ခေါင်းစားနေသည်။ Chan ကို ဘာမှမပြောဘဲ တိုင်ပင်ထားသည်မလား။ အကုန်လုံးတိုင်ပင်ထားတာက မနက်ဖြန် ဒါမှမဟုတ် သဘက်ခါ ထွက်ကြမယ်ဟုပင်။ အကုန်လုံးက အိမ်ပြန်ပြီးလအဝတ်စားတွေထုတ်နေကြသည်။ KS တစ်ယောက်ထဲ Baek အိမ်မှာထိုင်ကာ ရှေ့လျှောက်လိုက်နောက်လျှောက်လိုက်နဲ့ ဂနာမငြိမ်နိုင်။
" Kyungsoo ရား ငြိမ်ငြိမ်လေးထိုင်လို့မရဘူးလား မျက်စိနောက်လာရင် အိမ်ပေါ်က ကန်ချမှာနော် မင်းကို "
" အေးပါကွာ "
Baek KS ကို မျက်စောင်းထိုးကာ အဝတ်ထည့်နေလိုက်သည်။ သူတို့ရဲ့ချစ်လှစွာသော သူငယ်ချင်းကြီးက စိတ်သိပ်မမှန်တာကြောင့် ကြိုထည့်ထားမှတော်ကာကြမည်။ Baek အဝတ်ထည့်နေရင်း
" တောက် တောက် တောက် "
" ဟာ ဟင်း ငါဘာကြောင့် "
Baek KS ကိုကြည့်ပြီး မချိပြုံးပြုံးကာ ငါဘာကြောင့်ဆိုတာကနေ ပြောစရာစကားမရှိတော့ပေ။ ချစ်လှစွာသော သူငယ်ချင်းကြီးက ခေါင်မိုးထုတ်တန်းမှာချိတ်ထားတဲ့ ပြောင်းဖူး ခြောက်တွေက ပြောင်းစေ့တွေကို ခြွေချကာ ပြတင်းပေါက်ကို ကျောပေးပြီး တစ်ခုခုကို အသေလဲစဥ်းစားဟန်။ ပြေးပြီးသာတွန်းချလိုက်ရင်တော့လား ။ သူကိုယ်သူ့ဘာလုပ်နေလဲဆိုတာကော သိရဲ့လားမသိ။
" ဟူး ....... ဟင်း......"
သက်ပြင်းတွေချကာ
" မင်း အဲ့ပြောင်းစေ့တွေချွေတာရပ်မလား ငါကန်ချရမလား Kyungsoo "
သူပြောတာတောင်မကြာနိုင်ဘဲ ငုတ်တုတ်မေ့နေတဲ့ KS ကို
