Ο απαγωγέας μου,ο έρωτας μου!-Λάθος δρόμος

Part 94

"Εσύ με ποιανού μέρος είσαι;"

"Με το δικό μου" απάντησε..

"Που σημαίνει ότι όταν τα δεις σκούρα σε χάνω;" Είπα σηκώνοντας το πηγούνι της ώστε ν με κοιτάει στα μάτια.

"Όταν με ξαναπληγωσεις" απάντησε ειλικρινά..

"Δεν σκοπεύω να σε χάσω, ούτε να σε αφήσω έτσι απλά" απάντησα κι εκείνη ξεγλιστρησε από τη λαβή μου ώστε ν πάει ν συνεχίσει ότι κι αν ήταν αυτό που σκαρώνε..

"δεν φαίνεται να συμφωνείται συχνά" ανακοίνωσε ο αρχαίος καθώς η Ιόλη ξανά κάθισε στην καρέκλα της, ακολούθησα και κάθισα και εγώ πίσω στην θέση μου.

"δεν συμβιβάζομαι όπως παρατήρησες" απάντησε εκείνη.

"η Αυτοκρατορία μου μπορεί να σου προσφέρει πολλά περισσότερα από τον πατέρα σου κι τον Τζέικ" εκεί αυτός να επιμένει.

"Εδώ εγώ σου λέω ότι δεν με νοιάζει να τα απαρνηθώ όλα κι εσύ μου λες πόσο μεγάλη είναι η "αυτοκρατορία" σου;;" Ρωτησε γελώντας.

"Είσαι ίδια η μητέρα σου αποκλείεται να θες τους όρους που σου επιβάλλουν!" Ανακοίνωσε.

"Ενώ εσυ; Βάζεις καλύτερους; Νομίζω η συζήτηση τελειώνει εδώ, θα σου γράψω τη διεύθυνση της μητέρας μου να πας να τη βρεις"

Αποκλείεται αυτό να το είπε η Αναλιζ.

"Είναι πολύ αργά για να με συγχωρέσει η μητέρα σου"

"Κι θες να Μ δυσκολέψεις κι τη δική μου ζωή!"

"Όχι προσπαθώ να μην κάνω το ίδιο λάθος"

"Κι πας να κάνεις μεγαλύτερο! Το να ταζεις περιουσίες δεν κερδίζεις τα πάντα και δεν μεγάλωσα καν με την μητέρα μου!"

"Κι που έμαθες αυτή τη φιλοσοφία"

"Από τη νταντά μου" είπε φυσικά , εγώ παρέμενα με σταυρωμένα χέρια κοιτώντας κάθε κίνηση.. κάτι δεν μου άρεσε..κάτι δεν κολλάγε..

"Θα σταματήσω να επιμένω, έτσι κι αλλιώς σε σένα θα πήγαιναν όλα, τώρα που σε γνώρισα είμαι ήσυχος ότι θα πάνε σε καλά χέρια όσα έχω χτίσει"

"Δεν θέλω"

"Ιόλη καθημερινά μαθαίνεις ότι δεν γίνονται όλα όπως τα θέλουμε, να συνεχίσεις να είσαι εσύ κι κλείσε τον κοριό επιτέλους αρχαίο κόλπο της μάνας σου από μακριά ακούω τις τσιριδες της θα σου σπάσει το τύμπανο. Πες της θα έρθω για επίσκεψη αύριο. " Είπε ο αρχαίος κι πρώτη φορά τον άκουσα να γελάει.