"Ιόλη απλά θέλω κάποια πράγματα να γίνουν σωστά.. θεωρώ καλύτερο να πας μόνη σου παρόλο που ξέρεις πόσο με χαροποιεί η ξαφνική αλλαγή σου και παρόλο που αγχώνομαι μην αλλάξει γνώμη το ρισκάρω δεν σου λέει τίποτα αυτό;;" προσπαθούσα να της εξηγησω..
"απλά δεν σε καταλαβαίνω Τζεικ.."
"στοίχημα ότι μόλις πας στο ταξίδι θα καταλάβεις και πολύ καλά.." της είπα απλώνοντας το ελεύθερο χέρι μου απ το τιμόνι στο χέρι της πλεκοντας τα δάχτυλα μου στα δικά της...
άξιζε κάθε ρίσκο...
"Tι θα μπορούσε να αλλάξει σε 5 μέρες ταξιδιού;" επέμεινε..
η επιμονή της ήταν από τα πράγματα που θαύμαζα αλλά και με εκνεύριζαν στον ίδιο ακριβώς βαθμό.. δεν άφηνε βελόνα να πέσει κάτω....
"Ιόλη.. σε θέλω και το ξέρεις, δεν χρειάζεται να βιάζεσαι άσε να κυλήσουν τα πράγματα" της είπα κι ρολάρισε τα μάτια της για ακόμα μια φορά..
ΠΛΕΥΡΑ ΙΟΛΗΣ
Οι βαλίτσες μου ήταν έτοιμες το ίδιο κι των κοριτσιών που ευτυχώς θα ερχόντουσαν μαζί μου.. εντάξει αρχίζω και συνηθίζω αυτο το οικογενειακό σμίξιμο με τον παππού μου αλλά το γεγονός ότι θα έρθουν και τα κορίτσια μαζί σίγουρα με καθησύχαζε από όλες τις απόψεις.
Ο Τζεικ μου είχε αφήσει σημείωμα ότι θα ήταν σε δουλειά οπότε δεν μπορούσα να τον χαιρετήσω. Αυτός ο άνθρωπος είναι τόσο περίεργος ώρες ώρες...
"Τι έγινε αερικό δεν έχεις όρεξη;" είπε ο Κάιλ καθώς βοηθούσε στο φόρτωμα των αποσκευών μου..
"όχι ιδιαίτερα" απάντησα ειλικρινά..
"πάντα έτσι είσαι με τα ταξίδια κοίτα να περάσεις καλά" ο κάιλ ήταν πάντα ευδιάθετος κάτι που μου έφτιαχνε την μέρα ίσως ήταν κι ο λόγος που μπόρεσα να αποδεχτώ κι να μου αρέσει η όλη κατάσταση με τους μποντιγκαρντ.. είχα αρχίσει να το βλέπω σαν μια παρέα..
Το ταξίδι ήταν πολύωρο και επιτέλους προσγειωθήκαμε σε ένα νησί που ούτε ήξερα ότι υπήρχε.. Ο παππούς μου πάντως απολάμβανε να κάνει στρατηγικές συζητήσεις και ήταν ιδιαίτερα χαρούμενος με τις επιχειρηματικές μας γνώσεις.. αλλά είπαμε, η πολύ οικογενειακή φιλία προκαλούσε πονοκέφαλο... δεν θέλετε να μπλέξετε με το σόι μου είναι τρελοί...
Κατεβήκαμε από το αεροπλάνο και ήδη αρκετά κοντά βρίσκονταν μια τεράστια κατα πράσινη πεδιάδα.. προσπαθούσα να διακρίνω περισσότερα αλλα..
KAMU SEDANG MEMBACA
Ο απαγωγέας μου,ο έρωτας μου!-Λάθος δρόμος
Fiksi Remaja"είσαι μεγάλος Μπελάς τελικά, θα σε στρώσω όμως με τον δικό μου τρόπο" μου είπε καθώς ερχόταν προς το μέρος μου, αντανακλαστικά προχωρούσα προς τα πίσω.. "πίστεψε με δεν θέλεις να αργήσεις να με αφήσεις αν καταλάβει κανείς πόσες μέρες λείπω.." είπα...
