"δεν ρωτησα ποιος ρωτησα ποσοι.."
"μονο ενας βλακας" απάντησα εγω..
"ποιος Βλακας;" ρωτησε και προφανως δεν καταλαβε τι εννοουσα..
"δεν θα τον ξερεις, λεγεται Τζεικ Σμιθ" είπα εγω κι ακολουθησε μισο λεπτο σιωπης κι μετα με τραβηξε ωστε να τον κοιταω...
"βλακας;"
"ναι! γιατι με φιλας ενω σου εχω πει οτι δεν θελω" ετσι νομιζω τουλαχιστον..
"καλα οτι θες θες αλλα μπορω ισως να το ελεγξω αυτο.."
"δεν θελω"
"θα το δούμε αυτο.." είπε κι με φίλησε για ακομα φορα και............'
και η πορτα χτυπησε με τετοιο ρυθμο που ηταν μαλλον ανησυχιτικος..
"ναι;" είπε ο Τζεικ ανασηκωθηκε στο κρεβατι..
Ο Μαθιου μπήκε μέσα και εκανε νοημα στον Τζεικ.. ο Τζεικ βγηκε για λιγο μαζί του εξω δεν καταλαβαινα τι συμβαίνει..
"μείνε με την Ιόλη θα το κανονισω εγω" είπε ο Τζεικ...
βεβαια αυτο έγινε πριν δυο εβδομαδες και ο Τζεικ δεν εμφανιστηκε...
μπακ του ριαλιτι λοιπον!! σκέφτηκα εγώ όταν για ακόμα μια φορά μπήκα στο αμάξι για να πάω σχολείο, αν πάω λιγουλακι αργοτερα νομιζω δεν πειραζει ετσι κι αλλιως αργησα να ξυπνησω αν δεν πάρω ένα σμουθι με τροπικα φρουτα θα σκάσω..
έτσι έκανα μια σταση στην αγαπημένη του καφετερια, μεχρι να βρω το πορτοφόλι μου μεσα στην τσαντα μου το κινητο μου χτυπησε
μνμ τζεικ "δεν είναι αυτο το σχολειο"
Α ναι το οτι δεν εχει εμφανιστει καθολου δεν σημαινει ότι με εχει αφησει και στην ησυχια μου, είμαι σιγουρη ότι με αποφευγει επειδη ξέρει ότι θα αρχισω τις ερωτησεις για εκεινη τη μέρα..
"καλημερα και σε σενα" απάντησα και βγηκα απο το αμαξι να πάρω το λαχταριστο σμουθις μου.
"καλημερα όμορφη, πάλι σμουθι;" η απνατηση του μνμτος του.
"πες στον Μαθιου να ειναι πιο διακριτικος στο σχολειο έχουν αρχισει να το ψιλιαζονται!!" έγραψα εγώ..
"έγινε μικρή, τι ωρα έχεις προπονηση;" έγραψε, λες και δεν θα μαθει απ το μαθιου, απλα για να μου σπάει τα νευρα στα μνμτα...καταλάβατε;;
"μετά το μπαλέτο" είπα εγώ.. ναι έχω φουλ μαθήματα, το μπαλέτο ειναι για τεχνική..
"εντάξει, τι μάθημα έχασες;" διάβασα ενω πήρα το σμούθις στα χέρια μου..
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Ο απαγωγέας μου,ο έρωτας μου!-Λάθος δρόμος
Teen Fiction"είσαι μεγάλος Μπελάς τελικά, θα σε στρώσω όμως με τον δικό μου τρόπο" μου είπε καθώς ερχόταν προς το μέρος μου, αντανακλαστικά προχωρούσα προς τα πίσω.. "πίστεψε με δεν θέλεις να αργήσεις να με αφήσεις αν καταλάβει κανείς πόσες μέρες λείπω.." είπα...
