"Γιατι η ασφαλεια της ήταν πάνω απο αυτο, η ομάδα του Όλιβερ προσπαθουσε συνεχεια να την πλησιασει..."
"Τώρα όμως που η Ιόλη είναι εκεί δεν φοβάσαι μην ερωτευτεί καποιον άλλον;" είπε ο Μάθιου..
"Εχω τρια χρονια να βελιτιωσω όλα όσα δεν θα πρέπει η Ιόλη να γνωριζει ουτε κι να ζησει.." ειπα αποφασισμενος..
"ακόμα κι ας ερθεις σε ρίξη με τον Έντι;"
"ακομα και αυτό.." απάντησα αποφασισμένος..
Πλευρα Ιόλης.
"εχουμε μάθημα τώρα, έλα" είπε η Τζεση και με τράβηξε να σηκωθώ απο το κρεβάτι.
"τώρα;" είπα..
"ναι αντε πάμεε" είπε η Τία..
ε ρε που εμπλεξα...
Μετα και απο το τελευταίο μάθημα καθήσαμε στην τραπεζαρια κι μιλάγαμε για διάφορα..
"τι εννοείται δραστηριοτητες;" ρώτησα
"καθε παρασκευη μετα τα μαθηματα εχουμε ολο το απογευμα να διαλεγουμε μια δραστηριοτητα πχ εχει χορο, κολυμβηση, μπασκετ , τενισ , ποδοσφαιρο, χαντμπολ, μπεισμπολ και πολλα αλλά, εγω ακολουθώ σχεδιο μόδας, η Τζέση κολυμβηση κι η Τία ζωγραφική" απάντησε η Μαίρη.
"Τέλεια, τι ώρα είναι τα μαθηματα χορού;" ρώτησα..
"4" είπε η Τία
"μμ θα σαι με τον ελληνα θεό" είπε η Μαίρη
"ποιόν;" ρωτησα
"Είναι ένας από το δευτερο ετος αλλά είναι... ΘΕ-ΟΣ!!" Η Τζεση ήταν αρκετα ενθουσιασμενη παρολο που τα είχε με εναν πολίστα ονοματι Τραβις.
"Μάλιστα" απάντησα γελώντας κι ηπια μια γουλια απο το χυμό μου.
"Αυριο είναι σαββατο λεμε να πάμε για ψωνια" απάντησε η Μαίρη
"Μεσα"είπα..
"Όμως ξέρετε αν υπάρχει καποιο παγοδρομιο εδω κοντα... ξερετε δεν θλω να χασω τη φόρμα μου" είπα εγώ..
"Ο ΜΑΙ ΓΚΟΣ τωρα καταλαβα είσαι η ολυμπιονικης" απάντησε η Μαιρη
"ναι.. " είπα γελώντας ντρεπομουν η αλήθεια είναι..
"υπάρχει κι αν θες να μας μαθεις και μας... παντα ηθελα να μαθω" η Τία ενθουσιαστηκε
"εννοείται" είπα γελώντας
Ισως να μην είναι ασχημα εδω.. ίσως οι φίλες ειναι αυτο που μου έλειπε... η Μάντυ κανει καριερα.. μιλαμε σπανια πλεον.. ενω ο Σαρ ειναι ο κολλητος μου ναι αλλα το να εχεις φιλες ειναι αλλιως...
ESTÁS LEYENDO
Ο απαγωγέας μου,ο έρωτας μου!-Λάθος δρόμος
Novela Juvenil"είσαι μεγάλος Μπελάς τελικά, θα σε στρώσω όμως με τον δικό μου τρόπο" μου είπε καθώς ερχόταν προς το μέρος μου, αντανακλαστικά προχωρούσα προς τα πίσω.. "πίστεψε με δεν θέλεις να αργήσεις να με αφήσεις αν καταλάβει κανείς πόσες μέρες λείπω.." είπα...