စိုင္းခန႔္အေပၚထပ္က ဆင္းလာေတာ့ ေနရိွန္က ဝတ္စံုအျပၫ့္နဲ႔ မနက္စာ စားဖို႔ေစာင့္ေနသည္။သူ႔ေဘးမွာ တပၫ့္တစ္ေယာက္က မတ္တတ္ရပ္ၿပီး ဖိုင္တဲြတစ္ခုနဲ႔ ဘာေတြ အစီရင္ခံေနလဲေတာ့မသိ။ ေတြးထားတဲ့အတိုင္းလုပ္ငန္းစဖို႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ စားပဲြမွာဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး အေရ႔ွက ပန္းကန္ကို လက္နဲ႔ တိုက္ခ်လိုက္သည္။ မုန႔္ဖက္တို႔နဲ႔အတူ ကဲြသြားေသာ ပန္းကန္အား တစ္ခ်က္ၾကၫ့္ကာ ႏႈတ္ခမ္းရဲြ႔ႃပံုးျပလိုက္ေတာ့ စိုင္းခန႔္ကို တစ္ခ်က္သာၾကၫ့္ၿပီး ေဘးမွရပ္ေနေသာ သူ႔တပၫ့္လက္ထဲက ဖိုင္တဲြကို ဆဲြယူလိုက္သည္။ထို႔ေနာက္
"ကေလးကို မထိမိေအာင္ ျမန္ျမန္သြားရွင္းလိုက္..... ေဒၚႀကီး မုန႔္ဖက္ေနာက္တစ္ပဲြျပင္ေပးပါ"
မ်က္စိေရ႔ွေရာက္လာေသာ ေနာက္တစ္ပန္းကန္။ စားပဲြအလယ္က ဟင္းေရခြက္ထဲကေန ခပ္ၿပီး စိုင္းခန႔္ပန္းကန္းထဲ လွမ္းလာတဲ့ သူ႔လက္ေတြကို လက္ျပန္ ရိုက္ခ်လိုက္သည္။ဖယ္မရေအာင္ စြန္းထင္းသြားေသာ မုန႔္ဟင္းခါးေရေတြက ေစာေစာက ခ်ထားတဲ့ ဖိုင္တဲြေပၚမွာျပန႔္က်ဲလ်က္။
"ဆရာ အဲ့ဒါ အေရးႀကီးတဲ့ စာတမ္းေတြ ...."
"အသစ္ျပန္လုပ္လိုက္"
ဘာလဲ မထိေရာက္ေသးဘူးလား။ေကာင္းၿပီေလ ဘယ္ေလာက္ထိ စိတ္ရွည္ႏိုင္လဲဆိုတာ ၾကၫ့္ရတာေပါ့။
စိုင္းခန႔္ အၾကၫ့္တို႔က သူ႔လက္နားမွာ ခ်ထားေသာ ေျပာင္လတ္ေနတဲ့ဖုန္းထံ ေရာက္ရိွသြားျပန္သည္။ ခ်က္ခ်င္းလွမ္းယူၿပီး အေငြ့ထြက္ေနေသာ ဟင္းရည္ပူထဲသို႔ ....။
လုပ္လိုက္ေတာ့ .... အခုေဒါသထြက္ၿပီး ဒီအိမ္ကေန ႏွင္ထုတ္လိုက္စမ္းပါ။ စိတ္ပ်က္တယ္လို႔ ေျပာၿပီးေတာ့ ေဝးေဝးမွာေနလိုက္။
"ကေလး မုန႔္ဟင္းခါးမႀကိဳက္ဘူးလား.... တျခား ဘာစားခ်င္လဲ ကိုယ့္ကိုေျပာ"
"......"
မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္မပ်က္ Coffee ခြက္ကို ေကာက္ကိုင္ရင္း စိုင္းခန႔္ကို ၾကၫ့္ကာေမးသည္။ ေနရိွန္က တည္ၿငိမ္သေလာက္ ေဘးမွ သူ႔တပၫ့္က မ်က္ႏွာပ်က္ကာ
YOU ARE READING
သစ္စာတည်၍ အမျက်တော်ပြေ S2
Romanceနန်းမြို့ရိုး၏ ချစ်ခြင်း အလင်္ကာရဲ့ အဆက်ပါ။ Completed
