color of the scream [adrienette]✅

moonlight sonata (1st movement)

         Yatağın yanındaki monitör, Marinette'in yaşamaya devam ettiğini belirtircesine ritimli bir ses çıkartmaya devam ediyordu. Adrien mekanik seslerden çocukluğundan beri nefret ederdi, ancak hayatında ilk defa makineden çıkan ses ile rahatlamıştı.

"Marinette'in nasıl bir dış görünüşü olduğunu söylememi ister misin?"

        Yanındaki sandalyede oturan Nino, genç kızı uyandırmaktan korkar gibi fısıltıyla sormuştu soruyu. Odada yalnızca 4 kişi vardı; henüz bilincini kazanamamış olan Marinette, saatlerdir sessiz bir şekilde genç kızın elini tutan Adrien, olayı öğrenir öğrenmez ailesiyle hastaneye gelen Nino ve doktorun ihbarı üzerine ifade almak için odada bekleyen polis memuru Laurent.

      Sarışın gençten ses çıkmadığını fark edince Nino gözlüklerini düzeltti ve tepkisizliğe rağmen konuşmaya başladı. "Marinette'in saçları lacivert renkli. Deniz... hayır, okyanusu andırıyor. Gece karşılaşacağın bir okyanus gibi, ya da fırtınalı bir okyanus..."

      "Ona gerçekten uyuyor." dedi sarışın genç tebessümle. Nino da aldığı cevap ile gülümsemiş, elini çenesine koyarak düşünmeye devam etmişti. "Göz renginin kahverengi dışında bir şey olduğunu biliyorum, ama tam olarak hatırladığımı söyleyemem. Uyandığında tekrar bakabiliriz. Ten rengi bembeyaz, eğer bir varlıkla bağdaştırmam gerekirse yeni dinmiş bir fırtınadan sonraki kar diye açıklayabilirim."

       Adrien bir şey düşünüyormuş gibi gözlerini kapatmış, lacivert saçlı genç kızın elini daha da sıkıca tutmaya başlamıştı. Hastane odası sabahın erken saatlerinde oldukları için yavaşça aydınlanıyordu, bu da ikiliye huzurlu bir görüntü sağlamak için yeterliydi.

       Annesinden gelen mesaj üzerine, kimseyi rahatsız etmeden odadan çıkmak için ayaklandı esmer genç, ancak kapıya ulaştığında aklına gelen şey ile durdu. "Son bir şey," dedi yüzünde buruk bir tebessümle. "Marinette, arkadaş grubumuzdaki tüm kızlardan kısa."

       Kafasını kaldırdı ve gülümseyerek kapıya döndü Adrien. "Marinette'in boyu, mükemmel olarak tanımlanan boy bence."

"Neye göre ayarlanıyor o?"

       Sarışın genç kafasını sağa sola salladı ve tekrar alnını genç kızın eline yasladı. "Uygun vakit gelirse açıklarım, dostum." dedi kısık bir sesle. Ancak tonlamasının arkasından bile gülümsemesi hissedilebiliyordu.

Daha fazla üstelemedi ve sürgülü kapıyı açarak bekleme odasına geçti genç adam.

...

        Laurent, dört yıllık üniversite eğitimi ve beş yıllık saha görevleri ile acemi bir polis sayılırdı. Komiserleri birçok silahlı çatışmaya katılmış olsa da, kendisi daha önce kimseyi yaralamamıştı bile. Daha çok dış ülkelerden Paris'e çalışmaya gelen mülteci ve göçmenlerin sorunları ile ilgilenmiş, onların belgelerini kontrol etmiş, ayda bir karşılaştığı kavgaları ayırmıştı.

Ancak böyle bir durum ile ilk defa karşılaşıyordu.